Jul 2022 Nov 2019 Sep 2019 Aug 2019 Jul 2019 Jun 2019 Jan 2019 Nov 2018 Sep 2018 Aug 2018 Jul 2018 Jun 2018 Apr 2018 Dec 2017 Nov 2017 Sep 2017 Aug 2017 Jul 2017 Jun 2017 Apr 2017 Aug 2016 Jul 2016 Jun 2016 Apr 2016 Mrt 2016 Feb 2016 Dec 2015 Nov 2015 Okt 2015 Sep 2015 Aug 2015 Jul 2015 Jun 2015 Mei 2015 Apr 2015 Mrt 2015 Feb 2015 Jan 2015 Dec 2014 Nov 2014 Okt 2014 Sep 2014 Aug 2014 Jul 2014 Jun 2014 Mei 2014 Apr 2014 Mrt 2014 Feb 2014 Jan 2014 Dec 2013 Nov 2013 Okt 2013 Sep 2013 Aug 2013 Jul 2013 Jun 2013 Mei 2013 Apr 2013 Mrt 2013 Feb 2013 Jan 2013 Dec 2012 Nov 2012 Okt 2012 Sep 2012 Aug 2012 Jul 2012 Jun 2012 Mei 2012 Apr 2012 Mrt 2012 Feb 2012 Jan 2012 Dec 2011 Nov 2011 Okt 2011 Sep 2011 Aug 2011 Jul 2011 Jun 2011 Mei 2011 Apr 2011 Mrt 2011 Feb 2011 Jan 2011 Dec 2010 Nov 2010 Okt 2010 Sep 2010 Aug 2010 Jul 2010 Jun 2010 Mei 2010 Apr 2010 Mrt 2010 Feb 2010 Jan 2010 Dec 2009 Nov 2009 Okt 2009 Sep 2009 Aug 2009 Jul 2009 Jun 2009 Mei 2009 Apr 2009 Mrt 2009 Feb 2009 Jan 2009 Dec 2008 Nov 2008 Okt 2008 Sep 2008 Aug 2008 Jul 2008 Jun 2008 Mei 2008 Apr 2008 Mrt 2008 Feb 2008 Jan 2008 Dec 2007 Nov 2007 Okt 2007 Sep 2007 Aug 2007 Jul 2007 Jun 2007 Mei 2007 Apr 2007 Mrt 2007 Feb 2007 Jan 2007 Dec 2006 Nov 2006 Okt 2006 Sep 2006 Aug 2006 Jul 2006 Jun 2006 Mei 2006 Apr 2006 Mrt 2006 Feb 2006 Jan 2006 Dec 2005 Nov 2005 Okt 2005 Sep 2005 Aug 2005 Jul 2005 Jun 2005
Door Paolo met foto's van Mieke Kreunen (klik voor vergroting)
Op het Voetbalveld West speelt Les cauchemars de Toni Travolta, de openlucht musical-theatervoorstelling van het Chileense gezelschap Gran Reyneta. Wie vaker op Oerol komt heeft het gezelschap wellicht twee jaar geleden ook gezien met het schitterende Roman Photo.
In de Oerol krant wordt de voorstelling als volgt aangekondigd: “Papa lijkt op John Travolta, mama vertoont overeenkomsten met Liza Minelli en dan zijn er nog drie kinderen. Papa is gefascineerd door het leven van de sterren van Hollywood en dat brengt onrust in de tent. Twee toekomstscenarios’s ontvouwen zich, de ene waar, de ander een droom. Welke is echt? De nachtmerrie van Toni Travolta is een melodramatische en mythische Franstalige musical".
Lees meer
Door Paolo met foto's van Mieke Kreunen (klik voor vergroting)
Gisterenmiddag bezochten we de voorstelling van De Jongens op de buitenlokatie Tiger met hun nieuwe programma Onder Constructie II.
Gezeten in een soort duinpan omgeven door bos kregen de toeschouwers, gezeten op kleine houten bankjes op een tegen alle weersvoorspellingen in onverwachte mooie zonnige dag een aaneenschakeling van absurdistische slapstick-achtige scenes te zien, die in tegenstelling tot hun eerdere productie, nu wel was voorzien van een duidelijke verhaallijn. Het decor bestond uit opeen gestapelde oude verroeste koelkasten en wasmachines en een hoog opgesteld metalen frame aan de achterzijde.
In dit oude witgoed leeft een nog nooit ontdekte stam van bijzonder uitgedoste wezens, die met elkaar de nodige capriolen uithalen. Het daartoe gekwalificeerde ´mannetjes´ wezen was bijzonder geïnteresseerd in de paringsdaad. Deze werd op een hilarische wijze (wel keurig achter een bosje) ook ten overstaan van het publiek uitgevoerd. Na het paringsritueel werd vervolgens een ei gelegd. Maar toen veranderde het rustige onbezorgde leventje van de nooit ontdekte stam. Want er kwam een ontdekkingsreiziger die precies wist hoe hij contact met ze kon maken. De stamgenoten begrepen de pogingen om contact te maken echter niet precies.
Lees meer
Door Paolo met foto's van Mieke Kreunen (klik voor vergroting)
Driehonderd hier en daar wat roestige metalen silhouetten, voorzien van wijze teksten met als centrale thema `tijd` trekken gedurende het Oerol Festival 2008 langzaam van Oost naar West Terschelling. In weer en wind langs het Noordzeestrand over een afstand van ongeveer 20 kilometer en met behulp van het bezoekende publiek, die de silhouetten met speciale handschoenen aan die door de medewerkers van Opdrift worden verstrekt, zelf kunnen verplaatsen.
Ze kunnen uit de grond worden getrokken, worden versleept en weer in het zand worden gestoken. Het publiek bepaalt zo dus of de silhouetten het gaan halen of niet. Een spannende tocht van in totaal dus 6000 kilometer, achteruit lopend, want zo wordt er naar de toekomst bewogen met herinneringen aan wat er is geweest achter ons latend. Opdrift gaat zo over de uitgestelde ontmoeting die tijd zichtbaar maakt en ook over het wonder van tijd. De wijze uitspraken die werden aangebracht in de silhouetten nodigen vervolgens uit om over het thema `tijd` na te denken.
Lees meer
Door Paolo met foto's van Mieke Kreunen (klik voor vergroting)
Vrijdagavond was CultuurpodiumOnline om 22.00 uur aanwezig bij de Manege Hoorn om de officiële openingsvoorstelling van het theaterfestival Oerol bij te wonen: de productie “De Bruiloft". Het grootste deel van Nederland zat op dat moment nog aan de buis gekluisterd om ademloos te kijken naar de hilarische opmars van het Nederlands Elftal, dat voor de tweede maal deze week een glorieuze overwinning boekte, ditmaal tegen Frankrijk (4-1). Toen de voorstelling begon was deze wedstrijd nog in volle gang en stond het pas 2-0. Desondanks waren de tribunes (gelukkig) nog aardig gevuld met publiek, zij het dat het niet uitverkocht was.
De productie werd verzorgd door een gelegenheidsformatie van drie verschillende theatergezelschappen (WALPURGIS, de Roovers en het SPECTRA) die daarvoor de thematiek van twee beroemde Russische ‘grootmeesters’ als basis hadden genomen. Zowel de schrijver Anton Tsjechov als de componist Igor Stravinsky schreven een stuk over ‘de bruiloft’ (Swadebka resp. Les Noces). De toeschouwer wordt van begin tot einde getrakteerd op een typische Russische bruiloft met al zijn compliceerde rituele en gebruiken. Het bruidspaar, Nathasja Zigalova en Fetis Aplombov vieren hun feest in het restaurant Andronov (voorheen Manege Hoorn).