Onderwerp: OPERA EN OPERETTE, Holland Festival, FESTIVAL

02 07 14 - 15:35

Oidipous waardig afscheid voor Audi

Door Youetta Visser met foto's van Janiek van Dam

Ben je als mens in staat je eigen weg te bepalen, of word je meegesleurd met grote ontwikkelingen waarop je weinig invloed hebt? Een week na de voorstelling van Arianna op Oerol, staat dezelfde vraag centraal in het semi-scenische oratorium ‘Oidipous’ op het Holland Festival. Componiste Calliope Tsoupaki maakte een Oudgriekse bewerking van 'Oidipous in Colonos' van Sophocles. Zij koos voor historische (barok)instrumenten, schrijver Edzard Mik maakte het libretto.

Als Theseus terug is gekeerd naar huis en gekroond is tot koning van Athene, klopt Oidipous bij hem aan om in Colonos, een voorstad van Athene, te mogen sterven. Oidipous heeft als jonge man zijn vader gedood en is zijn moeder getrouwd, zonder dat hij dat wist. Het kwam hem te staan op goddelijke toorn, die hem uiteindelijk alles in zijn leven ontnam.

Onderwerp: FESTIVAL, Holland Festival, TONEEL

28 06 14 - 20:28

De Warme Winkel maakt de wanorde van een oorlog voelbaar

Door Youetta Visser met foto's van Sofie Knijff

Ik zal het maar eerlijk zeggen: er gaat wel eens een maand voorbij dat ik niet aan de Eerste Wereldoorlog denk. Ik weet er ook niet heel veel vanaf, o schande, en het boek van Geert Mak kijkt mij verwijtend ongelezen aan vanaf de boekenplank. Hoe zat het ook alweer met Europa indertijd? Wat mij vooral bijstaat zijn de nog zichtbare slagvelden in Frankrijk,  het gebruik van gifgas en zeppelins die bommen werpen. Dit jaar is er echter geen ontkomen aan; een vloedgolf van boeken en voorstellingen over WOI is losgebroken. Nu weet ik: precies op de dag af 100 jaar geleden barstte deze grootschalige oorlog los, nadat aartshertog Franz Ferdinand werd vermoord door Gavrilo Princip.

Onderwerp: FESTIVAL, Holland Festival, TONEEL

13 06 14 - 10:49

Die Schutzbefohlenen: we zijn gekomen maar we zijn er niet

Door Mieke Kreunen met foto's van Christian Kleiner en Kraft Angerer

25149 "We are here, we will fight, for freedom of movement is everybodies right"

Terwijl een ongeordende groep mensen op het toneel deze tekst scandeert staat de teller boven het toneel op 25149 en is het 20.10 uur in het Tranformatiehuis van de Westergasfabriek. Elfriede Jelinek schreef Die Schutzbefohlenen in reactie op de steeds schrijnder vluchtelingenproblematiek in Europa en de onmacht van regeringen en bevolkingen om daar op een menswaardige manier mee te dealen. Jelinek legt op scherpe wijze bloot waar het wringt, hoe racistisch en cynisch onze samenleving eigenlijk is als het gaat om vluchtelingen en dat we allesbehalve de beschermer van mensenrechten zijn die we voorgeven te zijn.

De teller tikt door terwijl een aantal acteurs Jelineks tekst lezen.

Onderwerp: TONEEL, MULTIMEDIA, Holland Festival, FESTIVAL

04 06 14 - 12:30

Je kunt chaos niet bedwingen dus leer er maar mee dansen

Door Mieke Kreunen met foto's van Erick Labbé en Holland Festival

Playing Cards: Spades is het eerst deel van een vierluik dat de Canadese theatermaker Robert Lepage creëerde rondom de symbolen van het kaartspel. Spades (schoppen) staat symbool voor de adel en de militaire stand (heel vroeger werd zelfs het woord zwaard gebruikt in plaats van schoppen). Als plaats van handeling kiest Lepage voor Las Vegas en de omringende Nevada woestijn ten tijde van de invasie van Irak in 2003.

Onderwerp: Holland Festival, FESTIVAL, DANS

03 06 14 - 13:50

Holland Festival groots geopend met Vortex Temporum

Door Youetta Visser met foto's van Janiek Dam, Anne van Aerschot en Herman Sorgeloos

Kun je muziek letterlijk dansen? Ja, zo blijkt. Kun je het voortschrijden van de tijd muzikaal tot uiting brengen? Ook dat kan. Het kan zelfs beide tegelijk. Het Holland Festival 2014 is zondag 1 juni in bijzijn van Koning Willem Alexander en Koningin Maxima in de Stopera in Amsterdam geopend met de biologerende voorstelling 'Vortex Temporum' van choreograaf Anne Teresa de Keersmaeker. Een voorstelling waarin op meeslepende wijze het vertragende uitdijen en het versnellen van de tijd wordt vormgegeven. Iedereen raakt opgezweept. De zeven dansers weerspiegelen de akoestische klanken en ook de zes muzikanten dansen de geometrische patronen. Zelfs de vleugel draait langzaam mee over het podium. Voor directeur Pierre Audi is met deze voorstelling zijn tiende en laatste Holland Festival aangebroken. Hij nam geëmotioneerd zijn afscheidsboek 'Venster op de Wereld, Holland Festival 2005-2014' en een liber amicorum in ontvangst.

Onderwerp: DANS, Holland Festival

24 06 11 - 23:55

JAGDEN UND FORMEN (ZUSTAND 2008)

Door Marijcke Voorsluijs met foto's van Dominik Mentzos

In de Zuiveringshal West op de Westergasfabriek is weinig industrieels meer te zien als je eenmaal binnen bent. Met een tribune met genummerde stoelen, een zwarte dansvloer en zo veel mogelijk zwarte gordijnen is er alles aan gedaan het op een theater te laten lijken. Ik vind dat altijd een beetje spijtig. Natuurlijk, het kan zijn dat Amsterdam te weinig grote theaterpodia telt voor alle voorstellingen die het Holland Festival in korte tijd wil tonen, maar een ruimte omtoveren in iets anders wringt altijd een beetje. Een fabriek is een fabriek is geen schouwburg. Ook al hang je er nog zoveel doeken in. En na het zien van de voorstelling is me niet duidelijk geworden waarom de ruimte niet wat meer zichzelf mocht blijven.

Onderwerp: Holland Festival, OPERA EN OPERETTE

12 06 11 - 15:17

UNE FLUTE ENCHANTÉE – OPERA VAN HET ZUIVERSTE WATER

  
Door Marijcke Voorsluijs met foto's van Pascal Victor ArtComArt 

Une Flute Enchantée, oftewel Die Zauberflöte. Frans gesproken, Duits gezongen, Nederlands boventiteld. Het paneel met de titels hangt, o wat een feest, tussen de lampen boven het toneel in plaats van helemaal vooraan, zodat ook de voorste rijen zonder nekkramp het verhaal kunnen volgen. De Franse teksten zijn een luchtig commentaar op de gezwollen Duitse liedteksten. Het verhaal is al serieus genoeg.

Onderwerp: DANS, Holland Festival

12 06 11 - 13:23

NYA – BREAKDANCE IN EEN KEURSLIJF

  
Door Marijcke Voorsluijs met foto's van Laurent Aït Benalla

De grote zaal van de Stadsschouwburg Amsterdam zit lekker vol. Een qua leeftijd, kledingstijl en huidkleur gemêleerd publiek. De voorstelling is aangekondigd als “een project dat een brug wil slaan tussen noord en zuid, tussen subcultuur en gevestigde cultuur.” Aan het publiek zal het niet liggen. Een strak beeld: zwarte coulissen, een witte vloer en een witte achtergrond met vier witte lichtvlakken. Een onbeschreven blad waarop van alles mogelijk is.