CultuurpodiumOnline is een online magazine over podiumkunsten binnen en buiten de muren van theaters en concertzalen. We schrijven over alles wat er op de podia te doen is op het gebied van theater, muziek, dans, musical, jazz, opera, festivals, klassieke muziek en nog veel meer. In de rubriek Even voorstellen maakt u kennis met een aantal van onze medewerkers.
In ons tag overzicht is te zien welke onderwerpen u op onze site kunt vinden.
Accreditatie namens CultuurpodiumOnline wordt alleen aangevraagd door de coördinatoren wiens naam vermeld wordt in het colofon. Krijgt u accreditatieaanvragen binnen van anderen namens CultuurpodiumOnline, checkt u dan aub even via het algemene mailadres of dat wel klopt.
Hier op het prikbord kan een flyer van uw voorstelling komen te staan.
Op ons prikbord in de rechterkolom van de voorpagina hebben we plaats voor de flyers van een beperkt aantal voorstellingen en concerten. Wilt u ook een flyer op ons prikbord plaatsen? Stuur uw beeldmateriaal en eventueel ander persmateriaal naar ons algemene mailadres en als (of zodra) er plaats is zullen we uw flyer op het prikbord zetten.
Wilt u een CD of DVD laten recenseren door één van de medewerkers van CultuurpodiumOnline, dan kunt u een exemplaar, liefst voorzien van achtergrondinformatie of persbericht opsturen naar ons postadres.
Uw productie op
CultuuurpodiumOnline
De redactie van Cultuurpodium Online ontvangt een grote hoeveelheid uitnodigingen voor voorstellingen, concerten en festivals. Jammer genoeg kunnen we niet van alles verslag doen in ons magazine. We proberen bovendien om een zo afwisselend mogelijk beeld te geven van wat er op de Nederlandse podia allemaal te beleven valt. We kunnen daarom niet garanderen dat we aandacht aan uw voorstelling zullen besteden. Wel kunnen we altijd een kort bericht over uw productie melden via onze twitterstream.
Into the Woods is openingsvoorstelling van nieuw M-Lab
Tekst en beeld van Mieke Kreunen (klik voor vergroting)
Hoewel M-Lab een laboratorium is voor muziektheater en daar vooral nieuwe en grotendeels onbekende producties zullen worden gebracht, opent het M-Lab in september met een eigen versie van 'Into the Woods'. Dat is, zo vertelt artistiek leider Koen van Dijk, omdat je niet een nieuw theater moet openen op een onbekende locatie met een stuk waar niemand ooit van gehoord heeft (al is dat nog zo goed) en omdat het de leukste musical is die er is.
Het theater, dat plaats biedt aan zo'n 150 personen, is een initiatief van Joop en Janine van den Ende en artistiek leider Koen van Dijk toont vol trots zijn theaterzaal tijdens de perspresentatie van Into the Woods. Het theater is - naar voorbeeld van het Shakespeare Globe Theatre - gemaakt met twee balkons aan de kopse kanten van de zaal en flexibele trappen met mogelijkheden om ook in het midden van de zaal te spelen. De bedoeling is dat producties eerst vier weken repeteren en daarna vier voorstellingen spelen. Dan wordt de voorstelling verder ontwikkeld om later weer terug te keren in het theater. In de tijd die op die manier overblijft in de programmering worden try-outs gepland zoals bijvoorbeeld van Plien & Bianca, Kasper van Kooten, de Ashton Brothers of Thomas Acda.
Lees meer
Tekst en beeld van Berbera van den Hoek (klik voor vergroting)
Het laatste weekend in juni is in Hilversum traditiegetrouw gereserveerd voor Hilversum Alive. Het weekend van 29 juni was het alweer de negende keer dat het festival georganiseerd werd. Hilversum Alive is breed opgezet, biedt voor elk wat wils. Gedurende 3 dagen trilt Hilversum op zijn grondvesten. Op de maar liefst 9 podia zijn alle mogelijke muziekstromingen vertegenwoordigd. Van nederpop tot jazz, van salsa tot funk, reggae, rap en urban passeren de revue. Het is de organisatie gelukt om grote namen vast te leggen. Er waren optredens van o.a . Lange Frans en Baas B, Zuco 103, Rowwen Heze, Wolter Kroes. Daarnaast is er een ‘Avenue culinair’ een culinaire ontdekkingstocht met een gevarieerd aanbod aan wereldkeukens. Een oldtimershow waar de jaren zestig herleven, de Kunstbrink, een openlucht galerie., een braderie en een snuffelmarkt.
Lees meer
Eén van de leukste en beste voorstellingen die wij op Oerol zagen was de laatste: Metamorfosen van Productiehuis 'n Meeuw uit Friesland. Metamorfosen gaat over jonge mensen die willen wat niet kan en doen wat niet mag en het concept dateert al van het jaar nul, want toen schreef Ovidius de verhalen waarop de voorstelling gebaseerd is. Op de site van 'n Meeuw valt te lezen wat de jonge acteurs van de Jeugdtheaterschool uit Leeuwarden zeggen over de Metamorfosen:
“Er zijn dus allemaal verhalen. Van eh.. hoe heet hij ook al weer? Nou, dat zijn dus verhalen met nogal heftige gebeurtenissen. Uhm, bijvoorbeeld: over oorlog, of verliefd zijn en weglopen van huis, of helemaal gaan voor iemand en dan uitgelachen worden. Van die verhalen gingen we scènes maken. We moesten bijvoorbeeld een verhaal wat we uitgekozen hadden in vijf zinnen samenvatten. Uit die zinnen moesten we dan alleen de werkwoorden nemen en die zonder woorden laten zien. Snap je?!”
Tekst en beeld van Mieke Kreunen (klik voor vergroting)
In een tijd waarin het milieu, de klimaatverandering en groene energie het nieuws bepalen past een voorstelling die draait om de mogelijkheden van paardenpoep wel heel bij de tijdgeest. Plaats van handeling is Schuur Cupido en hoofdpersonen van deze absurdistische tragikomedie zijn de jonge boer Hector en zijn vrouw Brenda. Brenda probeert wanhopig het huishouden draaiende te houden met een steeds vaker falende huishoudelijke infrastructuur. De wasmachine is er ook al mee opgehouden en het huis stort in elkaar terwijl Hector zich alleen maar bezig houdt met paardenpoep. Zodra de grote Fries Bonnie een reuteltje laat ontsnappen aan de achterkant stormt Hector er heen met een schildersdoek om de lading die er aan zit te komen op te vangen tegen het doek voor zijn 'shit-art'. Wat overblijft gaat in een ton en wordt ondermeer gebruikt om een vrouw te maken van stront.
Lees meer
Tekst en beeld van Mieke Kreunen (klik voor vergroting)
De voorstelling Beachcomber is een coproductie tussen de Schotse theatergroep Boilerhouse en de Nederlandse locatietheatergroep Waterlanders. We zagen beide groepen al eerder op Oerol: Boilerhouse in 2005 met hun voorstelling 3600 en Waterlanders vorig jaar met Kaspar. Deze productie gaat over het strand waar alle flessenpost ter wereld aanspoelt, daar wonen de strandjutters (beachcombers). De strandjutters willen de mensen graag laten delen in de schat aan verhalen die ze hebben gejut en nemen ons mee door het woud aan verhalen en verhaaltjes waar ergens ook nog hun eigen verhaal - en misschien wel dat van ons - tussen zit.
Het publiek moet wachten op de parkeerplaats tot dat we, met muziek van een klein orkest onder leiding van een vrouw, het duin bij Strandpaal 8 over worden gevoerd. Beneden aan het duin op het strand aangekomen stuiten we al meteen op het eerste verhaal. Op onze wandeling die volgt over het strand tegen een achtergrond die prachtig kleurt van de ondergaande zon zullen we in het komende uur nog veel meer verhalen en vertellingen tegen komen. Sommige verhalen zijn duidelijk en anderen kan ik - een beetje in de achterhoede - niet helemaal plaatsen maar zijn prachtig om naar te kijken.
Lees meer
Tekst en beeld van Mieke Kreunen (klik voor vergroting)
Er was veel jong talent te bewonderen dit jaar op Oerol. Eén van die gezelschappen is De Noorderlingen, een combinatie van een theatervooropleiding en een productiehuis voor professioneel jongerentheater in Groningen. Zes jongeren waagden zich als eindproductie van hun toneelopleiding bij De Noorderlingen aan Julius Caesar van William Shakespeare en dat is geen sinecure. Ze spelen het echter in aangepaste vorm (ondermeer vanwege het feit dat ze maar met zeven spelers zijn) en in een bewerking van de oorspronkelijke tekst van de hand van Koen Jantzen.
Als lokatie was gekozen voor de Luplak een prachtige plek midden in het dennenbos richting West aan Zee wat een weelderig groot speelvlak opleverde. Er was een bescheiden tribune neergezet en zowel direct voor de bankjes als veel verder tussen de bomen stonden stukken die aan het decor van Moeder Natuur waren toegevoegd. Bij aankomst viel direct het oog op een prachtig zelf gemaakt muziekinstrument dat tussen de bomen was opgehangen en dat er veelbelovend uitzag.
Onderwerp: OEROL, LOCATIETHEATER, KLASSIEKE MUZIEK, FESTIVAL
01 07 07 - 12:56
Kreutzersonate van Bolten
Door Mieke Kreunen
De kerk in Midsland is - behalve het eerste deel waar het publiek kan plaatsnemen - met witte doeken bedekt voor de voorstelling Kreutzersonate. Maagdelijk witte doeken. Het stuk dat we gaan zien is een monoloog geschreven door Tolstoj over de Kreutzersonate, een concert voor viool en piano van Beethoven. Anton Pozsjnev (gespeeld door Herman Bolten) heeft zijn vrouw, een verdienstelijk pianiste, vermoord en vertelt ons zijn verhaal, hier en daar begeleid door een violist tegen wie hij zich soms ook rechtstreeks richt. Anton heeft een zeer uitgeproken opvatting over vrouwen en over de relatie tussen de sexen: "Vrouwen zijn hysterische zielzieke en ongelukkige wezens die als hoofddoel in het leven hebben om de man te bekoren". Anton vertelt ook over zichzelf en dat hij zich niet kan bedwingen in drank, roken of sex. Hij is ook verslaafd aan zijn echtgenote die naar zijn mening - net als alle gehuwde vrouwen - prostitutie op de lange termijn bedrijft. Hoe cynisch hij ook is over vrouwen en over zijn relatie met Lisa je kunt merken dat daaronder sterke emoties sluimeren.
Door Petra van Zijtveld met foto's van Jeroen van der Ent (klik voor vergroting)
Voor de mensen die niet in staat waren om Oerol te bezoeken was gelukkig in het zuiden van het land nog genoeg te beleven. In het Leijpark in Tilburg was voor de twintigste keer het Festival Mundial.
De zondag was mooi, het zonnetje scheen en de mensen waren vrolijk. Op naar Tilburg dus. Als grote trekker voor mij het optreden van Leoni Jansen en band Les Frères Guisé. Leoni Jansen ken ik vooral van het jeugdjournaal van vroeger en vorig jaar zag ik van haar een optreden met Women Unite Senegal. Dit keer dus een optreden met drie broers uit Senegal. Het optreden begint met nogal wat problemen met het geluid en dat heeft zijn uitwerking. Het komt niet echt op gang. De muziek zit perfect in elkaar, er wordt geweldig gespeeld en de zang is goed maar ik mis net dat ene, dat sprankelende. In het derde nummer zit een slagwerksolo die het wel helemaal heeft maar daarna wordt het weer wat vlak. Voor mij tijd om naar het volgende podium te trekken.
Ik kreeg nog net een stukje mee van Orquesta Con Clave. Een ongelofelijk swingende salsaband van de Antillen. Of eigenlijk niet helemaal van de Antillen want de blazers kwamen uit Noord-Brabant en Limburg. De band swingt de pan uit en trekt heel wat publiek naar het grote veld.
Lees meer
