CultuurpodiumOnline is een online magazine over podiumkunsten binnen en buiten de muren van theaters en concertzalen. We schrijven over alles wat er op de podia te doen is op het gebied van theater, muziek, dans, musical, jazz, opera, festivals, klassieke muziek en nog veel meer. In de rubriek Even voorstellen maakt u kennis met een aantal van onze medewerkers.
In ons tag overzicht is te zien welke onderwerpen u op onze site kunt vinden.
Accreditatie namens CultuurpodiumOnline wordt alleen aangevraagd door de coördinatoren wiens naam vermeld wordt in het colofon. Krijgt u accreditatieaanvragen binnen van anderen namens CultuurpodiumOnline, checkt u dan aub even via het algemene mailadres of dat wel klopt.
Hier op het prikbord kan een flyer van uw voorstelling komen te staan.
Op ons prikbord in de rechterkolom van de voorpagina hebben we plaats voor de flyers van een beperkt aantal voorstellingen en concerten. Wilt u ook een flyer op ons prikbord plaatsen? Stuur uw beeldmateriaal en eventueel ander persmateriaal naar ons algemene mailadres en als (of zodra) er plaats is zullen we uw flyer op het prikbord zetten.
Wilt u een CD of DVD laten recenseren door één van de medewerkers van CultuurpodiumOnline, dan kunt u een exemplaar, liefst voorzien van achtergrondinformatie of persbericht opsturen naar ons postadres.
Uw productie op
CultuuurpodiumOnline
De redactie van Cultuurpodium Online ontvangt een grote hoeveelheid uitnodigingen voor voorstellingen, concerten en festivals. Jammer genoeg kunnen we niet van alles verslag doen in ons magazine. We proberen bovendien om een zo afwisselend mogelijk beeld te geven van wat er op de Nederlandse podia allemaal te beleven valt. We kunnen daarom niet garanderen dat we aandacht aan uw voorstelling zullen besteden. Wel kunnen we altijd een kort bericht over uw productie melden via onze twitterstream.
Onderwerp: WERELDMUZIEK, MUZIEK
30 06 12 - 13:42
Robeco Zomerconcerten 2012: het warme zuiden in Nederland
Tekst: Jorien Heemskerk Beeld: Ronald Rijntjes
Wie de regen wil ontvluchten hoeft deze zomer geen last-minute te boeken. Tenminste, als diegene een muziekliefhebber is. Want tijdens de 24e editie van de Robeco Zomerconcerten schijnt de zuidelijke zon in het Concertgebouw in Amsterdam. Van mediterrane componisten en een Braziliaans symfonieorkest tot moderne fado, flamenco en tango - er is voor iedereen wel een favoriete bestemming te vinden, zo bleek bij de feestelijke programmapresentatie.
Ruim tachtig concerten staan dit jaar op de planning, in de genres klassiek, jazz, pop en wereldmuziek. Het Radio Filharmonisch Orkest en de Finse violist Pekka Kuusisto zorgden gisteravond voor een sprookjesachtige opening met muziek van Tsjaikovski, Sibelius en de Britse componist Elgar. Van de laatste was het sfeervolle ‘In the South’ te horen, dat hij schreef tijdens een vakantie aan de Italiaanse Rivièra.
Parkpop valt ondanks slechte weersvoorspellingen niet in het water
Tekst en beeld Maarten Grootendorst en Berbera van den Hoek (klik voor vergroting)
De weersvoorspelling voor zondag 24 juni deden het ergste vrezen. Regen met windstoten en onweer deden zelfs de geharde Parkpopgangers besluiten een jaartje over te slaan. Na de recordaantallen bezoekers van de afgelopen jaren komen dit jaar zo'n 150.000 mensen naar het Haagse Zuiderpark.
De thuisblijvers hebben pech! Na de eerste act stopt de regen als Dry the River, de naam zegt het al, het podium opkomt. Voor mij de grote verassing van Parkpop. Hun debuutalbum 'Shallow Bed' is net uit en ze blazen me weg met hun optreden. De stem van de zanger Peter Liddle ligt lekker in het gehoor en verveelt geen minuut. De set is goed opgebouwd. Rustige ingetogen folk barsten af en toe los in bijna symfonische rock. Volgens hun tourschema hebben ze een drukke zomer voor de boeg met veel grote festivals en ze gaan daar zeker een groot publiek voor zich winnen.
De Parade: “Liefde is pas echt liefde als je er dood voor wil gaan"
Tekst: Rutger Burger Beeld: Wim Barzilay
Hoe omschrijf je een fenomeen als De Parade wanneer superlatieven tekort schieten en lovende woorden onoprecht lijken te worden? Op de grens van sarcasme, maar dan oprecht. Een circus zonder paarden en olifanten, alhoewel het me niet zou verbazen als deze ergens ineens om een hoekje zouden komen. Een Oosterse bazaar, maar dan westers en zonder marktkraampjes.
Een wervelwind van indrukken: overal waar je kijkt, luistert en proeft, worden prikkels op je zinnen afgevuurd. Daar een hoelahoepende man die wat weg heeft van Frank Zappa in een rood glitterkostuum die de show van Ten Damme aanprijst. Een groep Oosters uitziende schonen en befezde mannen waartussen ik “Charlie” ontwaar, zó weggelopen uit GTST en met haar neus in De Parade gevallen. “We gaan helemaal naakt!”, roept ze opgetogen alsof ze bevrijd is van het juk van de middle-of-the-soap mentaliteit die een hele bevolkingsgroep om acht uur elke avond weer lamslaat.
Onderwerp: LOCATIETHEATER, Impressies van Oerol, OEROL
24 06 12 - 21:07
Vangst van Roos van Geffen
Door Mieke Kreunen met foto's van Jean Philipse
Vangst heeft als ondertitel 'een kabinet van angsten en verlangens'. Roos van Geffen heeft meer dan een jaar angsten en verlangens verzameld van mensen in Nederland en daarbuiten. Alle bezoekers van de voorstelling werd dan ook gevraagd om hun grootste angst en hun diepste verlangen op papier te zetten en door de brievenbus aan de buitenkant van het houten gebouwtje te deponeren.
De voorstelling die volgt is moet je eigenlijk ervaren en het niet laten bij er over te lezen. Toch probeer ik hier wat te beschrijven, hoe beperkt dat ook is. De voorstelling begint ingetogen met een stem die voorleest wat mensen schreven over hun verlangens en angsten.
Onderwerp: Impressies van Oerol, LOCATIETHEATER, MUZIEK, OEROL
24 06 12 - 20:29
Het lied van André Manuel en Geert Hautekiet
Door Mieke Kreunen met foto's van Peter Rillema
Het zijn allebei troubadours, Manuel en Hautekiet, en verhalenvertellers. In de traditie van oude reizende volken zoals Mongolen en Aboriginals bezingen zij een reis die zij in hun fantasie maakten in één lang lied van anderhalf uur. In de Middeleeuwen vertelden ook de volkeren van de lage landen hun verhalen in liederen en in 2012 gebeurt het voor het eerst sindsdien op Terschelling. Dit lied kreeg de aansprekende titel mee: 'Het Lied, Opus 1 in G groot voor Open Kadett en twee zangers'. En die titel is eigenlijk allesomvattend.
Onderwerp: Impressies van Oerol, LOCATIETHEATER, OEROL
23 06 12 - 10:31
Rituelen en realiteit in Drie monniken van Artemis en Veenfabriek
Door Mieke Kreunen met foto's van Peter Rillema
Westerse kloosters lopen leeg, maar er zijn er nog, de monniken. De verdieping en de sereniteit waarvoor de monniken staan, lijken in zeer weinig op de druktewereld die ons omgeeft. Voor regisseur Floor Huygen dringt de tijd om haar fascinatie voor het monnikenleven te delen en om te zetten in muziektheater. De Vlaamse schrijver Bernard Dewulf (Libris Literatuurprijs 2010), schreef de tekst.
Drie monniken brengen hun laatste avond in het klooster gezamenlijk door. Het klooster gaat (blijkbaar) sluiten en ze weten geen van drieën wat hen daarbuiten te wachten staat. Hun leven van de laatste drieëndertig jaar bestond uit een aaneenschakeling van rituelen waarin bidden, zingen, hun geloften en de afzondering centraal stonden.
Onderwerp: LOCATIETHEATER, Impressies van Oerol, OEROL
23 06 12 - 10:29
Celebration 3 - In verwachting van de verwachting door NUT
Door Mieke Kreunen met foto's van Peter Rillema
Midden op het eiland, op het weiland van Cees Cupido bouwt NUT al twee jaren aan geluk. Geluk is een utopisch dorp, een droom die NUT samen met Oerol realiseert. Dit jaar staat het derde deel van het drieluik over het vormgeven van geluk en het streven naar vooruitgang geprogrammeerd: In verwachting van de verwachting.
Floor is alleen, haar man is weg. Ze heeft hem zelf weggejaagd met haar verdenkingen en angsten. Lang lachte hij er om maar op een dag kon hij er niet meer tegen en vertrok. Nu is ze alleen en staat ze in de klei in afwachting van het nieuwe dat haar te wachten staat. Ze voelt zich zwanger, alsof er binnen in haar iets groeit maar wat het is dat weet ze niet want ze heeft sinds haar man weg ging geen sex meer gehad. Dan duikt er een vreemdeling op. Aanvankelijk jaagt ze hem resoluut weg en gooit brokken klei naar zijn hoofd maar uiteindelijk laat ze hem schoorvoetend toe op haar terrein, in haar space en in haar hart.
Onderwerp: LOCATIETHEATER, Impressies van Oerol, OEROL
23 06 12 - 08:01
Wasteland van Alexandra Broeder
Door Mieke Kreunen met foto's van Kamerich-Budwilowitz
Als je in de bus stapt op de ET-10 in Midsland Noord tijdens Oerol 2012 dan loop je risico's. Risico om 'ontvoerd' te worden. Dat overkwam een groot aantal mensen afgelopen week. Eenmaal in de bus lijkt alles redelijk normaal behalve dan dat er een kind voorin zit dat de buschauffeur commandeert waar hij moet gaan. De bus rijdt een stuk over het eiland en van tijd tot tijd stopt hij, stapt er een ander kind in dat met doordringende blik rondkijkt in de bus en weer uitstapt om een kilometer verderop weer in te stappen, waarna zich het tafereel herhaalt. Dat kind lijkt overal tegelijk te zijn met haar doordringende ogen...
Onderwerp: Impressies van Oerol, LOCATIETHEATER, DANS, OEROL
22 06 12 - 10:26
Seasaw van Tilted Productions is een sterk beeldende dansvoorstelling
Door Mieke Kreunen met foto's van Peter Rillema
De zee en haar aantrekkingskracht op de mens staan centraal in deze dansvoorstelling van Tilted Productions. Bij 't Lichtje en op de dijk er naar toe spelen zich een aantal scenes af. De eerste scene speelt zich af op het wad met uitzicht op het dorp waar een man en een vrouw picknicken aan zee. Hun rommel laten ze achter in de natuur.
Na een aantal scenes op en rond de dijk met vuilnisbakken en -zakken en een komische act met een strandstoel verplaatst de voorstelling zich naar 't Lichtje, vlak aan de Waddenzee met een werkelijk fenomenaal uitzicht op het water en de wind rond je hoofd. Daar spelen de mooiste scenes zich af.
Onderwerp: Impressies van Oerol, LOCATIETHEATER, OEROL
22 06 12 - 09:44
Nachtdieren door Hanneke Paauwe
Door Mieke Kreunen met fotos van Peter Rillema
Het bordje naar het Tigerbos is onvindbaar vanaf de hoofdweg van Terschelling. Toch weten de meeste bezoekers de weg naar 'Nachtdieren' gelukkig wel te vinden. Het is aardedonker in het bos maar gelukkig zijn er behoorlijk wat zaklantaarns (annex knijpkat) beschikbaar om ons pad te verlichten en dat wat we onderweg aantreffen met licht aan elkaar door te geven.
Nachtdieren is een boswandeling langs beelden en installaties die door het spel met licht en donker een surreële aanblik bieden. Wat opvalt aan installaties is dat er veel beelden van kinderen of over kinderen bij zijn. In het begin veel foto's, later zijn er babyhoofdjes te zien aan de bomen, een kinderwagentje, een lange rij witte rubberen laarsjes. Het ziet er prachtig uit!
Onderwerp: Impressies van Oerol, LOCATIETHEATER, JEUGD, OEROL
21 06 12 - 10:43
Van jonge mensen en de dingen die nog komen
Door Mieke Kreunen met foto's van Peter Rillema
In 2007 stond 'n Meeuw ook al op Oerol met een prachtige voorstelling Metamorfosen over de Griekse mythen en sagen. Dit jaar zijn ze terug met een voorstelling die geïnspireerd is door de Nederlandse hedendaagse poëzie. 'n Meeuw is een productiehuis voor jonge talentvolle acteurs in de provincie Friesland. De acteurs worden er opgeleid en krijgen de kans op te treden op festivals en bij andere evenementen. Kenmerkend voor voorstellingen zijn vooral het sprankelende en energieke spel van de jonge acteurs.
Dat is ook meteen de grote charme van de voorstelling 'Jonge mensen en de dingen die nog komen'. De negen acteurs zijn vol verwachting van wat de toekomst hen te bieden heeft en onderzoeken gretig alles dat zich aandient en daar een glimpje van kan onthullen.
Onderwerp: Impressies van Oerol, LOCATIETHEATER, OEROL
21 06 12 - 09:56
Meneer Ibrahim en de bloemen van de Koran
Door Mieke Kreunen met foto's van Peter Rillema
In de prachtige zandafgraving oost speelt theatergroep De Nieuw Amsterdam het stuk Meneer Ibrahim en de bloemen van de Koran, naar het gelijknamige boek van Eric-Emmanuel Schmitt. Hoofdpersoon is de Joodse jongen Mozes dat opgroeit in de Rue Blue in Parijs. Momo, zoals hij zich noemt, leeft alleen met zijn vader want zijn moeder heeft hen verlaten. Dagelijks doet hij zijn boodschappen bij Meneer Ibrahim, de Arabische kruidenier.
Gaandeweg groeit er een vriendschap tussen Momo en Meneer Ibrahim, die Momo alles leert over het leven, de wijsheden uit de Koran en de glimlach als geheim wapen. Voor Meneer Ibrahim bestaat er geen scheidslijn tussen religies en uit zijn Koran put hij de wijsheden om dat te onderstrepen.
'De bonte avond van de bodybuilders' is kostelijk theater
Door Mieke Kreunen met foto's van Peter Rillema
Een kale schuur zonder enig decorstuk is de entourage voor de Bonte avond van de bodybuilders. Als wij - even voor het publiek - naar binnen mogen staan ze met z'n allen te kickboksen, om warm te worden denk ik. Met veel kabaal en misbaar stuiven ze op elkaar af. Hier en daar gaat het er best fanatiek aan toe. Wij kijken vol bewondering toe naar die strakke lijven en die soepele bewegingen. "Straks zie je heel wat anders hoor!", krijgen we te horen, dus Peter maakt nog gauw een paar foto's van dit spektakel.
Als het publiek gaat de deur in de achtermuur met enige geratel automatisch open. Een jongen in kickbox outfit loopt naar voren en zegt: "goedenavond". Het publiek groet terug. Hij zegt zijn naam en vertelt ons dat hij in de volgende scene de rol van 'bakker' zal vervullen.
Onderwerp: MULTIMEDIA, Impressies van Oerol, OEROL
20 06 12 - 09:13
Ik wilde niets zeggen maar mijn mond praatte zich voorbij
Door Mieke Kreunen met foto's van Peter Rillema
Eén van de eerste dingen die Chantal van Heeswijk met ons deelt, als we allemaal zitten in Schuur Spanjer, is dat ze dislectisch is. Toch is de ondertitel van haar voorstelling 'Schrijfsels uit eigen hoofd'. Dat het woord 'schrijfsel' bij Chantal ook een brede betekenis heeft komen we in deze voorstelling wel achter. De typering 'teksttheater' in het Oerol programmaboekje, doet de voorstelling dan ook beslist tekort.
De ruimte in en omgeving van de stal zijn voorzien van Chantal's beelden en vormen. Ze zijn aanraakbaar, grappig en markeren het pad en de ruimte. Er worden letters op een rek gehangen die samen de titel van de voorstelling vormen 'ik wilde niets zeggen maar mijn mond praatte zich voorbij'. Gaandeweg wordt duidelijk wat ze daarmee bedoelt.
In het weekend van 16 en 17 juni vond het festival Mundial plaats in het Leijpark van Tilburg. Dit jaar was het alweer de 25e editie. Grote publiekstrekkers waren onder andere Caro Emerald, Crystal Fighters, Pitbull en The Kyteman Orchestra. Zondag was Cultuurpodium Online aanwezig om verslag te doen.
Mundial is een multicultureel festival voor jong en oud. De zon laat af en toe haar gezicht zien en mensen zitten rustig op hun kleedje in het gras. Er hangt een gemoedelijke sfeer. Naast de podia met muziek is er op het festival genoeg te beleven, zo is er acrobatiek, straattheater en dans. Buiten alle entertainment om is er ook een bazaar, een speelplek voor kinderen en zijn er zeer veel verschillende eet- en drinktentjes.
Op vrijdagavond 29 juni presenteren Serge Julien en Eric van Nieuwland hun boek ‘Roffa Soul Sisters’ in BIRD, Rotterdam. Het werk bevat interviews en foto’s met tien bijzondere zangeressen uit de Rotterdamse muziekscene, onder wie Sabrina Starke, Shirma Rouse, Kim Hoorweg en Ntjam Rosie. Om de avond muzikaal te laten spetteren treedt een groot aantal van de zangtalenten uit het boek ook op.
Rotterdam is niet alleen de havenstad en het Manhattan van Nederland, het is ook een multicultureel broeinest van getalenteerde muzikanten. De muziekscene kenmerkt zich door veel soul en jazz. Opvallend daarin is het grote aandeel zangeressen.
Onderwerp: Impressies van Oerol, LOCATIETHEATER, OEROL
18 06 12 - 11:06
Mooi maar heftig lokatietheater in Salomé van NNT en Project Wildeman
Door Mieke Kreunen met foto's van Peter Rillema
Salomé, naar het beroemde stuk van Oscar Wilde, is het verhaal waarin Johannes de Doper (Jokanaän) gevangen wordt genomen, omdat hij zich niet heeft laten verleiden door Salomé. Als Salomé na lang aandringen uiteindelijk bereid is om te dansen op het grote feest voor haar stiefvader, koning Herodes, mag ze in ruil alles vragen wat zij wil…
De voorstelling van NNT en Project Wildeman begint naast de loods van Combibouw op het industrieterrein van Halfweg. Daar maakt het publiek kennis met koning Herodes, zijn vrouw Herodias en haar dochter Salomé. Herodias is uit op de aandacht van Herodes maar die heeft alleen maar ogen voor Salomé.
Onderwerp: LOCATIETHEATER, Impressies van Oerol, OEROL
18 06 12 - 10:08
Oerolpareltje: Het jaar van de schlager door Berg & Bos
Door Mieke Kreunen met foto's van Peter Rillema
Een huisje in het bos, dat was hun plekje en daar komen ze allemaal weer even terug, 10 jaar na die tragische gebeurtenis waarbij één van hen om het leven kwam. Samen met Atelier Oerol maakten Maurits van den Berg en Rik van den Bos een muzikale tragikomische voorstelling over een dag waarna het leven nooit meer onbezorgd kan zijn.
Een vriendengroep is met elkaar op pas en willen wat lekkers halen voor de BBQ. Onderweg krijgen ze een auto-ongeluk waarbij één van hen overlijdt. In de voorstelling een retrospectief over wat er gebeurde en wat dat in de levens van alle betrokkenen heeft gedaan.
Tekst: Serge Julien Beeld: Berbera van den Hoek (klik voor vergroting)
Gezien: Lou Reed in de Heineken Music Hall, Amsterdam op 14 juni 2012
“I would cut my legs and tits off”. Dat waren de openingswoorden van rockdichter Lou Reed, ten overstaande van een niet uitverkochte Heineken Music Hall in Amsterdam. De meester pauzeerde even, keek met een gortdroge professorisch bebrilde tronie de zaal in, de handen omhoog gooiend, wachtend op reactie. Hier en daar gelach, terwijl anderen ongeduldig verder wilden met het concert van de in een zwarte mouwloze jas geklede New Yorker. De tekst afmakend, barstte Reed met zijn band los in een knoerthard ‘Brandenburg Gate’ van zijn laatste project ‘Lulu’. Dames en heren: Lou Reed is binnen!
Omvangrijk oeuvre Lou Reed is in juni en juli op tournee door Europa met zijn ‘From VU To Lulu’ Tour. Tijdens deze concerten wandelt Reed door zijn omvangrijke oeuvre vanaf de tijd met The Velvet Underground tot en met het vorig jaar neergesabelde samenwerkingsverband met Metallica: ‘Lulu’. De vraag is echter hoe je in een slordige twee uur een goede selectie maakt van memorabele liedjes en artistieke hoogtepunten. Want Reed’s werk is ondanks de wisselvalligheid toch absoluut een van de interessantste om bij stil te staan. Tel daarbij op dat Lou Reed altijd volledig zijn eigen weg gaat en zich niets aantrekt van wat zijn publiek wil, en je krijgt het onverwachte.
Onderwerp: LOCATIETHEATER, Impressies van Oerol, OEROL
17 06 12 - 10:42
Boeiende dialoog van Karina Kroft in 'My dinner with André'
Door Mieke Kreunen met foto's van Peter Rillema
Er staat een straffe wind bij de Wierschuur waar de voorstelling 'My dinner with André' gespeeld wordt maar de zon schijnt dus niemand trekt zich er veel van aan. De Johanna ter Steege en Jaqueline Boot hebben wel wat zorgen want vragen zich af of ze wel goed verstaanbaar zijn met zoveel wind aan het woord. Hun voorstelling duurt 100 minuten en dan is het geen doen om voortdurend hard te moeten praten. Gelukkig zijn ze ook op de bovenste rij van de tribune goed te verstaan.
Onderwerp: Impressies van Oerol, Oerolvideo, OEROL
16 06 12 - 20:28
Het lied van de makers van Atelier Oerol
Onderwerp: Impressies van Oerol, LOCATIETHEATER, OEROL
16 06 12 - 11:24
Wonderschoon horiZøne op Arjensdune is waardige openingsvoorstelling
Door Mieke Kreunen met foto's van Peter Rillema (klik voor vergroting)
De verwachtingen waren hooggespannen voor de openingsvoorstelling horiZøne van Groupe Zur op het Arjensdune. In 2003 was de groep voor het laatst op Oerol geweest en de indruk die dat maakte denderde nog lang na. De schemer viel in en de laatste stroken licht kleurden de lucht toen de performers van Groupe Zur aan de horizon verschenen. Eén ervan bleek onze gids die ons de weg wees vanaf de voet van het prachtige Arjensdune. Eerst aarzelend maar later met vaste tred volgende het publiek dat onderweg attend werd gemaakt op plantes en polletjes die het dreigde te vertrappen.
'De wind voert het woord' is het thema van Oerol 2012 en bijna was het 'de regen voert het woord' geworden. De ochtend van de 15e juni beloofde niet veel goeds. Echter toen genodigden en sponsors zich verzamelden op de parkeerplaats bij het Hoornse Bos brak de zon door. Met de huifkar werden de gasten naar de start van de expeditie van Schittrum gebracht. Schittrum was een dorpje op Terschelling ten oosten van de buurschap Halfweg. In 1566 telde Schittrum zes huizen, in het begin van de achttiende eeuw nog drie. In 1830 was het gehucht verdwenen. Nu tijdens Oerol is Nieuw Schittrrum verrezen in de duinen bij Kaap Hoorn.
Onderwerp: Impressies van Oerol, Oerolvideo, OEROL
16 06 12 - 10:15
Flashmob van de Vrienden van Oerol
Onderwerp: Impressies van Oerol, Oerolvideo, OEROL
16 06 12 - 10:03
Expeditie Nieuw Schittrum
Onderwerp: POP-ROCK
13 06 12 - 08:13
Santana’s gitaarspel redt saaie composties niet op ‘Shape Shifter’
Recensie: Serge Julien
Carlos Santana is een van de meest herkenbare gitaristen uit de muziekgeschiedenis. Sinds 1969 is hij niet van het podium weg te denken en verschijnen er met regelmaat albums van de groep die zijn naam draagt. De artistieke hoogtijdagen liggen vooral in de jaren zeventig met albums als bijvoorbeeld ‘Abraxas’, ‘Caravanserai’, ‘Amigos’ en ‘Moonflower’. Ook de jazz rock georiënteerde albums als ‘Borboletta’ en ‘The Swing of Delight’ zijn ondanks minder commercieel succes, zeer avontuurlijk en behoren dan ook tot het interessantere werk.
Vier de zomer met Al Jarreau, Pekka Kuusisto, Wouter Hamel en Ronald Brautigam
Beeld: Berbera van den Hoek
De Robeco Zomerconcerten beloven weer een prachtig en gevarieerd muziekspektakel te worden. Van 29 juni tot en met 31 augustus vinden er in totaal 83 concerten plaats in de genres klassiek, jazz, wereld en popmuziek. Vanzelfsprekend is Het Concertgebouw in Amsterdam de thuisbasis van de Zomerconcerten die dit jaar voor de 24e keer worden georganiseerd. De belangrijkste namen in deze festivaleditie zijn Al Jarreau, Wouter Hamel, Pekka Kuusisto en Ronald Brautigam.
Headlines
De 24e editie van de Robeco Zomerconcerten kent een drietal hoofdartiesten. Dit zijn de artiesten die komende zomer meerdere keren zullen optreden, onder wie sterviolist Pekka Kuusisto. Hij verzorgt het eerste concert van dit jaar door op 29 juni te schitteren in Sibelius’ Vioolconcert. Op 4 juli is Kuusisto te zien wanneer hij Paganini’s sonates ten gehore brengt. Maandag 23 juli vertegenwoordigt deze snarenacrobaat het genre wereldmuziek met een Finse Tango. Zijn vierde en tevens laatste performance is op 22 augustus wanneer hij de Vier Jaargetijden van Vivaldi speelt.
Pianist Ronald Brautigam is dit jaar ook regelmatig te zien. Hij laat zich komende zomer inspireren door Beethoven. Samen met het Residentie Orkest speelt deze Nederlandse meesterpianist op 8 juli Beethovens Keizerconcert, gevolgd door drie pianorecitals in de Kleine Zaal op 6, 8 en 10 augustus.
Zanger Wouter Hamel meldt zich dit jaar twee keer in de Grote Zaal van Het Concertgebouw. Op 28 juli neemt hij zijn muzikale generatiegenoten mee en op 15 augustus brengt hij zijn nieuwe album Lohengrin met orkest ten gehore.
Vruchtbare zaadjes op vierde album Fernando Saunders
Tekst: Serge Julien
Fernando Saunders is wellicht niet de naam die meteen allerlei toeters en bellen doet rinkelen, toch heeft deze man geen onaardig cv. Saunders is naast bassist ook multi-instrumentalist, singer/songwriter en producer. Hij werkte live en in de studio met ondermeer Steve Winwood, Jeff Beck, Jan Hammer, John McLaughlin, Marianne Faithfull en vele anderen prominenten. Het meest bekend is hij waarschijnlijk door zijn samenwerking met Lou Reed.
‘Fernandizing’ Saunders is een technisch begaafde bassist met een herkenbare, emotionele en soulvolle stijl, die hij mede creëert, doordat hij merendeels fretloze bassen bespeelt. Lou Reed noemt Saunders’ basspel ‘Fernandizing’. Als hij speelt, is het net alsof hij zingt of tegen je praat. Mensen die bekend zijn met Reed’s werk, herkennen meteen Saunders’ geluid. De man live horen, is indrukwekkend.
Repetities “Hou ik jou” van Theatergroep In-Cognatio van start
“Kijk voor je, René!” roept Mieke, de regisseuse, terwijl ze naar voren buigt op haar stoel. “Je moet contact maken, communiceren met het publiek.”. En niet alleen met het publiek. Muziektheatervoorstelling “Hou ik jou” draait zelf ook om communicatie, maar dan in een huwelijk. De repetities zijn recent gestart.
Een dag later zit René Dullaart-Heijkoop in een Rietveldstoel in zijn woonkamer. Hij draagt zwarte kleding, heeft een gulle lach en heeft lang stijl haar dat hij los draagt. De stoel lijkt te klein voor zijn lange lichaam. René is een van de acteurs/zangers van de voorstelling “Hou ik jou” en initiatiefnemer van het project.
In Nederland kennen we Sam Sparro nog niet goed. De Australische zanger heeft meer succes in eigen land en Engeland. Zijn single 'Black and Gold' stond daar in 2008 hoog in de hitlijsten en werd genomineerd voor een Grammy. Dat Katy Perry en Adele dit nummer hebben gecoverd zegt genoeg. Zijn muziek valt te omschrijven als dansbare funky electropop. In 2012 komt na lang wachten zijn tweede album uit: 'Return to Paradise'. Naar aanleiding van deze release gaf hij een showcase in People's Place in Amsterdam.
Singer-songwriter Josh Ritter komt naar BorderKitchen naar aanleiding van de publicatie van zijn eerste roman. Ritter, bekend van albums als Hello Starling en The Animal Years, maakte onlangs zijn literaire debuut met De wonderjaren van Henry Bright. Het verhaal over Henry Bright kwam bij Ritter opzetten tijdens het schrijven aan zijn album So Runs the World Away (uit 2010). Literatuur is altijd van invloed geweest op zijn werk – tot zijn inspiratiebron behoren Dennis Lehane, Stephen King, Philip Roth, Daphne du Maurier en Flannery O’Connor – en hij had al langer het verlangen om zelf een roman te schrijven. Dit zag hij als zijn kans. De wonderjaren van Henry Bright is het ene moment aangrijpend en dan weer geestig, maar steeds zijn de betovering en verbeeldingskracht aanwezig die ook Ritters muziek zo geliefd maken. Na afloop van het interview signeert Ritter en is er een kort optreden van Dyzack.
Locatie: Theater aan het Spui, Spui 187, Den Haag Aanvang: 20.00 uur
Na de twee opeenvolgende live albums ‘A Night In Monte Carlo’ en ‘Tutu Revistited’ is ‘Rennaisance’ Marcus Miller’s eerste studioplaat sinds het collaboratie album ‘Thunder’ uit 2009 met Stanley Clarke en Victor Wooten. De nieuwe langspeler laat het vertrouwde geluid en pluktechniek van de bassist, producer en componist horen. Opnieuw beweegt Miller zich in de wereld van jazz, fusion en funk. Wel is Miller omringd door een nieuwe groep overwegend jonge muzikanten.
Feel good ‘Renaissance’ is nog geen 30 seconden oud, of de overbekende hamerslag van Miller heeft zich al meester gemaakt van je. Niet alleen zijn de rifjes weer ontzettend pakkend, de eerste track ‘Detroit’ heeft ook een fijn ‘feel good’ gehalte met een groove, fijne blazers en een rockgitaartje. Zwoeler en traditioneler klinkt het in ‘Redemption’ met mooi sax- en trompetspel van respectievelijk Alex Han en Sean Jones. Ook in ‘February’ krijgen de muzikanten de ruimte om hun kunnen te laten horen. Een prima cover vormt zich in ‘Slippin’ Into Darkness’ van de funkband War, met mooi pianowerk van Kris Bowers.
