Onderwerp: LOCATIETHEATER

21 Augustus 2019

Van Romeinen en nieuwe Utrechters

   
Door Youetta Visser met foto's van Jaap Reedijk en Sandra Lindeman

Een lange rij fietsers trapt wind tegen over het kanaal de stad uit richting VINEX. Steeds meer Utrechters wagen de oversteek naar Leidsche Rijn als het Nieuw Utrechts Toneel weer een productie heeft. Ze weten dat ze zich daar kunnen laven aan goede interactieve theatervoorstellingen op locatie. Bovendien wordt de oversteek altijd ook beloond met lekker eten ter plekke. Greg Nottrot bouwde met zijn gezelschap op deze toch weinig tot de verbeelding sprekende plek gestaag aan een indrukwekkende reeks theatervoorstellingen, waarbij de toon licht blijft, maar de dilemma’s niet geschuwd worden. ‘Grens’ vormt de nieuwe parel aan een rijke ketting van voorstellingen van het NUT. Ditmaal kun je niet alleen aanschuiven bij theater, maar ook een bijzondere kunstinstallatie van Iris Honderdos in museum Hoge Woerd bezoeken.

Onderwerp: OEROL, LOCATIETHEATER

26 Juni 2017

Vervulde verlangens

  
Door Youetta Visser met foto's van Mieke Kreunen

Cultuurpodiumonline kent geen sterren toe aan voorstellingen. Bij een voorstelling als ‘Kopland’ van Gouden Haas in samenwerking met Peergroup bewijst dat zijn waarde. Waar de NRC ‘maar’ drie sterren geeft, hebben wij de ruimte om te beschrijven dat het een wonderlijk schone voorstelling is, waarin taal en beeld gelijk opgaan en elkaar versterken. Juist het evenwicht maakt het bijzonder. Zonde om dat daarna in sterren uit te drukken.

Onderwerp: OEROL, LOCATIETHEATER

25 Juni 2017

Tsukumogami laat de ramp voelen

  
Door Youetta Visser met foto's van Mieke Kreunen

In ‘Tsukumogami’ spannen muziek, dans en beeldende kunst samen om de rampzalige zeebeving en tsunami te verbeelden  die Japan in 2011 trof. Bij de strandopgang van Paal 8 laten de slagwerkers van Dadadan Tenko het toegestroomde publiek trillen met hun overdonderende getrommel. Het verlies uit zich in een zee van blauwe lintjes, opgehangen ter nagedachtenis aan de overledenen. Er is geen ontkomen aan deze voorstelling.

Het is een Japans-Nederlandse coproductie, waarbij Dadadan Tenko samenwerkt met Maria Kley en Nishiko, die de beeldende kunst, de aankleding en de dans verzorgen, deels gefinancierd via een geslaagde crowfundingactie eerder dit jaar. Eerst klimt het publiek moeizaam tegen een duin op. Vanaf het hoogste punt, happend naar adem, zien zij hoe een zee aan blauwe lintjes zich naar beneden stort. Ieder mag met een ander ook een lint ophangen, die samen de 20.000 verdronken mensen symboliseren. De toeschouwers doen het met respect.

Onderwerp: LOCATIETHEATER, OEROL

25 Juni 2017

Loud shadows, liquid events

  
  
  
Foto's Youetta Visser en Mieke Kreunen

Onderwerp: OEROL, LOCATIETHEATER

19 Juni 2017

Een onvoldoende voor geluk

  
Door Youetta Visser met foto's van Mieke Kreunen

Daar staat ze dan. Een kleine vrouw in haar mooiste, kleurige jurk in het decor van het onmetelijke wad helemaal aan de oostkant van Terschelling. Dit is haar land, hier is ze geboren. Toch voelt ze zich hier niet thuis. Haar ouders waren Vietnamese bootvluchtelingen die door een speling van het lot, een Nederlandse vrachtboot pikte hen op, hier aanspoelden. Nhung Dam vertelt in ‘Ha Ha Happiness’ haar verhaal. Solo. Hoe haar vader haar en haar moeder achterliet in dit vreemde land. Een leven als een Griekse tragedie. En dat is precies waarmee ze het vergelijkt. Het is alleen te horen tegen de wind in, met een koptelefoon op. Muziek ondersteunt het levensverhaal. Het is eb.

Onderwerp: OEROL, LOCATIETHEATER

17 Juni 2017

Thabi Mooi zet bewust een stap verder

 
Door Youetta Visser met beeld van Nichon Glerum en Tom Fassaert

Sommige voorstellingen knallen er stevig in op Oerol. Zo ook Route Mortel van Thabi Mooi, bij zandafgraving camping Wulp. Maakte zij twee jaar geleden als jong talent in het Atelier een route over een oude man, Wil, die terugkijkt op zijn leven, ditmaal gaat ze verder. De toeschouwers leggen een route langs het stervensproces van een man af. Onderweg horen en zien zij zijn laatste uren en zijn loslaten. Een indringende en intieme ervaring,

Sinds twee jaar is er veel gebeurd in het leven van Mooi. Wil overleed. Haar broertje kreeg een hersenbloeding en overleed enkele maanden later. De vraag is dan wat je als theatermaker doet. Maak je een stuk dat er los van staat of duik je er juist dieper in? Thabi Mooi verwerkte de gebeurtenissen via haar eigen taal: theater. Ze zette een project op rond sterven  en betrok veel mensen bij deze zoektocht. Andere creatievelingen, waaronder een filmmaker, een tekstschrijver, een componist en een decorontwerper, haar familie en Terschellingers. Ze interviewde mensen die beroepsmatig met de dood te maken hebben. Van al deze elementen smeedde ze Route Mortel.

Onderwerp: OEROL, LOCATIETHEATER

16 Juni 2017

Wie overleeft op Arjensdune?

   
Door Youetta Visser met foto's van Mieke Kreunen

Natuurlijk gaan we op Oerol ook naar het Friese theatergezelschap Tryater. Ditmaal spelen ze een geëngageerd stuk: ‘Wie overleeft de Grutto?’. Over de grutto dus, die steeds minder in deze contreien te vinden is, waar hij normaal aansterkt en eieren legt. Maar het weiland is tegenwoordig een dorre harde vlakte. Het achterliggende thema: Hoe kun je voorkomen dat je uitsterft? Wie zich niet aanpast lijkt ten dode opgeschreven, de grutto, de panda, maar ook wij mensen uiteindelijk, net als alle uitgestorven dieren voor ons. De theatergroep heeft voor een wel heel letterlijke uitwerking van de titel gekozen en het verhaal van de grutto gelardeerd met persoonlijke verhalen van de vijf spelers, over hun ervaring met (over)leven. In de bloedhitte op Arjensdune beklijft helaas vooral het doorzettingsvermogen van de spelers.

Onderwerp: LOCATIETHEATER, OEROL

16 Juni 2017

Een goed mens en een indrukwekkende performer

  
Door Youetta Visser met foto's van Mieke Kreunen

Stephanie Louwrier is een kleine vrouw. 1.63 meter om precies te zijn. Heeft toch een eigen catwalk, dwars over de sloot bij Dobe aan de Badweg in Hoorn. Tig jurkjes en een vette band ernaast. Is stand-upper, haast een vloekwoord in het Oerol theaterprogramma tot dusver. De cabaretiers en stand-uppers zijn hooguit te vinden in de Stay-okay en de kroegen deze week. 

Je zou zeggen: voorzichtig beginnen. Maar dan ken je Stephanie Louwrier niet, die gaat meteen stevig in de overdrive. Knalt achter elkaar teksten het publiek in, maakt contact, verliest alle controle over gedachten en gezichtsmimiek. Gilt: “Bagger!” Met ‘Revolutie van de mislukking’ windt deze powerbak het Oerol publiek moeiteloos om haar vinger. Stephanie Louwrier, onthoud die naam. Meer!