CultuurpodiumOnline is een online magazine over podiumkunsten binnen en buiten de muren van theaters en concertzalen. We schrijven over alles wat er op de podia te doen is op het gebied van theater, muziek, dans, musical, jazz, opera, festivals, klassieke muziek en nog veel meer. In de rubriek Even voorstellen maakt u kennis met een aantal van onze medewerkers.
In ons tag overzicht is te zien welke onderwerpen u op onze site kunt vinden.
Accreditatie namens CultuurpodiumOnline wordt alleen aangevraagd door de coördinatoren wiens naam vermeld wordt in het colofon. Krijgt u accreditatieaanvragen binnen van anderen namens CultuurpodiumOnline, checkt u dan aub even via het algemene mailadres of dat wel klopt.
Hier op het prikbord kan een flyer van uw voorstelling komen te staan.
Op ons prikbord in de rechterkolom van de voorpagina hebben we plaats voor de flyers van een beperkt aantal voorstellingen en concerten. Wilt u ook een flyer op ons prikbord plaatsen? Stuur uw beeldmateriaal en eventueel ander persmateriaal naar ons algemene mailadres en als (of zodra) er plaats is zullen we uw flyer op het prikbord zetten.
Wilt u een CD of DVD laten recenseren door één van de medewerkers van CultuurpodiumOnline, dan kunt u een exemplaar, liefst voorzien van achtergrondinformatie of persbericht opsturen naar ons postadres.
Uw productie op
CultuuurpodiumOnline
De redactie van Cultuurpodium Online ontvangt een grote hoeveelheid uitnodigingen voor voorstellingen, concerten en festivals. Jammer genoeg kunnen we niet van alles verslag doen in ons magazine. We proberen bovendien om een zo afwisselend mogelijk beeld te geven van wat er op de Nederlandse podia allemaal te beleven valt. We kunnen daarom niet garanderen dat we aandacht aan uw voorstelling zullen besteden. Wel kunnen we altijd een kort bericht over uw productie melden via onze twitterstream.
Onderwerp: OEROL, OEROL 2008
20 06 08 - 22:15
Compagnie Marius met Allen die vallen
Tekst en beeld van Mieke Kreunen (klik voor vergroting)
Compagnie Marius is specialist in het brengen van klassieke stukken in de openlucht of op locatie. Hun ingrediënten zijn eten & drinken, echte Belgische gastvrijheid, een halfronde tribune, een minimum aan decorelementen en wat de omgeving verder te bieden heeft. Dat opgeteld met een ijzersterke tekst maakt een voorstelling van Compagnie Marius tot een unieke ervaring.
Na het werk van Marcel Pagnol waarvan ze ondermeer Jean van Florette en Manon speelden heeft Compagnie Marius nu gekozen voor Beckett met zijn ongebruikelijke mix van humor en pathos, zijn grimmige maar montere tragikomische visie, zijn scherpzinnig pessimisme en brutale eenvoud.
Door Mieke Kreunen met foto's van Henry Krul en Mieke Kreunen (klik voor vergroting)
Regisseur Ira Judkovskaja maakt haar debuut bij theatergezelschap Tryater op Oerol met een bewerking van John Steinbecks Burning Bright, die geheel in het Fries wordt gespeeld. Thema van deze voorstelling is de kinderloosheid van een echtpaar waarvan Joe Saul, de wat oudere man, onvruchtbaar is en zijn vrouw Moreen een manier zoekt om haar geliefde de zoon te schenken waarnaar hij zo verlangt. In haar ultieme poging haar eeuwige trouw aan haar echtgenoot te bezegelen met een nakomeling besluit ze hem ontrouw te zijn. Een even gepassioneerd als riskant besluit.
Er zijn drie situaties waarin Judkovskaja het thema uitwerkt: in het circus, in het boerenbestaan en bij het schippersvolk. In alle drie de situaties zijn er naast de man en vrouw twee andere rollen die ingevuld worden: Victor de viriele man die bij haar het kind verwerkt en Ed, de vriend en collega die haar dillemma en liefde kent en haar waarschuwt voor de mogelijke gevolgen.
Night Bright Days van Hanneke de Jong (Shakespearience II)
Tekst en beeld van Mieke Kreunen (klik voor vergroting)
Eén van de pareltjes van het Oerolfestival is de voorstelling Night Bright Days van Hanneke de Jong. Degenen die vorig jaar haar Shakepearience hebben gezien zullen daar niet verbaasd over zijn want ook daarmee wist ze grote indruk te maken op Oerol 2007. Hanneke de Jong maakte deze voorstelling in het kader van het Atelier Oerol waarin jonge makers in staat gesteld worden met ondersteuning van een team doorgewinterde professionals hun ideeën uit te werken en vorm te geven.
In de voorstelling worden universele thema's aangesneden aan de hand van Shakespeare's mystieke vraag over het zijn en het niet zijn. Ze vertelt over hoe het bij haar begon, de ontdekking dat ze ergens begon en ergens ophield, een inzicht dat de wereld meteen verdeelt in een ik en een niet-ik. Maar ook de niet-ik zit in het ik omdat je het waarneemt, ruikt, proeft en hoort. De vraag is wat waar is en wat niet. Wat bestaat en wat niet en of het alles is of niets.
Tekst en beeld van Mieke Kreunen (klik voor vergroting)
Op 13 juni j.l. ging op Oerol Time Project in wereldpremière, een gigantisch muzikaal en theatraal experiment dat voorbij de rand van de tijd wil kijken. Vier muziekgroepen uit de vier windstreken van Europa doen mee aan dit spektakel: het Zweedse Snö, de Hongaarse band Mitsoura, de Grieken Palyrria en het Franse Familha Artus.
Op het Geitenpark in Midsland Noord is een enorme stellage gebouwd die er futuristisch uitziet in koele blauwe verlichting die afsteekt tegen de avondlucht. Drommen mensen gaan door de poort die toegang geeft tot de cirkelvormige ruimte die omgeven wordt door vier podia die verbonden zijn met vier mega grote videoschermen. Het ziet er schitterend uit.
Door Paolo met foto's van Mieke Kreunen (klik voor vergroting)
Als we Aike's Plak alvast voor het publiek op mogen om ons te melden bij de productie is er nog niets te zien behalve een soort dak met touwen dat op palen staat opgesteld midden op het veld. Er omheen een ring van rijen stoelen. De producieleider vertelt ons dat de artiesten nog aan hun warming up bezig zijn en er zo aan komen. Zoals altijd overleggen we even over de beste plek voor ons om te fotograferen. Omdat de maan nagenoeg vol is gaan we zo zitten dat we die goed in beeld kunnen krijgen.
Even later komen de artiesten aangelopen en klimmen in de touwen die naar beneden hangen vanaf het dak. Zodra ze boven in de constructie zijn aangekomen verdwijnen ze tegen de achtergrond. Ze laten de touwen vallen en het is net alsof ze er nooit waren.
Door Paolo met foto's van Mieke Kreunen (klik voor vergroting)
Tuig staat bekend om zijn theatrale uitbeelding van hele herkenbare menselijke thema's. Eerder stonden ze verschillende keren op Oerol zoals vorig jaar met Tocht. Dit keer is het thema de schraapzucht van de mens die nooit tevreden is met wat hij heeft maar altijd op zoek naar meer en nog meer. Verblind door hebzucht en schraapzucht raakt de mens zijn oorspronkelijkheid kwijt. Tuig onderzoekt op geheel eigen wijze dit thema.
De beeldtaal van Tuig kenmerkt zich door natuurlijke materialen en mechanische systemen. Ze maken prachtige installaties die ook als object al de moeite van het aankijken waard zijn. Centraal in Schraapzucht staat een groot vliegwiel dat aangedreven wordt door menskracht en - indien met mate gedoseerd - in staat is de door Tuig gemaakte werkelijkheid in stand te houden. Gaat het echter te langzaam dan stort de boel ineen en wil de mens meer dan gaat alles letterlijk over de kop.
