Onderwerp: Impressies van Oerol, OEROL
9 Juni 2010
Column door Jeroen Pater | Verkiezingen in Oerolstemming
Oerol, elk jaar er helemaal tussen uit. Verstand op nul. De boel de boel. Alles voor wat het is. En nog een zin die duidelijk moet maken dat het mij even niet om de dagelijkse routine gaat. Helaas dwingen de verkiezingen je om toch bezig te zijn met wat er thuis in de 'echte' wereld gebeurt. Geen zilte luchtspiegelingen maar harde realiteit. Ik kwam door alle verkiezingsprogramma's lekker in de stemming om dit eens één op één toe te passen op het Oerolfestival.
We begonnen met de kibbelingtest. Bij aankomst op het eiland kom je twee kraampjes tegen die vis verkopen. Een linker en een rechter. De linker heeft verse vis, is wat duurder en levert een gezellig gesprekje op over dat alle haring een kans hoort te krijgen. De rechter heeft minder verse vis, is iets goedkoper en levert een gezellig gesprekje op over hoe steeds minder haring uit de Noordzee komt. Onze voorkeur ging uit naar de linker. Met name ook omdat bij de rechter de kibbeling uit onze handen werd gegeten door agressieve zeemeeuwen, waarschijnlijk van allochtone afkomst.
Daarna het leukste dorp. Midsland of West? We hebben bij beide op het terras gezeten. Bij beide het personeel beoordeeld. Bij beide een broodje gehaald. Bij beide onze auto geparkeerd en bij beide in een boekenzaakje een krant gekocht. Op deze vijf breekpunten hebben wij een weloverwogen beslissing gemaakt. Het was het rechterdorp dat voor ons de doorslag gaf. Meer betrokkenheid, besluitvaardigheid en voornamelijk vage-term-heid.
Uiteindelijk de festivalterreinverkiezing. Wordt Westerkeijn of het Groene strand dit jaar onze vaste plek om te hangen met de festivalgangers. Beide locaties vechten al jaren om onze aandacht. We hebben zitten kijken naar de opbouw, de naam en de mogelijkheden en variatie in vermaak van de beide partijen. Het Groene strand heet zo omdat het tijdens het festival verandert in een gele woestijn. De Westerkeijn heet zo omdat het midden op het eiland ligt. Het Groene strand heeft een schitterend uitzicht over de zee. Maar ja De Westerkeijn over een weiland vol koeien. Het Groene strand heeft de Walvis. De Westerkeijn tien dagen per jaar La Gitana. Of heet het nu Zazou? Het Groene strand heeft de uitkijktorentjes. De Westerkeijn de fonteinbar. Het lijkt een nek-aan-nek-race te worden.
Laten we een debat organiseren waarin de beide terreinen elkaar kunnen bekritiseren. Ze benoemen voornamelijk waar het andere terrein tekort schiet en wat ze de afgelopen jaren niet hebben gedaan, wat ze wel hadden moeten doen. Maar ze zeggen vooral niets over wat ze zelf concreet gaan doen de aankomende dagen. Het Groene Strand heeft geen wifi terwijl dat toch wèl nodig is. De Westerkeijn heeft geen duinen. Dat hoort toch wel bij een eiland. Beide vinden de ander te druk. De programmering van De Westerkeijn is te onsamenhangend en die van het Groene Strand te kort. Kortom als het aan beide terreinen ligt valt iedereen buiten de boot. Als het aan mij ligt begin ik een eigen terrein.
Ik ben blij wanneer het vanavond over is, de verkiezingen. Ik heb behoefte aan even iets anders dan belangrijke keuzes en een constante herhaling van dezelfde standpunten Kan dit niet in één dag? De eerste vrienden zijn vandaag al gespot bij Lust en de batterij van de laptop en telefoon raken steeds sneller leeg. De internetaansluiting is traag dus alles lijkt erop te wijzen dat binnen afzienbare tijd het festival toch echt moet gaan beginnen omdat ik geen contact meer met de buitenwereld heb.
Nu rest nog de vraag: waar gaan we vrijdag voetbal kijken?
Website | www.jeroenpater.nl
Meer columns | blog.comedyhuis.nl
Twitter | @jeroenpater