CultuurpodiumOnline is een online magazine over podiumkunsten binnen en buiten de muren van theaters en concertzalen. We schrijven over alles wat er op de podia te doen is op het gebied van theater, muziek, dans, musical, jazz, opera, festivals, klassieke muziek en nog veel meer. In de rubriek Even voorstellen maakt u kennis met een aantal van onze medewerkers.
In ons tag overzicht is te zien welke onderwerpen u op onze site kunt vinden.
Accreditatie namens CultuurpodiumOnline wordt alleen aangevraagd door de coördinatoren wiens naam vermeld wordt in het colofon. Krijgt u accreditatieaanvragen binnen van anderen namens CultuurpodiumOnline, checkt u dan aub even via het algemene mailadres of dat wel klopt.
Hier op het prikbord kan een flyer van uw voorstelling komen te staan.
Op ons prikbord in de rechterkolom van de voorpagina hebben we plaats voor de flyers van een beperkt aantal voorstellingen en concerten. Wilt u ook een flyer op ons prikbord plaatsen? Stuur uw beeldmateriaal en eventueel ander persmateriaal naar ons algemene mailadres en als (of zodra) er plaats is zullen we uw flyer op het prikbord zetten.
Wilt u een CD of DVD laten recenseren door één van de medewerkers van CultuurpodiumOnline, dan kunt u een exemplaar, liefst voorzien van achtergrondinformatie of persbericht opsturen naar ons postadres.
Uw productie op
CultuuurpodiumOnline
De redactie van Cultuurpodium Online ontvangt een grote hoeveelheid uitnodigingen voor voorstellingen, concerten en festivals. Jammer genoeg kunnen we niet van alles verslag doen in ons magazine. We proberen bovendien om een zo afwisselend mogelijk beeld te geven van wat er op de Nederlandse podia allemaal te beleven valt. We kunnen daarom niet garanderen dat we aandacht aan uw voorstelling zullen besteden. Wel kunnen we altijd een kort bericht over uw productie melden via onze twitterstream.
These icons link to social bookmarking sites where readers can share and discover new web pages.
Ruim twee uur later staan we buiten. Wat hebben we gezien en gehoord? Of beter: wat hebben we niet? 'Dansen op een glazen plafond' presenteert een grote groep vrouwelijke podiumtijgers die ieder voor zich een zaal kunnen vullen. En nu werken ze samen. Het gaat van rock naar jazz, van gedichten naar standup, van cabaret naar tapdans. Maar ook via combinaties van gedichten met bijbehorende muziek naar een improvisatie van saxofoon en tapdans. Wat een creatieve rijkdom! En wat een wonder dat het niet bij een eenmalige happening blijft; de dames touren in maart langs theaters in Nederland.
Tekst en beeld van Mieke Kreunen (klik voor vergroting)
Corrie en de Grote Brokken is niet meer. Op De Betonning tijdens Oerol begon dit twaalfkoppige gezelschap de afscheidstoernee en afgelopen vrijdag speelde de band het laatste concert in een Bimhuis vol vrienden en liefhebbers. Dan heeft Corrie en de Grote Brokken, die in 1996 werd opgericht, het toch 18 jaar uitgehouden en dat is best lang voor iets dat als eenmalig project startte. Ze waren er bijna allemaal bij voor 'Last' en de twee 'invallers' Efraim Trujillo en Yonga Sun namen de honneurs uitstekend waar op sax en drums.
Het werd een trip 'down memory lane' met brokken uit het prachtige repertoire van de vier projecten: Corrie en de Grote Brokken, Kado uit de Hel, Het Land Is Moe en VIER. Het was genieten van 'Space is the place', 'Achterblijvers', 'Vriezen of dooien', 'Pantoffelhelden', 'Betty Blue', 'Break a normal day' en nog veel meer waaronder een aantal verzoeknummers.
24 augustus 2014 was de eerste keer dat Jazz in het dorp georganiseerd werd door de lokale middenstand. Een zondag waar een groot deel van de Amstelveens Jazz lievend bevolking naar toe had geleefd. Een nieuw, voor Amstelveen, groot evenement in de steeds gezelliger wordende dorpskern. En dat is precies de juiste plek gebleken voor dit evenement.
Hoewel de meeste mensen bij het wakker worden niet veel hoop hadden op een gezellige dag door de stromende regen, klaarde het net voor aanvang totaal op. Bij de eerste tonen van de muziek brak de zon door en is deze niet meer weggegaan. Een zonovergoten warme dag waarvan volgens mij meer dan vijfduizend mensen hebben genoten.
Nog eenmaal pakken de Brokken waanzinnig uit. Kopstukken uit de Nederlandse pop en jazz samengebracht door gitariste Corrie van Binsbergen. Laatste kans aanstaande vrijdag. Wees erbij!
Op vrijdag 13 september 2013 vindt in LantarenVenster in Rotterdam de tweede editie van ‘The Woo’ plaats. Het concept van ‘The Woo’ is gebaseerd op het succesvol combineren van een aantal aansprekende disciplines, zodat een perfecte mix voor een zintuigenprikkelend en avondvullend programma ontstaat. De creatieven van ‘The Woo’ putten daarbij uit een 7tal universele disciplines: Jazz, Poetry, Movie, Art, Comedy, Food & Fashion.
Voor de tweede editie bestaat de lineup uit opkomende talenten en gevestigde namen vanuit de jazz & soul scène: Pete Philly, Jenny Lane, June Noa en Tasha’s World. De avond wordt gepresenteerd door radio 6 presntator Winfried Baijens.
Na de pauze vervolgen wij het programma met de vertoning van de aangrijpende internationale film Leaving Mandela Park. Leaving Mandela Park is een caleidoscopische documentaire over kinderdromen in de townships van Kaapstad, ZuidAfrika.
Deze film vertelt het verhaal van een aantal kinderen met een bijzondere drive om te ontsnappen uit hun grauwe werkelijkheid. Muziek en dans blijkt voor deze kinderen het middel om te overleven. Hun dromen staan niet op zichzelf. Ze vormen een metafoor voor de hoopvolle toekomst van een generatie die zichzelf uit een moeras van armoede en geweld probeert te trekken. Leaving Mandela Park laat de wonderbaarlijke veerkracht en levenslust zien van deze kinderen.
Voor de 29e keer in successie wordt in het weekend van 16 t/m 18 augustus het Jazz Festival Delft georganiseerd. De organisatie belooft dat het dit jaar een super editie wordt met diverse binnen en buitenlocaties in de binnenstad van Delft.
De eerste act van de vrijdagavond die wij zien en horen is die van Maria Catharina Cuarteto. Zij speelt met haar begeleidingsband een mix van Vocal Jazz, Salsa en Afro-Cuban Rhytms en zingt dit in zowel het Spaans als het Engels. Het is een fris en swingend geheel en toverden bij ons al meteen een flinke glimlach op het gelaat.
Niemand minder dan Randy Newman en John Scofield Trio, met Steve Swallow en Bill Stewart, worden als laatste twee headliners toegevoegd aan het Jazz Middelheim-programma van deze zomer. Met Manuel Hermia Trio en Bambi Pang Pang, een project van studenten van de Artesis Hogeschool onder leiding van de legendarische drummerAndrew Cyrille, is het programma compleet.
Eerder bevestigden reeds legendarische jazznamen als Randy Weston African Rhythms Septet, Charles Lloyd Quartet, Anthony Braxton Diamond Curtain Wall Quartet en Toots Thielemans met zijn kwartet. Verder is er ook de bijna volledig vrouwelijke groep van Terri Lyne Carrington: Mosaic, met onder meer Lizz Wright en Gretchen Parlato. En als primeur brengt Jazz Middelheim pianist Bill Charlap voor het eerst live naar ons land.
Vanaf deze editie presenteert Jazz Middelheim elk jaar een ‘Artist in Residence’. Tigran Hamasyan, één van de allergrootste piano- en compositietalenten van zijn generatie, aanvaardde meteen om drie projecten samen uit te werken. Hij brengt daarvoor op donderdag Jan Bang en Arve Henriksen en vrijdag Trilok Gurtu mee. Zaterdag 17 augustus speelt hij met zijn eigen Quintet Shadow Theater waarmee hij in het najaar een nieuw album uitbrengt.
Jazz Middelheim is van 15-18 augustus 2013 in Park Den Brandt, Antwerpen. Meer informatie over artiesten en tickets op www.jazzmiddelheim.be en de sociale mediakanalen,
Snoeptuin De Congo is dit weekend net een snoeptuin voor soulliefhebbers; in de categorie verloren soulheden heeft North Sea Shuggie Otis en Bettye LaVette naar het festival gehaald. Bij de naam Shuggie Otis loopt alleen bij culinaire fijnproevers het speeksel langs de mondhoeken, terwijl de doorsnee liefhebber onwetend de schouders ophaalt. Wanneer je echter vertelt dat hij de schrijver en componist is van de Brothers Johnson-megahit Strawberry Letter 23, gaan er opeens alarmbellen rinkelen. Een recente heruitgave van zijn klassieke album Inspiration Information uit 1974 deed de naam van Shuggie Otis weer opleven. Helaas is de magie van dat album ver te zoeken tijdens het vlakke optreden van de 59-jarige Amerikaan. De man zelf staat en bijna onbeweeglijk bij, met een door een grote zonnebril bedekt gezicht waarvan de gezichtsspieren geen teken van leven vertonen. Otis toont gedurende het hele optreden een afwezige indruk, ongeïnspireerde zang en imponeert hoogstens met een snerpende bluesy gitaarsolo. Jammer, want man’s vroegere werk is zeker van een torenhoog niveau.
