Onderwerp: WERELDMUZIEK, MUZIEK, Holland Festival, FESTIVAL
20 Juni 2009
Holland Festival: The Manganiyar Seduction
In een decor dat is geïnspireerd op de peeskamertjes van de Amsterdamse Wallen brengt de Indiase regisseur Roysten Abel (afgestudeerd aan de Royal Shakespeare Company in Londen) 43 muzikanten – jonge mannen, vrouwen, kinderen en de ouderen uit de Manganiyar-gemeenschap – samen in 33 op elkaar gestapelde hokjes voorzien van een rood gordijntje en omlijst door goedkope witte lampjes. Ter gelegenheid van het Holland Festival in Amsterdam speelden zij 3 avonden in het Muziekgebouw aan 't IJ.
De Manganiyars zijn een eeuwenoude Indiase moslimkaste die liederen zingt waarin ze o.a. hun liefde voor Allah tot uiting brengen.Sinds 2006 reist de voorstelling rond Europa langs een aantal grote festivals. Maar dit jaar strijken ze pas neer in Amsterdam, daar waar Roysten Abel zijn inspiratie opdeed op de Amsterdamse Wallen voor de kleine kamertjes waar de artiesten zich in bevinden.
Hokje voor hokje gaan de gordijntjes open en is het telkens weer een verrassing wat er tevoorschijn komt. Soms komt er een voorzanger te voorschijn, soms gaan er 4 gordijntjes te gelijk open en verschijnen er allemaal trommelaars of zitten er 4 hele jonge Manganiyars elkaar te verdringen voor de aandacht met hun mooie gebaren.
Het duurt een uur voor alle gordijntjes geopend zijn onder luid gezang, muziek en druk gebarende zangers onder inspirerende begeleiding van de dirigent dansend met zijn karthal (een soort indiase castagnetten) het orkest leidt. Welke ook zijn eigen moment krijgt, onder begeleiding van de trommels gaat hij in zijn eentje op in zijn muziek en het publiek. Dan volgt er nog ca. een half uur pure passie en enthousiasme van iedere orkestlid op zich. Het is telkens duidelijk wie er spelen of zingen doordat de lampjes van het hokje dan extra fel gaan schijnen, als eenmaal alle gordijntjes open zijn volgt er een soort disco-achtig festijn van lampjes als het hele orkest tegelijk speelt.
De dankbaarheid waarmee de muzikanten aan het einde het applaus in ontvangst nemen is bijna goed voor kippevel. Wie de afgelopen week naar de voorstelling van The Manganiyar Seduction door Royston Abel is geweest heeft niet zomaar een voorstelling gezien, maar is getuige en deelgenoot geweest van een belevenis van Indiaase muziek. Met hun eigen lokale instrumenten laten ze de Indiaase muziek tot je doordringen en krijg je er geen genoeg van.
www.roystenabel.com | Holland Festival