Cultuurpodium Online

CultuurpodiumOnline is een online magazine over podiumkunsten binnen en buiten de muren van theaters en concertzalen. We schrijven over alles wat er op de podia te doen is op het gebied van theater, muziek, dans, musical, jazz, opera, festivals, klassieke muziek en nog veel meer.
In de rubriek Even voorstellen maakt u kennis met een aantal van onze medewerkers.

In ons tag overzicht
is te zien welke onderwerpen u op onze site kunt vinden.

Accreditatie namens CultuurpodiumOnline wordt alleen aangevraagd door de coördinatoren wiens naam vermeld wordt in het colofon. Krijgt u accreditatieaanvragen binnen van anderen namens CultuurpodiumOnline, checkt u dan aub even via het algemene mailadres of dat wel klopt.

Specials

Festival aan de Werf
Holland Festival
Artikelen over Oerol Impressies van Oerol
Geluiden van Oerol
Onze speciale Oerolpagina
De Parade
Lowlands

Onderwerpen

Actie
Algemeen
Cabaret
CD en DVD
Circus en show
Dans
Festival
Jazz
Jeugd
Klassieke muziek
Locatietheater
Multimedia
Musical
Muziek
Nieuws
Opera en operette
Pop en rock
Straattheater
Toneel
Verwacht
Wereldmuziek

Cultuur op TV

Opium
Vrije Geluiden

Alle bloggers

Blog Aart Schutte
Blog Cornee Hordijk
Blog David Geysen
Blog Dorien Haan
Blog Hanneke en Jonas
Blog Joel de Tombe
Blog Karin Lambrechtsen
Blog Marijcke Voorsluijs
Blog Marina Kaptijn
Blog Marle en Clara
Blog Michael Varenkamp
Blog Moniek Poerstamper
Blog Noortje Herlaar
Blog Rembrandt Frerichs
Blog Suzan Seegers
Blog Tamara Schoppert
Blog Thomas Cammaert
Blog Tom Beek
Blog Ton van der Meer
Blog Willliam Spaaij
Blog Yonga Sun

Archieven

Jul 2022 Nov 2019 Sep 2019 Aug 2019 Jul 2019 Jun 2019 Jan 2019 Nov 2018 Sep 2018 Aug 2018 Jul 2018 Jun 2018 Apr 2018 Dec 2017 Nov 2017 Sep 2017 Aug 2017 Jul 2017 Jun 2017 Apr 2017 Aug 2016 Jul 2016 Jun 2016 Apr 2016 Mrt 2016 Feb 2016 Dec 2015 Nov 2015 Okt 2015 Sep 2015 Aug 2015 Jul 2015 Jun 2015 Mei 2015 Apr 2015 Mrt 2015 Feb 2015 Jan 2015 Dec 2014 Nov 2014 Okt 2014 Sep 2014 Aug 2014 Jul 2014 Jun 2014 Mei 2014 Apr 2014 Mrt 2014 Feb 2014 Jan 2014 Dec 2013 Nov 2013 Okt 2013 Sep 2013 Aug 2013 Jul 2013 Jun 2013 Mei 2013 Apr 2013 Mrt 2013 Feb 2013 Jan 2013 Dec 2012 Nov 2012 Okt 2012 Sep 2012 Aug 2012 Jul 2012 Jun 2012 Mei 2012 Apr 2012 Mrt 2012 Feb 2012 Jan 2012 Dec 2011 Nov 2011 Okt 2011 Sep 2011 Aug 2011 Jul 2011 Jun 2011 Mei 2011 Apr 2011 Mrt 2011 Feb 2011 Jan 2011 Dec 2010 Nov 2010 Okt 2010 Sep 2010 Aug 2010 Jul 2010 Jun 2010 Mei 2010 Apr 2010 Mrt 2010 Feb 2010 Jan 2010 Dec 2009 Nov 2009 Okt 2009 Sep 2009 Aug 2009 Jul 2009 Jun 2009 Mei 2009 Apr 2009 Mrt 2009 Feb 2009 Jan 2009 Dec 2008 Nov 2008 Okt 2008 Sep 2008 Aug 2008 Jul 2008 Jun 2008 Mei 2008 Apr 2008 Mrt 2008 Feb 2008 Jan 2008 Dec 2007 Nov 2007 Okt 2007 Sep 2007 Aug 2007 Jul 2007 Jun 2007 Mei 2007 Apr 2007 Mrt 2007 Feb 2007 Jan 2007 Dec 2006 Nov 2006 Okt 2006 Sep 2006 Aug 2006 Jul 2006 Jun 2006 Mei 2006 Apr 2006 Mrt 2006 Feb 2006 Jan 2006 Dec 2005 Nov 2005 Okt 2005 Sep 2005 Aug 2005 Jul 2005 Jun 2005


Prikbord

Hier op het prikbord kan een flyer van uw voorstelling komen te staan.

Op ons prikbord in de rechterkolom van de voorpagina hebben we plaats voor de flyers van een beperkt aantal voorstellingen en concerten. Wilt u ook een flyer op ons prikbord plaatsen? Stuur uw beeldmateriaal en eventueel ander persmateriaal naar ons algemene mailadres en als (of zodra) er plaats is zullen we uw flyer op het prikbord zetten.

These icons link to social bookmarking sites where readers can share and discover new web pages.
  • Del.icio.us
  • Digg
  • Google
  • Technorati
  • eKudos
  • Facebook
  • Blogmarks
  • Furl
  • Live
  • NuJIJ
  • Slashdot

Onderwerp: POP-ROCK

17 Juni 2012

Lou Reed doet het nog steeds!

Lou Reed Lou Reed Lou Reed
Tekst: Serge Julien
Beeld: Berbera van den Hoek (klik voor vergroting)

Gezien: Lou Reed in de Heineken Music Hall, Amsterdam op 14 juni 2012

“I would cut my legs and tits off”. Dat waren de openingswoorden van rockdichter Lou Reed, ten overstaande van een niet uitverkochte Heineken Music Hall in Amsterdam. De meester pauzeerde even, keek met een gortdroge professorisch bebrilde tronie de zaal in, de handen omhoog gooiend, wachtend op reactie. Hier en daar gelach, terwijl anderen ongeduldig verder wilden met het concert van de in een zwarte mouwloze jas geklede New Yorker. De tekst afmakend, barstte Reed met zijn band los in een knoerthard ‘Brandenburg Gate’ van zijn laatste project ‘Lulu’. Dames en heren: Lou Reed is binnen!

Omvangrijk oeuvre
Lou Reed is in juni en juli op tournee door Europa met zijn ‘From VU To Lulu’ Tour. Tijdens deze concerten wandelt Reed door zijn omvangrijke oeuvre vanaf de tijd met The Velvet Underground tot en met het vorig jaar neergesabelde samenwerkingsverband met Metallica: ‘Lulu’. De vraag is echter hoe je in een slordige twee uur een goede selectie maakt van memorabele liedjes en artistieke hoogtepunten. Want Reed’s werk is ondanks de wisselvalligheid toch absoluut een van de interessantste om bij stil te staan. Tel daarbij op dat Lou Reed altijd volledig zijn eigen weg gaat en zich niets aantrekt van wat zijn publiek wil, en je krijgt het onverwachte.

Om maar meteen met de deur in huis te vallen: Lou Reed’s optreden in de Heineken Music Hall was zijn beste sinds jaren. Dat had vooral te maken met man’s eigen inzet en zijn fantastische achtkoppige band met daarin onder andere oudgedienden Rob Wasserman op bas, de fenomenale drummer Tony ‘Thunder’ Smith en nieuweling Aram Bajakian op gitaar. Leuk was om zijn support act Joan As Policewoman als achtergrondzangeres te horen en te zien. Zij gaf sommige liedjes dat stukje extra. Reed zelf wekte de laatste jaren de indruk niet veel aandacht te besteden aan het behoorlijk zingen of dan wel uitspreken van zijn teksten. Dat hij technisch nooit een goede zanger is geweest en zal worden, staat daar los van. Zijn stem is hoe je het wendt of keert, een van de meest herkenbare uit de muziekgeschiedenis. In Amsterdam was hij duidelijk verstaanbaar en kwamen de teksten er voor zijn doen heel redelijk uit. Hoewel aan slijtage onderhevig, klonk Reed’s stem warm en bij vlagen geïnspireerd.

Lou Reed

Fragiel
Reed bereikte in maart de 70-jarige leeftijd. Opzich al opmerkelijk, gezien zijn roemruchte verleden als grootgebruiker van de meest uiteenlopende soorten chemicaliën. Hij is een van de weinige overlevenden en gaat gestaag door. Door zijn baanbrekende werk met The Velvet Underground in de jaren zestig, de constant wisselende gedaantes en muzikale richtingen in de jaren 70, gecombineerd met veel drugsgebruik, ontstond er een enorme mythe rondom de man die veel van zijn fans en muziekliefhebbers bleef fascineren. Ook tijdens het optreden liepen soms mensen van hun stoel weg om wat dichter bij het podium te kijken naar de legendarische Reed. Op de bühne van de Heineken Music Hall oogde de zanger behoorlijk fragiel. Hij liep lastig en stond gedurende het optreden merendeels bewegingsloos voor zijn microfoon. De momenten dat hij zich bewoog, voorzichtig liep en zijn band observeerde waren wel mooie, want de meester bleek ondanks zijn stoïcijnse overkomen toch lol te hebben, gezien de grimassen die op zijn getekende gezicht verschenen.  

Hoogtepunten tijdens Reed’s optreden waren een meesterlijk ruim tien minuten durend ‘Heroin’, inclusief snerpend vioolwerk van Ulrich Krieger, ‘Waiting For The Man’ waarin Reed pesterig ‘Backdoor Man’ van Bob Dylan weefde, een levendig ‘Street Hassle’ dat ongetwijfeld een van de beste uitvoeringen sinds jaren was en een nieuw gearrangeerd ‘Cremation’ dat won aan kracht door het gebruik van viool.

Kippenvel
Het hevig bekritiseerde ‘Lulu’ was met vier nummers het sterkst vertegenwoordigd. Vooral een gedreven en geïnspireerd ‘Junior Dad’ maakte indruk, maar ook het gehate ‘The View’ was geheel niet onaardig. Kippenvel opwekkend was ‘Sad Song’, de afsluiter van het concept meesterwerk ‘Berlin’. Verrassend was om voor het eerst het romantische ‘Think It Over’ in te horen van het weinig succesvolle ‘Growing Up In Public’ uit 1980. De klassieker ‘Walk On The Wild Side’ ontbrak niet in een weinig boeiende versie, ondanks het mooie sax werk en maakte deze keer minder los bij het publiek. Met een van zijn meest geroemde rockers ‘Sweet Jane’, beperkte Reed zich tot één toegift. Met een stevige, maar helaas te korte uitvoering nam de oude baas afscheid van het ongeveer 4000 man tellende publiek.

Bewondering
De keuze voor de liedjes liet ongetwijfeld ruimte voor discussie over, afgaand op de naam van de tournee, want hoewel er klassiekers van The Velvet Underground en ‘Walk On The Wild Side’ voorbijkwamen, zo werd heel veel niet aangeraakt: niks van de artistieke renaissance ‘New York’, niks van ‘The Bells’, geen ‘Coney Island Baby’, geen ‘Perfect Day’, ‘Set The Twilight Reeling’ of ‘Ecstasy’. Nogmaals, Lou Reed gaat zijn eigen weg, en laat zich niemand iets voorschrijven. Stiekem hoopte ik op iets meer variatie uit zijn rijke geschiedenis, maar het concert van de dinosaurus liet over het geheel genomen een meer dan prettig en voldaan gevoel achter. Dat hij de nadruk legde op zijn laatste lastige plaat ‘Lulu’ kon je ook wel weer waarderen. Op zijn 70ste volgt Lou nog steeds zijn eigen hart. Hij oogt weliswaar nu echt als een oude man, het is nog steeds aangenaam om hem te mogen volgen. Lou Reed doet het nog steeds! Bewondering!


Gebruikte Tags: ,

=================

gravatar for kees

Een niet uitverkocht concert in de Heineken Music Hall met zitplaatsen waar toch ongeveer 4000 man publiek is? Dat wordt de volgende keer toch iets beter tellen.

http://www.heineken-music-hall.nl/page/1..

kees - 17-06-’12 16:48

Een of meer reacties staan in de wachtrij om goedgekeurd te worden.


(optioneel veld)
(optioneel veld)
Om geautomatiseerde spam in reacties te voorkomen stellen we je een eenvoudige vraag.

Reactiemoderatie staat aan op deze site. Dit betekent dat je reactie niet zichtbaar zal zijn, tot deze is goedgekeurd door een beheerder.

Persoonlijke info onthouden?
Kleine lettertjes: Alle HTML-tags behalve <b> en <i> zullen uit je reactie worden verwijderd. Je maakt links door gewoon een URL of e-mailadres in te typen.