Cultuurpodium Online

CultuurpodiumOnline is een online magazine over podiumkunsten binnen en buiten de muren van theaters en concertzalen. We schrijven over alles wat er op de podia te doen is op het gebied van theater, muziek, dans, musical, jazz, opera, festivals, klassieke muziek en nog veel meer.
In de rubriek Even voorstellen maakt u kennis met een aantal van onze medewerkers.

In ons tag overzicht
is te zien welke onderwerpen u op onze site kunt vinden.

Accreditatie namens CultuurpodiumOnline wordt alleen aangevraagd door de coördinatoren wiens naam vermeld wordt in het colofon. Krijgt u accreditatieaanvragen binnen van anderen namens CultuurpodiumOnline, checkt u dan aub even via het algemene mailadres of dat wel klopt.

Specials

Festival aan de Werf
Holland Festival
Artikelen over Oerol Impressies van Oerol
Geluiden van Oerol
Onze speciale Oerolpagina
De Parade
Lowlands

Onderwerpen

Actie
Algemeen
Cabaret
CD en DVD
Circus en show
Dans
Festival
Jazz
Jeugd
Klassieke muziek
Locatietheater
Multimedia
Musical
Muziek
Nieuws
Opera en operette
Pop en rock
Straattheater
Toneel
Verwacht
Wereldmuziek

Cultuur op TV

Opium
Vrije Geluiden

Alle bloggers

Blog Aart Schutte
Blog Cornee Hordijk
Blog David Geysen
Blog Dorien Haan
Blog Hanneke en Jonas
Blog Joel de Tombe
Blog Karin Lambrechtsen
Blog Marijcke Voorsluijs
Blog Marina Kaptijn
Blog Marle en Clara
Blog Michael Varenkamp
Blog Moniek Poerstamper
Blog Noortje Herlaar
Blog Rembrandt Frerichs
Blog Suzan Seegers
Blog Tamara Schoppert
Blog Thomas Cammaert
Blog Tom Beek
Blog Ton van der Meer
Blog Willliam Spaaij
Blog Yonga Sun

Archieven

Jul 2022 Nov 2019 Sep 2019 Aug 2019 Jul 2019 Jun 2019 Jan 2019 Nov 2018 Sep 2018 Aug 2018 Jul 2018 Jun 2018 Apr 2018 Dec 2017 Nov 2017 Sep 2017 Aug 2017 Jul 2017 Jun 2017 Apr 2017 Aug 2016 Jul 2016 Jun 2016 Apr 2016 Mrt 2016 Feb 2016 Dec 2015 Nov 2015 Okt 2015 Sep 2015 Aug 2015 Jul 2015 Jun 2015 Mei 2015 Apr 2015 Mrt 2015 Feb 2015 Jan 2015 Dec 2014 Nov 2014 Okt 2014 Sep 2014 Aug 2014 Jul 2014 Jun 2014 Mei 2014 Apr 2014 Mrt 2014 Feb 2014 Jan 2014 Dec 2013 Nov 2013 Okt 2013 Sep 2013 Aug 2013 Jul 2013 Jun 2013 Mei 2013 Apr 2013 Mrt 2013 Feb 2013 Jan 2013 Dec 2012 Nov 2012 Okt 2012 Sep 2012 Aug 2012 Jul 2012 Jun 2012 Mei 2012 Apr 2012 Mrt 2012 Feb 2012 Jan 2012 Dec 2011 Nov 2011 Okt 2011 Sep 2011 Aug 2011 Jul 2011 Jun 2011 Mei 2011 Apr 2011 Mrt 2011 Feb 2011 Jan 2011 Dec 2010 Nov 2010 Okt 2010 Sep 2010 Aug 2010 Jul 2010 Jun 2010 Mei 2010 Apr 2010 Mrt 2010 Feb 2010 Jan 2010 Dec 2009 Nov 2009 Okt 2009 Sep 2009 Aug 2009 Jul 2009 Jun 2009 Mei 2009 Apr 2009 Mrt 2009 Feb 2009 Jan 2009 Dec 2008 Nov 2008 Okt 2008 Sep 2008 Aug 2008 Jul 2008 Jun 2008 Mei 2008 Apr 2008 Mrt 2008 Feb 2008 Jan 2008 Dec 2007 Nov 2007 Okt 2007 Sep 2007 Aug 2007 Jul 2007 Jun 2007 Mei 2007 Apr 2007 Mrt 2007 Feb 2007 Jan 2007 Dec 2006 Nov 2006 Okt 2006 Sep 2006 Aug 2006 Jul 2006 Jun 2006 Mei 2006 Apr 2006 Mrt 2006 Feb 2006 Jan 2006 Dec 2005 Nov 2005 Okt 2005 Sep 2005 Aug 2005 Jul 2005 Jun 2005


Prikbord

Hier op het prikbord kan een flyer van uw voorstelling komen te staan.

Op ons prikbord in de rechterkolom van de voorpagina hebben we plaats voor de flyers van een beperkt aantal voorstellingen en concerten. Wilt u ook een flyer op ons prikbord plaatsen? Stuur uw beeldmateriaal en eventueel ander persmateriaal naar ons algemene mailadres en als (of zodra) er plaats is zullen we uw flyer op het prikbord zetten.

These icons link to social bookmarking sites where readers can share and discover new web pages.
  • Del.icio.us
  • Digg
  • Google
  • Technorati
  • eKudos
  • Facebook
  • Blogmarks
  • Furl
  • Live
  • NuJIJ
  • Slashdot

Onderwerp: POP-ROCK, JAZZ

22 Juli 2013

North Sea Jazz Lagged (1-2)

Andy Allo Larry Graham Charles Bradley
Tekst: Serge Julien
Beeld: Eric van Nieuwland

Ken je dat gevoel? Zo vlak voor je geboekte vakantie; de kriebels, de drang en de spanning. Eindelijk! Kom maar op met dat witte strand, blauwe zee en exotische hapjes en drankjes! Dat heb ik nou iedere keer weer als het leukste muziekweekend van het jaar voor deur staat: het North Sea Jazz Festival. Het wereldberoemde jazzspektakel is een weekendje uit waarbij muziek  weliswaar de gemeenschappelijke deler is, maar waar het nuttigen van gastronomische lekkernijen, het ontmoeten en samenzijn van mensen, en het slenteren over het festivalterrein net zo goed een grote rol spelen. En als de weersgoden ook nog eens goed gezind zijn – wat niet vaak in Nederland het geval is, maar wel tijdens North Sea Jazz - dan is het net of je even op vakantie bent.  

Eigenlijk is North Sea Jazz een gevoel. Een gevoel van blijheid, maar ook een gevoel dat kan leiden tot spanning. Gezonde spanning wel te verstaan. Want wat gebeurde er bijvoorbeeld tijdens de openingsavond van de 38ste editie van het festival: in de Nile-zaal trapt Sly & The Family Stone-bassist Larry Graham het spits af met zijn alles vernietigende funkhamerslag. De toon is gezet en het publiek heeft er zin in. Maar dan: tijdens het optreden komt een kleine zwart geklede gestalte met een afro en grote ronde zonnebril het podium op gewandeld. Weinigen hebben door wie de mysterieuze verschijning is, totdat de videoschermen duidelijkheid verschaffen: het is Prince! De kleine grote purperen meester is onderweg weg naar Montreux voor drie exclusieve concerten, maar heeft onderweg besloten een tussenstop in Rotterdam te maken om even rond te kijken op het festival en wellicht een riedeltje mee te spelen.

Bettie Lavette Shuggie Otis Santana

Dat is North Sea Jazz: spontaniteit!  Grote sterren die gewoon even langs wippen voor een korte jam. Prince’s podiumverschijning leidt tot een tijdelijke paarse koorts, want later op de avond geeft zijn voormalige gitariste Andy Allo een optreden in de Congo. Stel je voor dat hij daar nog even opduikt! Of misschien bij singer-songwriter Lianne La Havas, over wie de Amerikaanse muzikant alleen maar lovende woorden loslaat. Ook ik vraag me af waar het heerschap zich wellicht nog even zou kunnen laten zien. Ik gok op Andy Allo. De beeldschone zangeres en gitariste geeft een appetijtelijk optreden met overheerlijke grooves die ontegenzeggelijk de invloed van Prince verklappen. De funkmeister zelf is echter in geen wegen of velden te bekennen, maar ook zonder hem verovert Allo al snel de harten van velen.      

Genieten van de ervaring
Waar ik in mijn begintijd van North Sea Jazz vooraan de podia wilde staan, ben ik door jaren heen een stuk makkelijker geworden. Ik wil de sfeer meemaken. En als ik dan ergens achter in een zaal beland, dan geniet ik nog steeds van de ervaring opzich. Wat niet wil zeggen dat het niks met me doet als ik met m’n neus pal bovenop een artiest zit.  Zoals bijvoorbeeld in het Jazz Café waar een man of 40 een clinic bijwoont van de legendarische pianist en componist Ramsey Lewis. Met ruim 80 platen en diverse grote onderscheidingen op zijn naam, praat de 78-jarige meester onder meer over zijn invloeden,  de tijd bij Chess Records en over het feit dat hij – terecht - geen idee heeft waar de jazz over een paar jaar staat. Als Lewis dan ook nog eens op vier meter afstand  achter de piano kruipt om lekkers te laten horen, valt m’n mond open van verbazing en denk ik bij mezelf: gebeurt dit echt? De man die voor Earth, Wind & Fire de klassieker Sun Goddess schreef! Na afloop meteen maar even vragen of hij mijn cd-exemplaar Goin’ Latin – die ik voor de zekerheid heb meegenomen - wil signeren. Triomfantelijk wandel ik weer verder door Ahoy.   

Anthony Hamilton Refreshed Orchestra Laura Mvula

Authentiek
Ik richt me dit weekend vooral op de soulmuziek. Ik ben een grote fan van het genre en raak al snel getriggerd door de vele interessante namen die ik op het programma zie staan. Zo ben ik vrijdag nog niet koud een half uur binnen of het eerste hoogtepunt is een feit: James Hunter. Deze sympathieke Brit zorgt voor een performance met een verbluffend staaltje ouderwets dampende Rhythm & Blues, welke teruggrijpt naar de jaren ‘50 en ‘60. De rillingen lopen over je lijf bij het horen van zijn roetzwarte stem die Sam Cooke, Jackie Wilson en James Brown in herinnering roept. In dezelfde categorie authentieke soul blaast de Rotterdamse Sherry Dyanne drie verdiepingen hoger haar publiek omver in een volle en snikhete Volga. Met een stemgeluid dat angstaanjagend veel doet denken aan Dinah Washington, neemt de charmante vocaliste de zaal mee door een set van eigen swingende en rustige nummers, afkomstig van haar debuutalbum Sing Me A Song, aangevuld met een enkele cover. Zonder meer een belofte voor een groter publiek!

Van een ongekende schoonheid is het optreden van de Britse singer-songwriter Laura Mvula. Haar muziek ergens onderbrengen gaat niet zo één-twee-drie, maar misschien moet ik dat ook gewoon laten. We hebben toch al zo snel de neiging om muziek in hokjes te willen plaatsen. Tijdens het optreden van de zangeres word ik gegrepen door een interessant contrast van warme toetsenpartijen, subtiele percussie en belletjes, Clannad-achtige harmoniezang met daar tegenover het krachtige donkerbruine stemgeluid van Mvula. Sferische soul? Meteen maar even haar debuut Sing To The Moon aanschaffen.

Andy Allo Anthony Hamilton Jenna Bell

Méxicaanse romantiek
Technisch is hij eigenlijk geen hoogvlieger, maar de noten die gitarist Carlos Santana speelt, zijn doordrenkt van passie. Vooral in de ballads sijpelt het romantische Méxicaanse temperament door. Zijn muziek wordt gecategoriseerd als latinrock, maar eigenlijk is Santana ook soul. De man speelt met zoveel gevoel. Ik zie hem altijd als het equivalent van soulzangers en -zangeressen. Helaas wordt zijn soulvolle spel op North Sea Jazz geplaagd door de dramatisch blikkerige akoestiek in de Nile. Het publiek heeft er klaarblijkelijk geen moeite mee, want er kan ook echt niemand meer bij in de tot de nok toe gevulde hal. Ik besluit bij de bar een biertje te halen en van een afstand te luisteren hoe Carlos nog eens Black Magic Woman en Oye Como Va onder handen neemt. En de akoestiek daar gelaten, Santana’s uit duizenden herkenbare spel blijft nostalgisch en doet me grijnzen tot en met.

Een andere veteraan die in de Nile hordes mensen naar zich toe trekt is ouwe getrouwe Steve Winwood. Hoewel zijn stem nu toch echt wat dichtgeknepen klinkt , wordt dit mankement ruimschoots gecompenseerd door zijn geweldige band. De Brit loodst zijn toehoorders door hits en klassiekers als Keep On Running, Higher Love en een verbluffend goede uitvoering van de Traffic-klassieker The Low Spark Of High Heeled Boys met daarin een glansrol voor Winwood’s Braziliaanse gitarist José Neto die een adrenaline opwekkende solopartij van jewelste weggeeft. Wie zijn gitaar ook niet onberoerd laat, maar een stuk viezer klinkt, is nieuwkomer Gary Clark Jr. De Maas is volgestroomd naar aanleiding van alle superlatieven die de jonge bluesrock muzikant ten deel valt voor zijn debuut Blak and Blu. Met zijn ruig schurende Hendrixiaanse spel roept Clark Jr. bij tijd en wijle de overleden gitaargod in herinnering, maar blijft daarbij niet steken in cliché’s. Eerder geeft hij er een eigen frisse draai aan met gepassioneerde zang.


Gebruikte Tags: , , , , , , ,

=================


(optioneel veld)
(optioneel veld)
Om geautomatiseerde spam in reacties te voorkomen stellen we je een eenvoudige vraag.

Reactiemoderatie staat aan op deze site. Dit betekent dat je reactie niet zichtbaar zal zijn, tot deze is goedgekeurd door een beheerder.

Persoonlijke info onthouden?
Kleine lettertjes: Alle HTML-tags behalve <b> en <i> zullen uit je reactie worden verwijderd. Je maakt links door gewoon een URL of e-mailadres in te typen.