Onderwerp: DANS, FESTIVAL, DE PARADE, MUZIEK, TONEEL
25 Juli 2014
Happy Family grijpt het publiek bij de kladden
Door Youetta Visser met foto's van Mieke Kreunen
Mogen we even uw aandacht? We hebben namelijk een tip. Ga naar 'Happy Family' en geniet van deze aangrijpende pantomime voorstelling van de Fantasten. De drie spelers/dansers weten zelfs gemaskerd en woordeloos feilloos gelaagde emoties als opbollende wanhoop en jeugdige opstandigheid op te roepen. In een grijs decor van scheve muren spelen zij het op zich simpele verhaal van een zoon die boos het huis verlaat en zijn ouders uit het lood geslagen achterlaat. De precisie van de bewegingen, ondersteund door meeslepende muziek, maakt het tot een topvoorstelling.
'Happy Family' is een spin-off van het langere 'Isolement'. "Beide voorstellingen zijn heel anders. In de lange versie gaf de eindeloze herhaling een cadans. Nu is de trefzekerheid belangrijker", vertelt Marle Brouwer zwetend na het optreden. De half uur durende voorstelling vergt veel; de moeder en vader dansen continu in de warme tent, gekleed in halve broeken, een dik jurkje en een gelaagde rok.
Grote bewegingen, zoals het steeds feller poetsen van de tafel totdat Brouwer er zelf oprolt, worden niet geschuwd. Rode elementen doorbreken de monotonie van het verder grijze decor. Dwayne Toemere geeft dynamisch de opstand van de zoon weer in een wilde dans. Later schittert hij als vamp die de moeder haar sexappeal probeert terug te geven.
De beelden zijn sterk: Yannick Greweldinger springt als een Alpha-aap op tafel en de moeder zoekt wanhopig een weg naar haar huilende zoon. De zoon wordt letterlijk reusachtig in zijn afwezigheid. Ondanks deze directe beelden blijft de vervreemding groot; het lijkt soms een sprookjesachtig poppenspel waarin vreemde wezens herkenbare emoties uitbeelden. De spelers lopen niet vooruit op de feiten en laten de gevoelens en de daaruit volgende actie ontstaan. Elke poging van de moeder om bij haar kind te geraken welt eerst op. Wanhoop sijpelt door de woede van de vader. Eenzaamheid door de wildheid van de zoon. De strakke lijnen van het decor en de fijnbesnaarde choreografie geven juist ruimte aan het talent van de spelers.
Ach, je kunt het allemaal wel proberen te benoemen, maar eigenlijk kunnen jullie er beter gewoon heen. Een aanrader voor mime-, dans- en theaterliefhebbers.