Onderwerp: DANS, LOCATIETHEATER

18 01 07 - 16:52

Dogtroep geeft Het IJspaleis kleur

Door Lana de Wit met foto's van Joris Jan Bos (klik voor vergroting)

24 loketten telt de gemeente Den Haag in haar witte stadhuis, in de volksmond Het IJspaleis genoemd. Dogtroep bedacht er een bij, Loket 025. In een dynamische voorstelling in het Haags gemeentehuis ontdekt de toeschouwer welke wereld er schuil gaat achter dit loket.

Loket 025 is dan ook geen standaardloket waar de Hagenaars hun paspoort komen verlengen of hun parkeervergunning aanvragen. Het vertelt de persoonlijke verhalen van de mensen die naar het stadhuis toekomen voor zo’n gemeentelijke dienst bij één van de 24 loketten. De nadruk ligt hierbij op multiculturaliteit, de diversiteit van de mensen en de verhalen die zij vertellen. De schijnbaar beheersbare orde van de gemeente steekt koel af tegen de dynamiek van haar multiculturele inwoners. De hagelwitte locatie van het Haagse stadhuis leent zich dan ook uitstekend om deze gemeentelijke ordelijkheid weer te geven. Lees meer

Gebruikte Tags: dogtroep, nederlands_dans_theater

Onderwerp: STRAATTHEATER, MUZIEK, MULTIMEDIA, LOCATIETHEATER

03 01 07 - 17:17

Theatercafé in cultuurspinnerij De Vasim

Door Mieke Kreunen

Een culturele broedplaats noemt cultuurspinnerij De Vasim zichzelf en nu we er een keertje geweest zijn kunnen we dat wel begrijpen. Op 28 en 29 december j.l. vond namelijk het Vasim Theatercafé plaats met theater, muziek, dans en beeldende kunst voor het oprapen. Het begon al bij de ingang want na de kaartcontrole moest je een (fragment) van de Tocht van Tuig afleggen voordat je in de schijnwerpers en in het café was. Het theatercafé vond plaats in een grote hal waarbij één gedeelte was ingericht met tafeltjes en stoelen bij een bar en in het andere gedeelte een aantal theatertenten waren opgesteld. In de overgang tussen de twee delen de Iglo van Babok, een vreemdsoortige plaggenhut met nog merkwaardiger bewoners. De Iglo wordt bewoond door een man en een vrouw die er wel heel andere gewoontes op na houden dan de meeste bezoekers van de Vasim en dat wekt ver- en bewondering. Sommige voorbijgangers besteden nauwelijks aandacht aan de Iglo maar de meeste mensen blijven toch wel even staan om door het raampje te gluren en enkele gelukkigen mogen even naar binnen. De bewoners gluren trouwens even hard naar buiten en houden het publiek nauwlettend in de gaten, zeker als ze net één van hun mechanisme beesten aan het uitlaten zijn.

Lees meer

Gebruikte Tags: babok, buropopi, chez_jopie, close_act, das_ist, fullstop_acrobatic_theater, hilde_hildebrand, loco_loco_road_show, mobiele_naaiatelier, pret_op_recept, theatercafé_de_vasim, tuig, vincent_de_rooij, zoomeratelier

Onderwerp: TONEEL, LOCATIETHEATER

12 12 06 - 12:29

Niemandsverdriet door toneelgroep Oostpool

Door Gerjanne Tiemens met foto's van Antoinette Mooy (klik voor vergroting)

Niemandsverdriet is een locatievoorstelling en wordt gespeeld in de Menno van Coehoornkazerne in Arnhem. Per voorstelling kunnen er slechts 75 bezoekers mee. Het publiek beweegt met de voorstelling mee door de verschillende ruimtes van de kazerne. De voorstelling bestaat uit drie delen en duurt twee uur aaneengesloten. Tijdens het eerste deel (duur 20 minuten) zijn er geen zitplaatsen. Hierdoor is de voorstelling niet zo toegankelijk voor mindervaliden. Alhoewel er zondagmiddag voor een wat ouder echtpaar heel makkelijk een paar stoelen geregeld werd...

De Coehoornkazerne is een krachtig decor; de verlaten sfeer van het gebouw, de lange gangen en de hoge zalen hebben al veel zeggingskracht van zichzelf. Het geheel wordt verder afgemaakt door subtiel & krachtig gebruik van kleur, licht, geluid en kleine subtiele maar veelzeggende rekwisieten. Alhoewel in het derde deel er niet echt sprake is van subtiel & klein. In dit deel is er verhoudingsgewijs ‘veel’ toegevoegd aan de ruimte, de vloer is bedekt met houtsnippers & er staat een kas die als zuurstoftent dient. Het komt het spel an sich niet ten goede, maar het draagt wel bij aan een meer multi-zintuigelijke ervaring, het ruikt er naar vochtige kelders & herfst. Dit laatste deel had wat mij betreft ook iets ingetogener gespeeld mogen worden. Maar goed, laten we bij het begin beginnen. Lees meer

Onderwerp: LOCATIETHEATER, Festival aan de Werf, FESTIVAL, VERWACHT

07 12 06 - 14:04

Le Dit Du Bambou, souk de la parole

 

Internationaal productiehuis: Huis en Festival a/d Werf speelde in haar beginjaren een belangrijke rol op het internationale podium. Sinds 2005 heeft Huis en Festival a/d Werf de ambitie opgevat om haar positie als internationale presentator weer te veroveren en daar een positie als internationale producent aan toe te voegen. Met de productiefunctie proberen we de horizon van de artiesten te verbreden, artistieke expertise uit te wisselen en introduceren we jonge Nederlandse makers in een vroeg stadium bij gelijkgestemde collegae in het buitenland. In 2006 zagen enkele internationale coproducties tijdens het festival het licht: Ex Nihilo danste met Nederlandse dansers op de stadhuisbrug en Theatre du Soliloque creeerde een Nederlands sprekende begraafplaats in de nachtelijke uurtjes. Huis a/d Werf producties werden uitgenodigd in o.a. Zwitserland, Spanje en Zuid-Afrika. In totaal stonden Huis en Festival a/d Werf (co)producties zo'n 50 keer in het buitenland.

Lees meer

Onderwerp: TONEEL, LOCATIETHEATER, JEUGD

31 10 06 - 16:43

Première 'Alleen voor grote mensen' van Bonte Hond

Door Mieke Kreunen

De Schouwburg in Almere is dezer dagen in beslag genomen door Theater- & productiehuis BonteHond die er (ism Golden Palace) hun eerste zaalvoorstelling 'Alleen voor Grote Mensen' spelen. BonteHond was deze zomer al uitgebreid op allerlei festivals te zien met de voorstellingen 'Dreef' en 'Wat heb je Grote Ogen'. Het gezelschap maakt familievoorstellingen in het theater en op locatie en doen dat op een beeldende en fysieke manier met humor als belangrijk ingrediënt. Wij bezochten afgelopen zaterdag de première van 'Alleen voor grote mensen'. Het hele Theater Metropole in Almere is aangepast voor deze productie. In de lobby beneden staan allerlei wonderlijk uitziende poppen en bij de entree staan twee schoolborden voor kinderen die op de ene kunnen schrijven wat leuk is aan grote mensen en op de andere wat ze niet leuk vinden aan volwassenen. Als wij arriveren zijn de borden nog leeg. De zaal wordt nog maar voor de helft gevuld door de tribune en de rest is speelruimte. Op het podium is een kale ruimte met wat stellingen en een paar piano's.

Lees meer

Onderwerp: TONEEL, LOCATIETHEATER

24 09 06 - 22:10

Kodak Moments van Productiehuis d*Amor

Tekst en beeld van Mieke Kreunen (klik foto's voor vergroting)

Het begint al heel spannend op de première van het nieuwste stuk van het Amersfoortse Productiehuis d*Amor want in de 'foyer' van het voormalige fabriekscomplex van Rohm & Haas valt het licht uit terwijl de gasten aankomen. Even later dan gepland vanwege deze technische storing wordt het publiek naar de tribune geleid in een grote hal.

In die hal bevindt zich het familiebedrijf van de Achternaampjes, een smaakstoffenfabriek. Wij hebben vanaf de tribune zicht op het laboratorium met de geheimzinnig gekleurde flessen en potten maar ook op het directiekantoor waar directeur Gertrude Achternaam zetelt. Nou ja, zetelt? Gertrude zit er vanaf een hometrainer te besturen en ook haar bezoekers mogen op het zadel plaatsnemen bij gesprekken in het directiekantoor. De familie Achternaam bestaat uit de drie zusjes Gertrude, Sepa en Claudia en bovendien nog Meindert die weliswaar aangetrouwd is maar uit loyaliteit met het bedrijf de naam Achternaam heeft aangenomen. Lees meer

Onderwerp: MULTIMEDIA, LOCATIETHEATER, FESTIVAL, STRAATTHEATER

24 09 06 - 10:58

Robodock: een impressie van vrijdagavond

Tekst en beeld van Henry Krul (klik foto's voor vergroting)

Vrijdag 22 september. Het is zo rond 19.15 uur en ik mag weer naar Robodock. Deze keer schrijven voor deze site en daarnaast om voor het festival zelf te fotograferen. En tuurlijk om te genieten van al die mooie dingen.

’t Is mijn 3e keer dat ik op dit festival kom. Twee jaar geleden werd het festival op het voormalige ADM-terrein gehouden. Een ruige, voormalige industriële plek waar normaliter ook nog een grote groep kunstenaars, theatermakers, avonturiers en anderen woont.
Robodock sloeg gedurende enkele dagen per jaar daar haar “tenten” op. ‘n Mooie plek, maar wel afgelegen en storend, lijkt me, voor de bewoners van het terrein. Niet ideaal. In 2005 is het festival verhuisd naar de huidige locatie t.w. het NDSM terrein. Ook een voormalige industriële plek, maar hier heeft niemand “hinder” van het festival. Groot voordeel is ook dat de voormalige NDSM-werf uitstekend (met het openbaar vervoer; pontje of bus) te bereiken is. Sinds de verhuizing naar de nieuwe locatie is het festival m.i. ook strakker georganiseerd. Althans, die indruk wekt ’t op mij: een buitenstaander wel te verstaan. Lees meer

Onderwerp: TONEEL, LOCATIETHEATER

18 09 06 - 22:39

De vrouw van de ambassadeur door Drang

Door Berbera van den Hoek met foto's van Mieke Kreunen (klik voor groter)

Het was even zoeken naar de Drang studios. Nadat ik de straat gevonden had in de Indische buurt ging ik door een hek wat uitkwam op een verrassend grote binnenplaats. Dit zijn van die typische plekken in Den Haag die je constant blijven verrassen. In een op het oog gewone straat kom je op een plek waar je je ineens terug waart in de tijd.
Dat gevoel bleef nog even hangen toen ik de 'Haagse salon' binnenliep die het decor was voor de voorstelling. Tafels en stoelen waren omkleed met witte velours en ook de kroonluchters ontbraken niet.

De gasten werden verwelkomd door vier hooggehakte dames van verschillende leeftijd chic gekleed in zwarte kleding. Zij begonnen met zich te verontschuldigen dat het gebak niet was bezorgd en Vicky, de jongste van de dames werd terecht gesproken dat het een schande was dat een ontvangst van 50 gasten niet tot in de puntjes verzorgd was. Op deze manier werd het publiek bij de voorstelling betrokken. Er ontspon zich een conversatie tussen de vier vrouwen. Liesbeth, de oudste van het gezelschap begon herinneringen op te halen over exotische plaatsen waar ze in haar leven allemaal was geweest en de geweldige tijd die ze in deze oorden had gehad met haar man. Do en Emma haakten daar gretig op in. Er werd met passie gesproken over eindeloze winkelexpedities. Tegelijkertijd wordt de nieuwsgierigheid van het publiek geprikkeld naar de verhouding tussen deze vier vrouwen. Lees meer