CultuurpodiumOnline is een online magazine over podiumkunsten binnen en buiten de muren van theaters en concertzalen. We schrijven over alles wat er op de podia te doen is op het gebied van theater, muziek, dans, musical, jazz, opera, festivals, klassieke muziek en nog veel meer. In de rubriek Even voorstellen maakt u kennis met een aantal van onze medewerkers.
In ons tag overzicht is te zien welke onderwerpen u op onze site kunt vinden.
Accreditatie namens CultuurpodiumOnline wordt alleen aangevraagd door de coördinatoren wiens naam vermeld wordt in het colofon. Krijgt u accreditatieaanvragen binnen van anderen namens CultuurpodiumOnline, checkt u dan aub even via het algemene mailadres of dat wel klopt.
Hier op het prikbord kan een flyer van uw voorstelling komen te staan.
Op ons prikbord in de rechterkolom van de voorpagina hebben we plaats voor de flyers van een beperkt aantal voorstellingen en concerten. Wilt u ook een flyer op ons prikbord plaatsen? Stuur uw beeldmateriaal en eventueel ander persmateriaal naar ons algemene mailadres en als (of zodra) er plaats is zullen we uw flyer op het prikbord zetten.
Wilt u een CD of DVD laten recenseren door één van de medewerkers van CultuurpodiumOnline, dan kunt u een exemplaar, liefst voorzien van achtergrondinformatie of persbericht opsturen naar ons postadres.
Uw productie op
CultuuurpodiumOnline
De redactie van Cultuurpodium Online ontvangt een grote hoeveelheid uitnodigingen voor voorstellingen, concerten en festivals. Jammer genoeg kunnen we niet van alles verslag doen in ons magazine. We proberen bovendien om een zo afwisselend mogelijk beeld te geven van wat er op de Nederlandse podia allemaal te beleven valt. We kunnen daarom niet garanderen dat we aandacht aan uw voorstelling zullen besteden. Wel kunnen we altijd een kort bericht over uw productie melden via onze twitterstream.
Onderwerp: OEROL, Impressies van Oerol
30 06 10 - 20:37
Ontwikkelaars van Geluk
Tekst, beeld en geluid van Paul Cupido
Op 17 juni bezocht Paul Cupido de voorstelling 'Celebration, de bestemming waar je ziel naar zocht' door Het NUT (Nieuw Utrechts Toneel) op het weiland van Cees Cupido te Lies (ja, inderdaad... familie van). Hij maakte tekst, beeld en een geluidsmontage van de voorstelling. Die audiomontage vind je hier.
Celebration is een locatievoorstelling gemaakt door Floor Leenen en Greg Nottrot. De setting is minimaal: een weiland, een bouwkeet, twee stoelen en een gigantisch projectbord. In dit weiland bouwt Het NUT samen met het publiek in drie fasen aan 'Geluk'. De voorstelling begint naadloos terwijl het publiek plaatsneemt, fijn!
Ik heb theater niet met de paplepel ingegoten gekregen. Pas op de middelbare school kwam ik tot de ontdekking dat er iets bijzonders gebeurde als een groep mensen op een podium gaat staan en een andere groep daarnaar gaat kijken. Op diezelfde middelbare school raakte ik ook betrokken bij een cabaretgroepje, waarbij ik me vooral met de techniek bemoeide. Maar ik ontdekte theater pas echt toen ik op 5 Atheneum een baantje nodig had omdat ik een brommer wilde kopen.
Silo 8 door Vis-a-vis is meer dan een geweldig spektakel
Door Ad Aerts met foto's van Mieke Kreunen
In 2032 ziet de ouderenzorg er totaal anders uit dan nu. Vanuit het inzicht dat het herinneringen zijn die verdriet en ongemak veroorzaken worden dan bij ouderen die zorg nodig hebben alle herinneringen gewist. Verder wordt efficiency tot in het extreme doorgevoerd. Zorg is onvermijdelijk, maar dan wel graag goedkoop en effectief.
Een oud Surinaams echtpaar meldt zich bij Silo8, een verzorgingspaviljoen dat - heel efficient - bestaat uit gestapelde zeecontainers.
Kick off 'We Will Rock You' met Queen legendes Brian May en Roger Taylor
Beeld Berbera van den Hoek
Op 22 juni brachten Queen legendes Brian May en Roger Taylor een bezoek aan het Beatrix Theater in Utrecht als kick-off voor de nieuwe rockmusical We Will Rock You. Samen met de Nederlandse cast (PiaDouwes, John Vooijs, Martin v.d. Starre en Rutger Le Poole) maakten ze 50 fans gelukkig met exclusieve kaarten voor de Nederlandse premiere op 3 september in Utrecht.
Door Giel van der Hoeven, foto’s door: Arjan Vermeer Gezien: Bettye LAvette op woensdag 16 juni 2010, Paradiso, Amsterdam
Bettye LaVette (Betty Haskins geboren in 1946 te Michigan) zingt al zolang ik leef maar pas in 2005 hoorde ik voor het eerst van haar. Met het album “I’ve Got My Own Hell to Raise” verraste ze vele muziekliefhebbers en critici en het “best bewaarde geheim van de soul” had na ruim 40 jaar haar naam eindelijk gevestigd. Al gauw spraken grootheden variërend van Keith Richards tot president Barack Obama hun bewondering over haar uit in de pers en het volgende album onder begeleiding van de band Drive-By Truckers ‘The Scene of the Crime’ (2007) leverde LaVette zelfs een Grammy-nominatie op.
PeerGroup en Noord Nederlands Orkest met Noottocht
Tekst en beeld van Peter Rillema
Sinds zijn vrouw overleden is kan de componist Geuterbach geen muziek meer componeren. Dagenlang staart hij naar het schilderij van zijn geliefde. Zelfs de uitnodiging voor het belangrijkste concours ter wereld slaat hij af. Maar dan wordt het schilderij gestolen en moet Geuterbach op een reis door het orkest om het terug te vinden.
Noottocht is een voorstelling met een heel orkest, over een orkest en door een orkest. Een verhaal over samenwerken en de kracht van muziek.
Angoloscuro - rariteitenkabinet in de zwarte hoekjes van het bestaan
Door Marijcke Voorsluijs met foto's van Dominik Mentzos
De tekst op de site van het Holland Festival bereidt ons voor op "een microkosmos van verval, in een zwarte komedie over de corruptie van het lichaam". We zijn gewaarschuwd: denk niet dat je hier vrolijk van wordt.
Angoloscuro is een samentrekking van het Italiaanse angolo oscuro, dat donkere hoek betekent. En ja hoor: daar staat de donkere hoek. In tweevoud. Het speelvlak is vierkant en 45 graden gedraaid ten opzichte van de ruimte. Aan twee zijden zwarte wanden, er tegenover twee tribunes.
De Noorse jazz zangeres Silje Nergaard groeit op in Hamar en door haar muzikale ouders komt ze al op jonge leeftijd in aanraking met muziek. Op haar tiende begint ze met pianolessen en ze raakt steeds meer onder de indruk van singer songwriters zoals Al Jarreau en Joni Mitchell.
In 1990 verschijnt Nergaards debuut-lp "Tell Me Where You're Going" dat de zevende plaats in de Noorse hitparade haalt. Na nog twee Engelstalige albums brengt ze in 1995 en 1996 twee albums uit in haar moedertaal. Na een pauze van vier jaar waarin haar eerste dochter ter wereld komt keert ze eind 1999 terug in de muziekwereld. "Port of Call" is haar eerste album waarmee ze internationaal enige bekendheid verwerft.
Op 18 juni werd voor de twintigste keer De Parade geopend, traditiegetrouw in Rotterdam. Het vertrouwde Paradeterrein daar is al vier jaar bezet door wat de Rotterdammers liefdevol 'de blunderput' noemen, een ondergrondse parkeergarage in wording met een abonnement op tegenslagen. Gelukkig kon De Parade terugvallen op het Nederlands Architectuur Instituut waarvan ook het gebouw gebruikt kon worden. Maar zoals het er nu uit ziet zal De Parade volgend jaar weer op de vertrouwde plek in het museumpark kunnen bivakkeren.
KISS landt met een Sonic Boom in het Arnhemse Gelredome
Tekst en beeld Berbera van den Hoek (klik voor vergroting)
De openingssong 'Modern Day Delilah' wordt ingezet en het zwarte doek voor het podium valt naar beneden. Met veel rook en vuur landen ze met een beweegbare brug op het podium. Ik heb het over KISS, de glamrockband die eind jaren 70 groot geworden is met hun wereldwijde hit 'I was made for loving you' en de opvallende, extravagante outfits. Met Sonic Boom, hun laatste album en gelijknamige tour staan ze op 18 juni in het Arnhemse Gelredome. Ik verwacht een spektakel en kom niet bedrogen uit.
Het is zaterdag, over een paar minuten speelt het nederlands elftal tegen Japan.De afgelopen week zag ik beelden van stadionpubliek dik in dekens, mutsen en handschoenen gepakt. Het lijkt Oerol wel.
Een koud festival, dit jaar. En na de voorstelling gisteravond, hoorde ik mezelf zeggen dat ik het nu echt wel even gehad heb met die wind. Twee dagen tegen de wind opboxen is stoer, maar de wind wil deze week maar niet gaan liggen. Toch blijft de voorstelling overeind en dat is wel een sterke overwinning op de elementen.
Vrijdagavond. De één na laatste voorstelling op Oerol. Harde wind, en ook nog keiharde regen juist tijdens de saxofoon solo van Femke. De muzikanten kregen soms geen geluid uit hun instrumenten omdat de wind er zo hard in waaide. Of woei, da's een generatie kwestie. Gelukkig bleef het niet lang regenen, dus we hebben de voorstelling wel uit kunnen spelen.
Door Annet Smale, foto's Berbera van den Hoek (klik voor vergroting)
The Hague Jazz hoeft niet te vrezen dat er geen vervolg gaat komen, want de tweede avond van de vijfde editie is het festival volledig uitverkocht. Veelzijdige artiesten, van Wende tot Eric Vloeimans en tienertalent Kim Hoorweg tot oldies Kool & The Gang, hebben dit jaar van zich laten horen op het geslaagde twee daagse Haagse festival.
The Hague Jazz dag een: Zomerzon, Gospel Queen en Michael op de gitaar
Door Isolde van Leeuwen, foto's Berbera van den Hoek (klik voor vergroting)
Een jazzfestival is toch een ander soort festival. Wouter Hamel trekt rustige mensen aan. Dat zijn mijn eerste gedachten als ik in de A-Train op anderhalve meter van het podium sta verwijderd. Het festival is The Hague Jazz waar ik op 11 juni aanwezig ben.
Clairy Polak en Hominid Journaliste Clairy Polak is groot toneelliefhebber. Vorig jaar was ze nog voorzitter van het Nederlands Theater Festival. Voor Opium reist ze naar Terschelling en bezoekt ze de voorstelling ‘Hominid’ van The Lunatics & Out of Hand. Een spannende thriller over verraad, vergeving, Chimpansees en Shakespeare.
Tim Knol Ook te gast in de uitzending is Tim Knol. Met een pak geweldige songs onder z’n arm en een warm, haast zonnig geluid heeft hij reeds vele harten van muziekliefhebbers in Nederland veroverd. Vanavond probeert hij er nog meer te veroveren in Opium.
Kouder dan koud. Dat was het gisteravond. Zo koud, daar hielpen geen lieve beige blokkerdekentjes tegen. Kouder dan mijn klappertanden en klapperknietjes verdragen konden. Maar niet te koud voor het publiek. Hulde!
Zelfs onder deze barre omstandigheden had het publiek gisteravond genoeg aandacht en concentratie om te blijven zitten kijken en luisteren. Zelfs terwijl het concert van Ellen ten Damme er luid en duidelijk doorheen kwam flarden. Beginnend met de sound check ("Steven, kan die bas harder!") tijdens het begin van onze voorstelling. En daarna oplopend in volume tijdens de monoloog juist vòòr die van mij. Zodat Titus alias de Cosmic Warrior mij een microfoon moest meegeven toen ik aan mijn betoog begon.
Paulien Cornelisse en Celebration Paulien Cornelisse speelde zelf al een paar keer op Oerol en trad ook veel op andere theaterfestivals op. Haar boek ‘Taal is zeg maar echt mijn ding’ werd een regelrechte bestseller. Voor Opium bezoekt ze de voorstelling ‘Celebration’ van het Nieuw Utrechts Theatergezelschap. De eerste in een drieluik over het streven naar vooruitgang en het vormgeven van geluk.
2.28 uur in de nacht van woensdag op donderdag. Na een borrel, een biertje en een patatje speciaal bij Heartbreak Hotel, naar het appartementje gefietst om te gaan slapen. Ira is nog wakker. We zappen nog een rondje en vertellen elkaar wat we vandaag over de voorstelling te horen hebben gekregen.
Iets te harde schouderklopjes van grote Friese mannen voor Ira. een inigszins aangeschoten mevrouw, nog in haar fleecedekentje gewikkeld, die ons een drankje wil aanbieden om ons te bedanken voor de mooiste voorstelling die ze sinds tijden had gezien. Een collega-regisseur die het toch maar ingewikkeld vond en de symboliek in de voorstelling niet helemaal begreep. Waarop Ira vroeg welke symboliek hij toch bedoelde, want zij heeft die er niet ingestopt.
Vorig jaar liet Zachary Oberzan – een van de acteurs van het New Yorkse Nature Theater of Oklahoma – met de voorstelling Rambo Solo zien hoe hij film en performance kan laten samenvloeien. Dit jaar komt hij met zijn nieuwste project Your brother. Remember?
Renée Soutendijk en Rosto in Transureishon Renée Soutendijk bereikte met haar rol in ‘Pastorale1943’ in één klap de status van filmster. Ze geldt als een van de grootste actrices die Nederland kent. Soutendijk speelde in talloze films in binnen én buitenland. Voor Opium op Oerol bezoekt zij de voorstelling ‘Rosto in Transureishon’ van Productiehuis Rotterdam. Een multimediale parodie op de legendarische film ‘Lost in Translation’ van Sofia Coppola. In Coppola’s film verdwalen twee westerlingen in Tokio en beleven ze een exotisch avontuur.
Cocotte is een oude gepensioneerde spoorwegbeambte met een passie voor stoom en die dit jaar op de oude Helihaven van Treschelling zijn ketels heeft opgeslagen. Rijen snelkookpannen in rekken met industriebranders staan opgesteld en in het midden dampen een paar koperen ketels al hun stoom langs de maan.
Dat een gepensioneerde Franse spoorwegbeambte iets anders zou spreken dan zijn moerstaal is bijna ondenkbaar dus vertaling - hands on met met een kwinkslag in de rugzak - is beschikbaar gestekd door Oerol.
Onderwerp: Impressies van Oerol, Oerolvideo, OEROL, VIDEO
16 06 10 - 00:30
Compagnie Carabosse met Chez Cocotte
Onderwerp: Impressies van Oerol, OEROL
15 06 10 - 21:00
Morto i Laman van Volksoperahuis & Teatro Luna Blou
Onderwerp: OEROL, Weblog Marina Kaptijn
15 06 10 - 19:22
Ik wens...
...dat de cosmic warrior bevrijd wordt van zijn sombere gevoelens.
Vandaag is mijn wens uitgekomen. Ik heb mezelf gruwelijk in de watten laten leggen. In de kussens eigenlijk, bij mijn favoriete strandtent. Heerlijk in de zon en uit de wind. Inclusief smoothies en massage van Evert. Nu weer helemaal uitgerust en ontspannen, klaar voor de vierde voorstelling vanavond.
Entre serre et jardin van Atelier Lefeuvre et André
Tekst en beeld van Mieke Kreunen
De twee tuinmannen van Atelier Lefeuvre & André hebben hun kas en tuin ingericht op het Geitenpark Oost in Midsland. Een halve cirkel van witte plastic tuinstoelen vormt de tribune voor de voorstelling Entre serre et jardin. De beide mannen hebben weinig met elkaar gemeen. De één is lui en denkt heel goed na voor hij in beweging komt zodat hij zo min mogelijk moeite hoeft te doen om te krijgen wat hij hebben wil. De ander is beweeglijk, slim en snel en jongleert met rappe bewegingen van zijn ledematen met alles wat los en vast zit.
Het is snijdend koud op het Geitenpark als het publiek zich verzamelt voor de voorstelling MirrorMirror van Stalker Theatre Company. Op alle stoelen ligt gelukkig een dekentje maar velen hadden zelf ook al voorzieningen getroffen voor de kou. Het uitzicht van de tribune is prachtig, met een donderblauwe lucht tussen de bomen door waartegen zich traag bewegende silhoutten van grazende paarden aftekenen op de duinen er achter.
Hark en Sleg zijn twee broers met een baard die op zodanig plat land wonen dat ze nog nooit van het erf af zijn geweest. Het vredig evenwicht van alle dagen wordt maar door weinig gebeurtenissen verstoord. Hoewel de broers zeer aan elkaar verknocht zijn, mogen ze elkaar ook graag op de kast jagen. John Buijsman en Rogier Philipoom spelen de broers die, met de geur van verse stront in de neus en zwaluwen die af en aan vliegen in en uit de schuur, vertellen en zingen over het leven en de liefde.
Susan Visser en RECHTNIET Actrice Susan Visser wordt dit festivalseizoen tweemaal ontgroend: ze staat voor het eerst met een voorstelling van het Nationale Toneel op festival Lowlands én ze brengt voor het eerst een bezoek aan Oerol. Susan werd bekend door haar rol van Dirkje in de comedy-serie ‘In de Vlaamsche pot’. Tegenwoordig kennen we haar vooral als Anouk Verschuur uit ‘Gooische Vrouwen’. Voor Opium op Oerol gaat ze een voorstelling bekijken van theatergroep Wak. Een gezelschap waarbij de locatie het uitgangspunt is voor het maken van voorstellingen. Hun nieuwste voorstelling ‘RECHTNIET’ spelen ze op een schuine vloer. En dan lijkt niets meer wat het was.
Het nieuwe fenomeen linkse hobby's wordt vaak geassocieerd met een negatief gevoel. Dat komt omdat de term wordt uitgesproken met een vies gezicht en een zachte G. Als iemand iets maar vaak genoeg zegt ga je het vanzelf geloven. "Hey man, wat zie je er slecht uit." "Wat kan jij mooi zingen, doe mee met Idols." "Linkse hobby's zijn geldverspilling." Toch hoor je nooit iemand over rechtse hobby's. Wat is dat eigenlijk?
3Abschied - van weglopend publiek en een daverend applaus
Door Marijcke Voorsluijs met foto's van Herman Sorgeloos
De Grote Zaal van de Stadsschouwburg Amsterdam is uitverkocht. Op het voortoneel staan stoelen, muziekinstrumenten en lessenaars. Er wordt geapplaudisseerd als de musici opkomen. Net als bij een concert. Bij dans 'hoort' dat niet - elke discipline kent z'n eigen conventies.
Behalve Mezzosopraan Ursula Hesse von den Steinen is iedereen uiterst casual gekleed: een spijkerbroek en t-shirt is de meest voorkomende dracht. De zangeres valt op in haar jurk en met haar spiegelende oorbellen. Anne Teresa De Keersmaeker gaat zitten bij een tafel aan de zijkant van waaruit ze zelf licht en geluid bedient. Ze start een CD, en gezamenlijk luisteren we naar een opname van Der Abschied uit Das Lied von der Erde. Tot ze de CD plotseling stopt, naar de voorrand van het toneel loopt en begint te praten. Ze licht toe dat we hebben geluisterd naar Kathleen Ferrier, toen ze dit zong al terminaal ziek.
Het Theatergezelschap Out of Hand Theatre uit Atlanta maakte een voorstelling op basis van het onderzoek naar het gedrag van chimpansees van de bekende primatoloog Frans de Waal. Na het festival op Governors Island in New York zocht Out of Hand Theatre contact met The Lunatics. Dit resulteerde in de voorstelling Hominid die door de bijdrage van de The Lunatics voorzien is van diverse spektakelelementen. Hominid laat zien hoe wij ‘normale’ mensen enkele bijzondere vermogens - namelijk die tot samenzweren, moorden maar ook liefhebben - delen met andere mensapen.
Sanne Vogel en De Master en Margerita Toen Sanne Vogel vijftien was stond ze voor het eerst op Oerol. Illegaal speelde ze een voorstelling in de duinpan. Inmiddels hoeft zij haar voorstellingen niet meer illegaal te spelen en is ze ondank haar jonge leeftijd een veelgevraagd en veelgeprezen theatermaakster. Bekendheid bij het grote publiek verwierf zij met haar deelname in ‘Wie is de mol?’ en haar rol als de jonge Annie in ‘Annie M.G.’. De afgelopen jaren speelde en regisseerde ze onder andere voorstellingen op De Parade en op Oerol. Voor Opium neemt zij nu plaats aan de andere kant van het toneel en bezoekt ze ‘Master en Margerita’. Dit is de openingsvoorstelling van het Oerolfestival 2010. Een voorstelling over liefde en dood gebaseerd op het beroemde boek van Michail Boelgakov.
Onderwerp: Impressies van Oerol, Oerolvideo, OEROL, VIDEO
14 06 10 - 11:00
Frei Körper Kultur van Club Guy en Roni
Onderwerp: OEROL
14 06 10 - 01:00
Man op Tak van Madeleen Bloemendaal
Door Paolo met foto's van Mieke Kreunen (klik voor vergroting)
Een groepje stadsmensen schrijft zich in om een weekend in de ongerepte natuur door te brengen als dieren. Ze hebben genoeg van hun drukke georganiseerde leven en willen hun instinctieve impulsen opzoeken om weer in balans te komen. Vol verwachting trekken ze een dierenkostuum aan en gaan in de bosjes zitten. Dan rijst de vraag: Wat doet een dier eigenlijk precies de hele dag? En hoe kom je in het moment en los van je menselijke gedachten? Op een sociale en beleefde manier vechten deze mensen zich een weg naar hun oerinstincten.
Een groepje mensen belandt toevallig op een FKK camping, een situatie die nieuw voor ze is. Ze doen hun best het naturisme te begrijpen en zich te houden aan de mores in het nudistenkamp. Dat hierbij het één en ander overwonnen moet worden is onvermijdelijk. Ze moeten dealen met hun gene en schaamte en hun angsten overwinnen. Durven ze hun imperfecte lichamen aan de wereld te tonen of niet?
Bon Jovi sluit eerste editie Royal Beach Concert spectaculair af
Tekst en beeld Berbera van den Hoek (klik voor vergroting)
Het is prachtig zonnig weer en de timing voor de eerste editie van het Royal Beach Concert op het Scheveningse strand is perfect. Ook de line up liegt er niet om. Naast de Haagse bands Di-Rect en Kane en het is de organisatie gelukt om Bon Jovi te strikken. Via een Veronica actie konden beginnende artiesten of bands zich opgeven om het Royal Beach Concert te openen en de winnaar van deze actie is de band Fuse geworden.
In het stuk De helaasheid der dingen keert (de schrijver) Dimitri Verhulst terug naar zijn geboortegrond in Reetveerdegem. We maken kennis met zijn vader, Pierre, die zijn paar uur oude zoontje in een postzak op zijn fiets langs alle kroegen van het dorp rijdt om hem aan zijn vrienden te tonen. Ook ontmoeten we zijn grootmoeder, wier nachtrust al te vaak verstoord wordt door de politie als die weer eens een van haar dronken zonen thuis komt afleveren. Tenlsotte is daar de werkloze nonkel voor wie een wereldkampioenschap zuipen het hoogst haalbare is en die leeft volgens het adagium 'God schiep de dag en wij slepen ons erdoorheen'.
Voor het alweer drie dagen verder is; de première hebben we gehad en gevierd! Ontladen door te dansen en bier te drinken. Knuffels van familie en vrienden te ontvangen en van ze te vragen. Elkaar te feliciteren én te blijven praten en doordenken over nog meer aanscherpingen. Nog meer vragen over de keuzes. Moet er niet toch nog gesneden of toegevoegd worden?
Nacht van Thibaud Delpeut & Toneelschuur Producties
Door Paolo met foto's van Mieke Kreunen
Helemaal aan het eind van het bewoonde deel van Terschelling, met uitzicht op de natuur, staat de voorstelling Nacht van veelbelovend regisseur Thibaud Delpeut i.s.m. het Haarlemse Toneelschuur Producties geprogrammeerd. Een vlak van zwart landbouwplastic met daarop wat lage plateaus vormen, samen met het landschap, het enige decor van de voorstelling.
De wind waait guur als de toeschouwers zich verzamelen en bij binnenkomst worden koptelefoons en dekentjes uitgereikt. Wat een prachtige vondst die koptelefoons en lekker warm aan je oren. Geen last van wind of tegenwind maar perfect geluid en dito geluidseffecten. Dat sorteert meteen effect als Hans Dagelet op trompet een bloedstollende intro blaast.
Gisteren was onze première op De Nollekes. Na afloop proostten we met prosecco, op onze rubberlaarzen in de modder. Gevolgd door een afterparty in ons appartementje, tot ik om half vijf mijn collega's vriendelijk doch dringend verzocht om te vertrekken.
De voorstelling ging gelukkig goed, zoals voorspeld na de slechte generale. En om dan maar meteen in de cliché's te blijven: ik ben benieuwd hoe het vanavond gaat zijn. Want nu zijn we beland bij De Beruchte Tweede Voorstelling....
Ieder land heeft geschiedenis die het liever zou vergeten. Grote geschiedenis die jaren duurt en hele continenten betreft, maar ook kleine geschiedenis. Gebeurtenissen van maar een paar minuten die nooit hadden mogen gebeuren. Te gruwelijk en te beschamend om zelfs indirect aan terug te denken. Zo ook een groot feest in het kasteel van het Oostenrijkse dorpje Rechnitz, waar iedereen van enig belang aanwezig was. Het was het laatste feest, want het was duidelijk dat over enkele dagen de Russen zouden binnenvallen. De oorlog kon ieder moment voorbij zijn. Door een onvoorspelbare en niet na te vertellen samenloop van omstandigheden hebben alle feestgangers aan het einde van het feest een geweer in hun handen. Geweren die worden leeggeschoten op 180 hongaarse joden, waarvan geen het bloedbad overleeft.
Comp.Marius speelt twee bewerkingen van de Franse auteur Marcel Pagnol (1895-1974) in openlucht: Manon en Jean van Florette, naar het filmscenario ‘Manon des Sources’ uit 1952 en de roman ‘L’Eau des collines’ uit 1962. Twee voorstellingen op één middag, aangeboden als een tweeluik. De Provençaalse versie van Misdaad en Straf. Het past dus goed bij de Zilte Luchtspiegeling 1 (“masters in pieces”: het wereldrepertoire van literatuur film of muziek als inspiratiebron) van het Oerolseizoen 2010. Tussen de twee voorstellingen door wordt een (zeer toepasselijke) maaltijd aangeboden.
Onderwerp: Impressies van Oerol, Oerolvideo, OEROL
12 06 10 - 17:00
Manon en Jean van Florette door Compagnie Marius
Onderwerp: OEROL
12 06 10 - 13:44
Master en Margarita, een waardige openingsvoorstelling
Door Paolo met foto's van Mieke Kreunen en Sake Elzinga
De openingsvoorstelling van het Oerolfestival 2010 was 'Master en Margarita' van Tryater en De Kift. Midden in het landschap doemde al van verre het silhouet op van een klassiek amfitheaterachtig variététheater, omhuld met wapperende doeken en vlaggen. Eenmaal binnen hek- en ijzerwerken in stijl en kleurige verlichting en mooi uitgelicht boven het podium 'het universum'. Als de voorstelling vult het toneel zich met een zeer gevarieerd gezelschap acteurs (Tryater) en muzikanten (De Kift) , waarbij de meeste personages ook nog eens zijn uitgedost in bonte circusachtige kostuums. Het geheel maakt een Comedia dell' Arte-achtige indruk.
Onderwerp: Oerolvideo, Impressies van Oerol, OEROL
12 06 10 - 13:30
Master en Margarita Tryater & De Kift
Onderwerp: Impressies van Oerol
12 06 10 - 13:03
Ongewenste onthaasting
Lopend gaan we naar onze eerste voorstelling. Alle fietsen op het eiland zijn verhuurd. De voorstelling is eerder begonnen en we mogen niet meer naar binnen. Dan maar een Juttersbitter.
Oerolimpressie van Ellen van der Kemp
Onderwerp: OEROL
12 06 10 - 12:28
Oerol opent met ‘Het Manifest van Terschelling’
Door Mieke Kreunen met foto's van Peter Rillema (klik voor vergroting)
Eindelijk is het dan zover. De exacte invulling van de opening van Oerol 2010 was enige tijd in geheim gehuld, maar vandaag was het dan zover. In deze nieuwsbrief staan we uitgebreid stil bij de opening van, de aanloop naar hét culturele festival van Nederland, en natuurlijk ‘Het Manifest’.
Het Oerol festival opende vanavond de 29e editie met een maaschappelijk statement in dichtvorm: 'Het Manifest van Terschelling' werd tijdens de opening door Ramsey Nasr aangeboden aan de voorzitter van de Tweede Kamer, Gerdi Verbeet.
OPIUM, het kunst- en cultuurprogramma van de AVRO op radio 1 is elke zaterdag te horen van 17.15-19.00 uur. Opium komt deze keer vanaf het theaterfestival OEROL op Terschelling. Publiek is van harte welkom op het terras van Stayokay, 't Land 2 op West-Terschelling.
17:15 – 18.00 uur De succesvolle jonge regisseur Thibaud Delpeutbrengt met de voorstelling 'Nacht' een aangrijpend verhaal over een kunstenaarsechtpaar dat plotseling belandt in een vreselijke burgeroorlog. 'Nacht' is de tweede van drie voorstellingen die Delpeut maakt over oorlog en geweld. Eerder regisseerde hij 'Blasted' van Sarah Kane in de Toneelschuur in Haarlem.
Maar liefst 11 voorstellingen beleven één dezer dagen hun première op het Oerolfestival. Daarbij horen ondermeer Dansers aan Zee in West (tijdstip nog niet bekend) | Noordergraaf & Detmers met Tillefoan (tijdstip nog niet bekend) | SOIL met Making Sense op zaterdag 12 juni 21.45 uur | Rotterdam Connectie/Productiehuis Rotterdam met Hark & Sleg op zaterdag 12 juni om 21.00 uur | Toneelgroep Oostpool met Ksztalt op zaterdag 12 juni om 20.00 uur.
Het regent, pijpenstelen. Vanavond hebben we generale, wat dat betreft gaat het nu al goed. Immers: een slechte generale is een goede première. Gisteravond tijdens de doorloop hebben de saxofonisten enorm af moeten zien. Bovenop onze berg spelend in de regen en de wind. Slecht voor de instrumenten maar ook niet fijn voor henzelf. David, onze productieleider, gaat schuiltentjes voor ze plaatsen. Zodat ze af en toe kunnen schuilen, de bofkonten.
CultuurpodiumOnline bestaat vandaag precies vijf jaar
Vandaag precies vijf jaar geleden verscheen het eerste artikel op CultuurpodiumOnline. Het was een artikel over Oerol, over het systeem van kaartverkoop met de familienamen op De Westerkeyn waar toen de prachtige draaimolen van de foto hierboven stond. Vandaag, 11 juni 2010, is de opening van het 29e Oerolfestival op Terschelling met als thema Zilte Luchtspiegelingen en net als vijf jaar geleden is CultuurpodiumOnline daar bij.
Cornald Maas ontvangt op Oerol vijf vrouwelijke gasten
Het Oerolfestival op Terschelling gaat 11 juni 2010 weer van start en natuurlijk is Opium, het kunst- en cultuur programma van de AVRO, daar ook dit jaar weer bij. Cornald Maas doet live verslag van het eiland en ontvangt elke dag een inspirerende gast die voor Opium een voorstelling bezoekt.
Sanne Vogel (maandag 14 juni), Susan Visser (dinsdag 15 juni), Renée Soutendijk (woensdag 16 juni), Paulien Cornelisse (donderdag 17 juni) en Clairy Polak (vrijdag 18 juni) zullen allemaal voor Opium op de boot naar Terschelling stappen. Ook cabaretier Jeroen van Merwijk reist speciaal voor Opium af naar Oerol en zal elke avond op zijn eigenzinnige manier zijn blik richten op het festival, en daar buiten.
Door Giel van der Hoeven, foto's Arjan Vermeer (klik voor vergroting)
Sinds vorig jaar zijn we in de lage landen weer een blues festival rijker: het Highlands Festival, een initiatief van een vriendenclub uit Amersfoort. Een muziekfeest in het leven geroepen voor fans van de blues in al zijn verschijningsvormen en aanverwante muziekstijlen. Naar verluid vielen de bezoekersaantallen vorig jaar ondanks het zomerse weer en de prima organisatie behoorlijk tegen. Maar wellicht kwam dit ook wel dankzij de fikse toegangsprijs en een minder aansprekende programmering. Dat blijven altijd lastig meetbare aspecten. Feit was dat het concept stond als een huis (kerk) en dat de bezoekers unaniem tevreden waren over het geboden aanbod en de algehele sfeer. Vandaar dat er in 2010 gelukkig gewoon een 2e editie kwam met wat kleine aanpassingen en zonder geldverslindende headliners.
Grijs en mistig zag het eiland er uit toen we met de boot aan kwamen varen. Mijn auto stond helemaal vooraan op het onderste autodek dus had ik mooi uitzicht op het aanmeerproces. Na de bagagewagentjes was ik als eerste op het eiland en zette koers naar het Oerolkantoor in Midsland.
Daar was het een drukte van belang met rijen vrijwilligers die hun instructies in ontvangst namen.
Donderdag, 10 juni, vanavond de Try-Out. Dus heette de doorloop van gisteravond met terugwerkende kracht de Generale. Het was een belangrijke doorloop voor ons. Nu moest blijken of de ingrepen die gedaan waren in het geluid, de problemen die er waren echt zouden oplossen. Goddank, dat deden ze. Het ging met name om aanpassingen in de monitoring, zodat de we de zang in de nummers goed zouden kunnen horen op het podium. Stemmen over het front, maar dan de gitaren juist weer niet. Toch via het backline systeem? Extra speakers voorop erbij. Verschillende balansen. Alles geprobeert. Vraag me niet wat uiteindelijk precies de oplossing is geworden, dat weet ik niet, maar het was gisteravond goed. Danny kon stoom afblazen, Dolf stak een dikke duim op en Remko kreeg de twinkeling in zijn ogen terug.
Kaarten winnen voor Bettye Lavette in Paradiso op 16 juni?
De Amerikaanse soul zangeres Bettye Lavette heeft zojuist de prachtige cd 'Interpretations' uitgebracht. In juni geeft ze een korte serie concerten in Europa waarbij ze op 16 juni het Amsterdamse Paradiso aandoet.
Voor het concert in Paradiso geeft cultuurpodiumonline.nl 2 kaarten weg. Wil je kans maken op deze kaarten stuur dan voor 13 juni een mail naar berbera@cultuurpodiumonline.nl met in het onderwerp Bettye Lavette. Zet in de mail je naam, adres, telefoonnummer en misschien ben jij wel de gelukkige winnaar van 2 kaarten.
Geen zitplekje met uitzicht meer voor mijn personage... weg troost. Over twee dagen spelen we de eerste voorstelling op Oerol en op de locatie wordt nog volop uitgeprobeerd. Een heuvel, geen blackbox waarbinnen de magie van de voorstelling zich kan ontwikkelen. Maar wel een hartverscheurend mooie zonsondergang. Geen spacing, geen stickers als plaatsbepaling, wel een sterrenhemel, als het niet bewolkt is tenminste. Geen coulissen, geen toneel, wel een eenzame vogel die iedere monoloog met het grootste gemak kan wegspelen danwel aanvullen.
Column door Jeroen Pater | Verkiezingen in Oerolstemming
Oerol, elk jaar er helemaal tussen uit. Verstand op nul. De boel de boel. Alles voor wat het is. En nog een zin die duidelijk moet maken dat het mij even niet om de dagelijkse routine gaat. Helaas dwingen de verkiezingen je om toch bezig te zijn met wat er thuis in de 'echte' wereld gebeurt. Geen zilte luchtspiegelingen maar harde realiteit. Ik kwam door alle verkiezingsprogramma's lekker in de stemming om dit eens één op één toe te passen op het Oerolfestival.
De oude hertog Oliver is verbannen naar het woud. In het woud loopt ook Orlando rond die op de vlucht is voor zijn oudere broer. De dochter van de nieuwe hertog, Rosalind, die verliefd is op Orlando, wordt eveneens verbannen door de nieuwe hertog. Samen met haar nichtje Celia gaat ze - verkleed als man - op zoek naar Orlando. Dat is een beknopte opsomming van het stuk ‘As you like it’ van Shakespeare. Het stuk wordt geregisseerd door Sam Mendes (American Beauty, Kite Runner) die eveneens ‘The Tempest’ regisseert. Samen vormen de twee stukken 'The Bridge Project' op het Holland Festival 2010.
Het dilemma van de theatermaker en de speeldoosjes
Het is dinsdag 8 juni. We zijn nu vijf dagen op het eiland als spelers. We hebben al een doorloop gehad waar iedereen erg blij van werd en eentje die afgelast is vanwege de aanhoudende regen. Goeie oefening. Wat gebeurt er met alle elektronische apparatuur in de natte uurtjes. Waar moet je op die momenten met je requisiten en kostuums naartoe? En waar is het glad en gevaarlijk op het podium als er water ligt?
Het eten staat te pruttelen, de lijsttrekkers doen op tv hetzelfde. Huisgenoot en collega Titus en ik bereiden ons voor op de avondrepetitie in 'buiig' weer. Voor de saxofonisten - Koen, Annelies en Femke - is het wel wat spannender dan voor ons. Voor hen volstaat een regenjackje niet. De instrumenten kunnen niet tegen regen of vocht, moeten afgelapt en opnieuw afgesteld worden.
Voor wie altijd al gedacht heeft "zou het iets voor mij zijn?" en er eigenlijk niks van af weet, hier wat basics over opera. Op de foto's hierboven zijn een aantal onorthodoxe producties in beeld gebracht: Robinson Crusoë van de Nationale Reisopera op Oerol, de rockopera Equilibrio en Diepvlees, een afluisteropera voor zachtzingende mannen.
1. Wat is opera? Opera is kort gezegd een toneelstuk waarin de acteurs niet spreken maar zingen. De muziek bij opera’s is in de meeste gevallen klassiek. Soms zitten er ook stukken ballet in opera’s.
Het is zondagavond en morgen vertrekken we naar New York. Ik mag optreden in de legendarische jazzclub Birdland! Zojuist de gig afgerond in Concordia en eindelijk het appartement bevestigd gekregen. Pfffff. Soms loopt zoiets aan alle kanten moeilijk.
De New Yorkse Italiaan die ik al meerdere dagen aan de andere kant van de lijn tref, belooft me van alles maar laat evenveel na.
De winnaars van de John Kraaijkamp Musical Awards 2010
Door Mieke Kreunen met foto's van Deen van Meer, Roy Beusker en Mieke Kreunen
Vanavond zijn in Hilversum tijdens het elfde Musical Awards Gala Nederlands belangrijkste musicalprijzen uitgereikt. Het gala met presentator Frits Sissing was live te volgen bij de AVRO op Nederland 1.
Mary Poppins - de productie van CultuurpodiumOnline blogger William Spaaij en Noortje Herlaar - won maar liefst vijf awards. De ANWB Publieksprijzen waren voor Joseph and the Amazing Technicolor Dreamcoat en Ja Zuster, Nee Zuster. De Oeuvre Award ging naar Henk van der Meijden en de Speciale Theater Award naar de voorstelling Simone: Songs from the Heart.
JAAAA, ik heb gevlogen en het was heerlijk! Als ik het tuigje maar strak genoeg aantrek zodat mijn huid niet meegelift wordt en tussen de banden knelt.
Toen ik gister naar de locatie fietste, zag ik van op afstand Ira al zweven. "Ïk kan toch niet van een actrice vragen dit te doen zonder het zelf eerst uitgeprobeerd te hebben?", zei ze toen ze 's ochtends vertrok. Gelijk heb je Ira, elke mogelijk om dit soort uitspattingen te beleven moet je pakken. Je zult toch maar regisseur zijn van dit circus. De hele tijd op de tribune moeten zitten in plaats van middenin de arena te staan tussen al die zotten en dwazen.
Theatermaken heb ik nooit als een straf ervaren, of toch bijna nooit. En theatermaken op Oerol vind ik al een feest vanaf het moment dat ik aan boord stap van De Friesland die ons naar Terschelling zal varen. Het is jammer dat de firma Doeksen de garnalen kroketjes van het menu heeft geschrapt maar het blijft een mooie oversteek. Als de scheepshoorn moeoeoeoet doet zien we regisseur Kees, collega acteurs Heidi en Titus en oude Oerol bekende Ben op de kade staan zwaaien. Bruin verbrande gezichten, een groot verschil met onze stadssnoetjes. En dan de huurfietsen: ontelbaar veel versnellingen, een bel die het doet, soepele handremmen en zowel een werkend voor- als achterlicht!
Door Marijcke Voorsluijs met foto's van Herman Sorgeloos
Het toneel van Het Muziektheater is leeg. Althans: bijna leeg. Er ligt een lichtgrijze balletvloer van zo'n 11 bij 14 meter, en er hangt een halftransparante spiegelfolie boven. Alles in het volle TL licht. Nog voordat het zaallicht dimt komt uit een deur rechtsachter een gedrongen bebaarde man. Hij steekt over, een moment lijkt het alsof hij door zal lopen, de zaal in. Maar dan loopt hij terug naar het lichtgrijze vierkant en begint te dansen. Het licht gaat uit, en gedeeltelijk weer aan, waarna er een andere danser staat. Dit patroon herhaalt zich een aantal keren. Uiteindelijk rent een groep van 9 mannen in wisselende formaties over het toneel. Het wordt weer donker, en in een streep van indirect licht zien we een vrouw. Dat licht komt uit een bewegende spot op rij 1, en wordt weerkaatst door de spiegelfolie.
Ik ben naar het eiland gekomen om te vliegen. Het is zaterdag en om 12.00 uur staat mijn eerste vliegles gepland. Gisteren stond ik al te trappelen, maar ik ben nog geen meter van de grond geweest. De constructie was nog niet zoals die zou moeten wezen. Ekko en Aart hebber er hun hoofd over gebroken. Waarom bleef het ondanks de takeling toch zo'n hele hijs? Vanaf de tribune liepen ze peinzend alles nog eens na. Volgens Koos moest het toch niet zo ingewikkeld zijn: het touw zus en zo door de takeling. Vanzelfsprekend zorgen dat je de katrollen naar elkaar toe trekt… op dat moment ging er bij de andere twee een lichtje te zijn gaan branden. Dus de hoogwerker er weer bijgehaald.
Tekst en beeld Michaela Meijer (kloik voor vergroting)
Er zijn van die muzikanten die al zo lang mee gaan in de muziekindustrie dat je denkt dat ze er altijd al waren. Muzikanten die al jaren vasthouden aan hun eigen herkenbare stijl. Muzikanten die je in enkele steekwoorden kan omschrijven en die bijna een karikatuur van zichzelf geworden zijn. Want zeg ik: "gitarist, wilde haardos onder een hoge hoed en een zonnebril" dan zegt de rest: Slash, zonder twijfel.
Bekend geworden als gitarist in Guns N' Roses, waar hij van 1985 tot 1996 in speelde, vervolgens als leadgitarist in Slash's Snakepit en Velvet Revolver, veelvuldig gastmuzikant bij diverse andere muzikanten als Michael Jackson, Lenny Kravitz en Alice Cooper en uiteindelijk een solo-album (2010) "Slash R&FN'R (Rock & Fuckin' Roll)" genaamd uitbrengend.
Door Arjan Vermeer met persfoto's van Betty Lavette
Al jaren loop je langs dat mooie oude landhuis. Dan -op een dag- wordt je gevraagd een aantal van de kunstwerken uit dat huis, over te nemen. Je mag ze zelf schoonmaken, restaureren, ja zelfs enigszins aanpassen naar je eigen smaak. De bedoeling is dat ze in jouw eigen woning een mooi plekje gaan krijgen. En dat is nu precies wat Bettye Lavette heeft gedaan op haar nieuwe CD Interpretations, The British Rock Songbook. Een aantal van de mooiste songs uit de zestiger en begin zeventiger jaren zijn door haar opnieuw vormgegeven. Sommige zijn voorzien van een funky-er tempo, anderen zijn zelfs qua tekst enigszins aangepast aan de actualiteit.
Door Marijcke Voorsluijs met foto's van Herman Sorgeloos
Anne Teresa De Keersmaeker is bezorgd om de aarde. Wat doen we de aarde aan, wat gebeurt er met het ecologisch evenwicht? Dat had een loodzware voorstelling kunnen opleveren. Ze is er serieus genoeg voor. Maar haar werk laat ruimte om te ademen, ook op adembenemende momenten.
Het Transformatorhuis is leeg, op een eenvoudige tribune na. Rechts achterin een lamp en een karretje. Twee performers lopen rond. Een ervan is Anne Teresa zelf, in gescheurde spijkerbroek en wit shirtje, op bestofte schoenen. Het is er nevelig. Een brief op de deur waarschuwde voor dichte mist. De voorstelling is niet geschikt voor wie aan claustrofobie lijdt. We zijn gewaarschuwd, maar de eerste indruk valt mee.
Door Barbara Klomp met foto's van Joost van Wilgenburg en Bowie Verschuuren
Het theatercollectief The Glasshouse is opgericht door de Nederlandse schrijver/regisseur Kees Roorda en de Zuid-Afrikaanse theatermaakster Catherine Henegan. Zij leerden elkaar kennen tijdens hun opleiding DasArts in Amsterdam en besloten toen samen te gaan werken. Ze maken interdisciplinaire voorstellingen met acteurs, filmmakers, componisten, musici, beeldend kunstenaars, dichters en rappers. Soms gebeurt dit op locatie, dan weer binnen de muren van het theater. The Glasshouse maakt voorstellingen die de verhalen van onze tijd vertellen. Deze verhalen komen niet uit een strakke gepolijste wereld, maar uit de rauwheid en complexiteit van het dagelijks bestaan.
Door Barbara Klomp met foto's van Festival aan de Werf
Het Vlaamse gezelfschap Studio Orka, maakt al jaren vaak op lokatie. Dit keer maken ze een voorstelling waarbij de ontwerpers Philippe Van de Velde en Martine Decroos een villa of herenhuis omtoveren tot een waar sprook- of liever spookhuis. En in dit huis woont de hoofdrolspeler van de voorstelling, de oude dame Berninna.
Tijdens het Utrechtse festival aan de Werf woonde de Oude dame in een prachtig pand vlakbij de Geerteskerk.
Holland Festival opent met bijzonder concert van Amal Maher
Door Ad Aerts met foto's van Holland Festival
In een afgeladen Theater Carré werd op 1 juni Het Holland Festival 2010 geopend met een wel heel bijzonder concert. Op het programma stond een eerbetoon aan de meest beroemde en gewaardeerde zangeres van de Arabische wereld, de in 1975 overleden Oum Kalthoum. Hoewel ze hier vrijwel onbekend is, heeft ze in haar geboorteland en ver daarbuiten de status van superster. Met haar uitgesproken voorkeur over wat ze wilde zingen heeft ze ook veel muziek en teksten laten schrijven. Daarmee leverde ze ook een grote bijdrage aan de Arabische populaire muziek.
Nog drie nachtjes op de vaste wal. Nog één dag repeteren binnen de witte lijnen van tape, die de afmeting van de speelvloer straks op Terschelling aangeven. Wat overigens nog niet iedereen in de gaten heeft, zodat de tafel vol typemachines ook vandaag weer fictief van het podium denderde.
Schrijver Drie heeft het bijsturen van de tafel opgegeven. Schrijver Vijf ziet straks op het eiland zelf wel waar het podium ophoudt, laat het maar nu.
Nog drie nachtjes op de vaste wal. Nog één dag repeteren binnen de witte lijnen van tape, die de afmeting van de speelvloer straks op Terschelling aangeven. Wat overigens nog niet iedereen in de gaten heeft, zodat de tafel vol typemachines ook vandaag weer fictief van het podium denderde.
Schrijver Drie heeft het bijsturen van de tafel opgegeven. Schrijver Vijf ziet straks op het eiland zelf wel waar het podium ophoudt, laat het maar nu.
Met het verlaten van de prachtige gebouwen aan de Amsterdamse Herengracht besloot Theater Instituut Nederland (dat nu graag gewoon kortweg TIN wil heten) dat ze vanaf dat moment haar publiek zelf zou gaan opzoeken. De afgelopen anderhalf jaar heeft dit al geleid tot tentoonstellingen in Zwolle en in Amsterdam. Maar met geen tentoonstelling gaat TIN zo ver met het opzoeken van haar publiek dan met de reizende tentoonstelling 'Ergens en Overal', een tentoonstelling over 40 jaar locatietheater in Nederland.
