Onderwerp: OEROL 2008, OEROL
16 Juni 2008
Schraapzucht van Tuig
Door Paolo met foto's van Mieke Kreunen (klik voor vergroting)
Tuig staat bekend om zijn theatrale uitbeelding van hele herkenbare menselijke thema's. Eerder stonden ze verschillende keren op Oerol zoals vorig jaar met Tocht. Dit keer is het thema de schraapzucht van de mens die nooit tevreden is met wat hij heeft maar altijd op zoek naar meer en nog meer. Verblind door hebzucht en schraapzucht raakt de mens zijn oorspronkelijkheid kwijt. Tuig onderzoekt op geheel eigen wijze dit thema.
De beeldtaal van Tuig kenmerkt zich door natuurlijke materialen en mechanische systemen. Ze maken prachtige installaties die ook als object al de moeite van het aankijken waard zijn. Centraal in Schraapzucht staat een groot vliegwiel dat aangedreven wordt door menskracht en - indien met mate gedoseerd - in staat is de door Tuig gemaakte werkelijkheid in stand te houden. Gaat het echter te langzaam dan stort de boel ineen en wil de mens meer dan gaat alles letterlijk over de kop.
De voorstelling begint met een man die arriveert op een voor hem onbekende plek. Hij ontdekt er het lijk van een andere man dat onder een laken ligt. De lokatie trekt hem dus hij besluit zich te ontdoen van het lijk dat hij het duin op sleept. Ondertussen komen de cocons die in de ruimte hangen tot leven en er blijken mensen in te zitten, drie in totaal die zich 1 voor 1 naar boven spoeden om aan het werk te gaan.
Door de werkzaamheden boven komt het huis dat eerst uit een hoop afval leek te bestaan langzaam tot leven. Alle meubelstukken richten zich op: een tafel met een vaasje bloemen er op, een stoel, een haardvuurtje met een fauteuil er naast en een raam om naar buiten te kijken. De man is de koning te rijk en moedigt de drie werkers boven aan tot grotere prestaties. Zo enthousiast is hij dat hij zelfs ook naar boven naar het vliegwiel gaat om het tempo omhoog te krijgen.
Beneden echter loopt de zaak uit de hand. De tafel is schuin boven de grond komen te staan en ook de boekenkast is op weg naar het plafond. Ondanks de pogingen van de man om alles weer op de grond te krijgen slaat de chaos toe. De man wanhoopt en probeert het vliegwiel tot staan te brengen maar ook dat lost niks op. Het evenwicht is zoek en zijn leven zinloos geworden. Hij hangt zich op.
De drie personen boven staken hun gejaag en gejakker en laten het vliegwiel langzaam uitlopen. Ondertussen dalen ze één voor één af naar beneden, ze dekken het lijk van de man toe met een laken en kruipen weer in hun cocon. Net als het vliegwiel zijn laatste beweging maakt hangen de drie cocons weer precies hetzelfde als toen de voorstelling begon. De cirkel is rond.
Een mooie beeldende voorstellling naar een concept van Marc van Vliet vol symboliek en prachtig gemaakt. Een fraaie installatie op z'n Tuigs en natuurlijk met de muziek van toetsenist (en broer van Marc) Jeroen van Vliet. Geen voorstelling voor snel en gemakkelijk vermaak maar iets om over na te denken. Neem wel muggenspray mee!