Onderwerp: OEROL, LOCATIETHEATER, DANS

17 Juni 2016

Japanse vouwkunst met een zeecontainer

  
Door Youetta Visser  met foto's van Mieke Kreunen 

De zeecontainer staat op de parkeerplaats bij paal 8 alsof ie daar altijd heeft gestaan. Alleen de rijen lage tuinstoeltjes ervoor verraden dat een voorstelling op handen is, van Compagnie Furinkaï. Het publiek is verbaasd als de container langzaam opensplijt. Metalen draden spannen zich. Katrollen kraken. Knarsend maakt een driehoekig deel zich van de container los en kantelt omhoog. Twee rode benen lijken in het inwendige ervan te zweven. Als de driehoek verder kantelt onthult het in zijn binnenste een vrouw, gekleed in rood en groen. Haast in slow motion draait en wentelt zij zich bijna een uur in en op de container, die steeds van vorm verandert. De toeschouwers kijken met open mond naar dit fascinerende schouwspel van beweging en ruimte.

Onderwerp: OEROL, LOCATIETHEATER, DANS

16 Juni 2016

Tarten en begrenzen

  
Door Youetta Visser met foto's van Mieke Kreunen 

Hoog op het duin van Seinpaalduin West, met de masten van de haven en vuurtoren de Brandaris als decor, dansen 'De Dansers' op de muziek van (pop)band La Corneille totdat ze niet meer kunnen. Ze springen en vallen hard in het zand, duwen en leunen, vertrouwen op andere dansers om hen te remmen in hun sprong. Met zijn vieren, drie vrouwen en een man, soms aangevuld met een muzikant, tarten ze de grenzen van hun lichaam en hun doorzettingsvermogen. 'Ten Noorden van Nergens' is een goede titel voor de choreografie van Josephine van Rheenen, waarin de dans steeds dierlijker wordt. De dansers zitten al snel onder het zand. Ontkleden zich ook deels tijdens de dans. Ze lijken te willen ontsnappen aan de eeuwige vragen: weggaan of blijven? Hoe kan ik ontsnappen uit een ongeluk leven? Hoe sta ik weer op? De band zingt het refrein: 'What is the meaning of this?' Iedere kijker die ooit worstelde met het leven en/of relaties herkent die wanhoop aan den lijve.

Onderwerp: OEROL, LOCATIETHEATER, DANS

12 Juni 2016

Onderdeel van een groter geheel

  
Door Youetta Visser met beeld van Mieke Kreunen

Oerol 2016 opende vrijdag 10 juni bij zonsopgang. Elke ochtend om 5 uur danst het gezelschap van Sharon Fridman in het rode ochtendlicht een speciale jubileumvoorstelling in coproductie met Oerol 35 jaar. Nadat het publiek via een rustgevende wandeling naar Arjensdune is geleid, komen de dansers aan het begin van de voorstelling van alle kanten heel langzaam aanlopen om vervolgens tussen en rond de drie tribunes in het duinzand 'NIDO/Rizoma 2016' uit te voeren. Net als vorig jaar op Oerol zijn de professionele dansers van Sharon Fridman aangevuld met tientallen vrijwilligers. Zij bewegen gezamenlijk, in een organische samenhang. Samengeklonterd, rollend, tegen elkaar leunend, in groepjes rennend.

Onderwerp: LOCATIETHEATER, DANS

21 Juni 2015

La poème, Oerol op z'n best

Door Youetta Visser met foto's van Mieke Kreunen

Een heel eigeel glijdt glanzend langs de uitgestrekte arm van performer Jeanne Mordoj van Compagnie Bal. Heel voorzichtig neemt ze het in de mond om het vervolgens op haar andere arm langzaam naar beneden te laveren. Bij haar pols knapt het. Het geel wrijft ze over haar lichaam. Het is een van de meer verstilde scenes in de voorstelling 'La Poème', over vrouwelijkheid. Een heel lichamelijke performance van bijna een uur, waarin gratie en dierlijkheid elkaar afwisselen. Een soundscape van  keelklanken, natuur- en zweverige geluiden, gemaakt door Isabelle Surel, ondersteunen de performer. Haar gezicht verwrongen, als ze wordt overgenomen door de aandrang een ei in zijn geheel in te slikken.

Onderwerp: MUZIEK, DANS, JAZZ

3 Februari 2015

Vrouwelijke topkunstenaars dansen plafond aan gruzelementen

Door Youetta Visser met foto's van Joke Schot

Ruim twee uur later staan we buiten. Wat hebben we gezien en gehoord? Of beter: wat hebben we niet? 'Dansen op een glazen plafond' presenteert een grote groep vrouwelijke podiumtijgers die ieder voor zich een zaal kunnen vullen. En nu werken ze samen. Het gaat van rock naar jazz, van gedichten naar standup, van cabaret naar tapdans. Maar ook via combinaties van gedichten met bijbehorende muziek naar een improvisatie van saxofoon en tapdans. Wat een creatieve rijkdom! En wat een wonder dat het niet bij een eenmalige happening blijft; de dames touren in maart langs theaters in Nederland.

Onderwerp: MUZIEK, DE PARADE, FESTIVAL, DANS

31 Juli 2014

Ragazze Kwartet schittert op de Parade

 
Door Youetta Visser met foto's van Mieke Kreunen

De projecties van overvolle wegen en steden op het achterdoek, gefabriceerd uit honderden witte kartonnen tegeltjes, maken het thema van de voorstelling 'Foodlifecrisis'  in één oogopslag duidelijk; het is druk op de wereld. De vier strijkers van het Ragazze Kwartet gaan op het podium musicerend, acterend en dansend de strijd aan met elkaar en met drummer Remco Menting en topsopraan Nora Fisher. Ze vechten om een plek, om speelruimte. De repeterende muziek versterkt het benauwde gevoel. Klassiek muziektheater van de bovenste plank. Gewoon te zien op de Parade. En zo fijn zuiver.

Onderwerp: DANS, FESTIVAL, DE PARADE, MUZIEK, TONEEL

25 Juli 2014

Happy Family grijpt het publiek bij de kladden

Door Youetta Visser met foto's van Mieke Kreunen

Mogen we even uw aandacht?  We hebben namelijk een tip. Ga naar 'Happy Family' en geniet van deze aangrijpende pantomime voorstelling van de Fantasten. De drie spelers/dansers weten zelfs gemaskerd en woordeloos feilloos gelaagde emoties als opbollende wanhoop en jeugdige opstandigheid op te roepen. In een grijs decor van scheve muren spelen zij het op zich simpele verhaal van een zoon die boos het huis verlaat en zijn ouders uit het lood geslagen achterlaat. De precisie van de bewegingen, ondersteund door meeslepende muziek, maakt het tot een topvoorstelling.

Onderwerp: DE PARADE, FESTIVAL, DANS

23 Juli 2014

Offending the audience: ongemakkelijk èn vermakelijk

Een naakte vrouw die bananen uitdeelt aan het publiek dat de tent binnenkomt om een plaatsje op de tribune te zoeken. De toon is gezet voor Offending the audience want gemakkelijker wordt het niet, wel confronterender en vervreemdender. De dansvoorstelling van Club Guy & Roni’s Poetic Disasters Club in de regie van Hendrik Aerts is gebaseerd op het gelijknamige stuk van de Oostenrijkse toneelschrijver Peter Handke. In dit stuk wordt doelbewust géén theater gemaakt maar wordt de essentie ervan, de verwachtingen van het publiek en de interactie tussen publiek en toeschouwers, of veelal juist het ontbreken ervan, aan de kaak gesteld.