Onderwerp: TONEEL, OEROL, LOCATIETHEATER, FESTIVAL

29 06 14 - 11:20

Ook de actrices snakken naar liefde

Door Youetta Visser met foto's van Mieke Kreunen

Een klassiek liefdesverhaal, gespeeld door zes jonge actrices. De nieuwe voorstelling  'Romeo en Julia. Naar Romeo en Julia.' van Karina Kroft lijkt een tour de force die tot niets dan drama kan leiden, maar blijkt een proeve van kunne op hoog niveau van zowel regisseur als actrices. Het Oerolpubliek geniet in het Geitenpark van de vloeiende overgangen tussen de oude liefdesgeschiedenis en actuele liefdesperikelen. Dit alles wordt dan ook nog eens gelardeerd met theaterlessen: "Het publiek zit daar niet voor niets. Wij doen niet alsof zij er niet zijn." Op magische wijze smeedt Kroft de elementen in een fotogeniek decor tot een mooie voorstelling, waarbij ze goed gebruik maakt van de soms nog prille talenten van de actrices. En dan dat volkswagenbusje erbij.

Onderwerp: MUZIEK, LOCATIETHEATER, FESTIVAL, OEROL

28 06 14 - 20:46

Op het ritme van Gilles de la Tourette

Door Youetta Visser met foto's van Mieke Kreunen

En dan vind je ineens een parel in het zand van Terschelling. Nou ja, in het bos dan, maar het verhaal wil ook wat. De voorstelling T.I.C.S van Klemens Patijn is zijn publieke coming out als lijder aan het syndroom van Gilles de la Tourette, waardoor hij soms onbedwingbare motorische en vocale tics heeft. Hij vergelijkt het zelf met een stoommachine onder druk, die af en toe ineens stoom afblaast. Ook als hij niks doet, is het aanwezig. Net zoals zijn medespeler Arend Niks steeds op zijn lip zit. Jazzdrummer Niks stuurt speels zijn tics aan, beweegt samen met hem op een stoeltje of bewerkt zijn tics tot een drumritme. Waar Patijn tot nu toe zijn tics kon bedwingen tijdens het acteren, sporten en zingen, maakt hij ze in deze voorstelling expliciet tot onderwerp. Hij speelt met zijn Tourette. Een glanzende voorstelling, schoongeslepen door geweldige theatermakers en acteurs.

Onderwerp: FESTIVAL, Holland Festival, TONEEL

28 06 14 - 20:28

De Warme Winkel maakt de wanorde van een oorlog voelbaar

Door Youetta Visser met foto's van Sofie Knijff

Ik zal het maar eerlijk zeggen: er gaat wel eens een maand voorbij dat ik niet aan de Eerste Wereldoorlog denk. Ik weet er ook niet heel veel vanaf, o schande, en het boek van Geert Mak kijkt mij verwijtend ongelezen aan vanaf de boekenplank. Hoe zat het ook alweer met Europa indertijd? Wat mij vooral bijstaat zijn de nog zichtbare slagvelden in Frankrijk,  het gebruik van gifgas en zeppelins die bommen werpen. Dit jaar is er echter geen ontkomen aan; een vloedgolf van boeken en voorstellingen over WOI is losgebroken. Nu weet ik: precies op de dag af 100 jaar geleden barstte deze grootschalige oorlog los, nadat aartshertog Franz Ferdinand werd vermoord door Gavrilo Princip.

Onderwerp: Impressies van Oerol, LOCATIETHEATER, FESTIVAL, OEROL

24 06 14 - 09:50

Een nieuwe Mondriaan op Wadland

  
Door Mieke Kreunen met foto's van Bruno Doedens

Zaterdag 21 juni j.l. om 10:21 uur was hét moment van de Zonnewende. Toen verzamelden zich vele Oerolbezoekers op de Noordsvaarder, conform opdracht gekleed in een primaire kleur (zwart, wit, blauw, rood of geel). De organisatie had al voorzien dat weinigen in het geel zouden verschijnen dus waren gele regenponcho's voorhanden.

Doel was om met elkaar in Wadland - geïnspireerd op Mondriaan's Pier en Oceaan - een nieuw schilderij te maken. Met Bruno Doedens van SLeM op de hoogwerker en een drone in de lucht gingen we van start. In ganzenpas achter de groepsleider aan naar ons vak. Wat was het leuk om te doen en wat werd het een prachtige dans van natuur en cultuur.

SLeM | Oerol

Onderwerp: OEROL, LOCATIETHEATER, FESTIVAL

22 06 14 - 12:46

Jonge makers verbazen en ontroeren

Door Youetta Visser met foto's van Sandra van Kampen

Het is een kunst op zich om met 50 man in een flink tempo over het eiland te fietsen tijdens Oerol. Dat heb je met jonge makers. 'Opmaat' van Atelier Oerol/Over het IJ-festival gaat hard. Zes getalenteerde jonge kunstenaars, koud van de schoolbanken, krijgen de gelegenheid om locatietheater te maken op twee heel verschillende plekken: Terschelling en Amsterdam Noord. De zes krijgen hulp van een beeldend kunstenaar, een theatermaker en alle eilanders om zich met grote slagen verder te ontwikkelen. Onder de vleugels van artistiek coördinator Simone Hogendijk en creatief producent Sabine Pater krijgen ze gedurende een jaar creatieve input en praktische ondersteuning, bijvoorbeeld bij het vinden van de ideale locatie. Als je op een dag alle voorstellingen bezoekt, val je van het ene uiterste in het andere. Er zitten mooie voorstellingen bij. Zeker de moeite om ook in Amsterdam te bezoeken bij het Over het IJ-festival, van 3 tot en met 13 juli aanstaande.

Onderwerp: FESTIVAL, JEUGD, LOCATIETHEATER, OEROL

20 06 14 - 19:45

DudaPaiva Company met Break a Legend

Onderwerp: OEROL, MUZIEK, LOCATIETHEATER, FESTIVAL

20 06 14 - 19:23

Ik wil alles met je doen

Door Youetta Visser met foto's van Mieke Kreunen

Natuurlijk zijn er ook minder vrolijke voorstellingen op Oerol. 'Schotland' van de jonge Nieuwkomers van Orkater is daar een van. Een rauw beklemmend stuk, op Oerol in première gegaan, over twee broers wiens hartstocht voor een meisje ontaardt in intimidatie en machtsmisbruik. "Ik houd er wel van om eerlijk te zijn over sommige driften en gedachten. We zijn dagelijks zo netjes; in mijn fantasie gebeuren wel andere dingen", vertelt de jonge schrijfster/actrice Lore Dijkman. Ze kijkt me stralend aan.

Onderwerp: LOCATIETHEATER, FESTIVAL, DANSLOG, DANS, OEROL

20 06 14 - 09:04

Het leven na de dans

Daar loop ik. Met blote voeten in het zand. Ik kijk recht vooruit naar de strandpaal, naar de kleuren van de vlakte voor me, de zee en vind uiteindelijk Vlieland in de horizon. Als de zon doorbreekt, voel ik de warmte op mijn naakte huid. Ik kijk een klein beetje naar rechts waar door de donkere wolken, Jakobsladders de aarde raken. Er gaat van alles door me heen, maar ook niets. Wat is dit fijn. Ik geniet. Ik bibber. Ik geniet.
Na ongeveer 14 minuten haal ik bij de strandpaal mijn 2 jurkjes uit hun vastgeknoopte positie. Ik kleed me aan en draai me om. In de verte zie ik een kleine kleurig bol, de tribune, het publiek, de witte stipjes zijn de podia met daarop links het koor met de lieve mensen uit België, Saartje met cello. Rechts spinvis en band. In het midden de seismoloog die op zijn rug met zijn armen de schokken van de aarde aangeeft. Of, is het mijn hartslag die hij hoort?
Ik begin te rennen. Ik val, ren, strek mijn armen, ren, val en beland plots op het kleine eilandje.