Jul 2022 Nov 2019 Sep 2019 Aug 2019 Jul 2019 Jun 2019 Jan 2019 Nov 2018 Sep 2018 Aug 2018 Jul 2018 Jun 2018 Apr 2018 Dec 2017 Nov 2017 Sep 2017 Aug 2017 Jul 2017 Jun 2017 Apr 2017 Aug 2016 Jul 2016 Jun 2016 Apr 2016 Mrt 2016 Feb 2016 Dec 2015 Nov 2015 Okt 2015 Sep 2015 Aug 2015 Jul 2015 Jun 2015 Mei 2015 Apr 2015 Mrt 2015 Feb 2015 Jan 2015 Dec 2014 Nov 2014 Okt 2014 Sep 2014 Aug 2014 Jul 2014 Jun 2014 Mei 2014 Apr 2014 Mrt 2014 Feb 2014 Jan 2014 Dec 2013 Nov 2013 Okt 2013 Sep 2013 Aug 2013 Jul 2013 Jun 2013 Mei 2013 Apr 2013 Mrt 2013 Feb 2013 Jan 2013 Dec 2012 Nov 2012 Okt 2012 Sep 2012 Aug 2012 Jul 2012 Jun 2012 Mei 2012 Apr 2012 Mrt 2012 Feb 2012 Jan 2012 Dec 2011 Nov 2011 Okt 2011 Sep 2011 Aug 2011 Jul 2011 Jun 2011 Mei 2011 Apr 2011 Mrt 2011 Feb 2011 Jan 2011 Dec 2010 Nov 2010 Okt 2010 Sep 2010 Aug 2010 Jul 2010 Jun 2010 Mei 2010 Apr 2010 Mrt 2010 Feb 2010 Jan 2010 Dec 2009 Nov 2009 Okt 2009 Sep 2009 Aug 2009 Jul 2009 Jun 2009 Mei 2009 Apr 2009 Mrt 2009 Feb 2009 Jan 2009 Dec 2008 Nov 2008 Okt 2008 Sep 2008 Aug 2008 Jul 2008 Jun 2008 Mei 2008 Apr 2008 Mrt 2008 Feb 2008 Jan 2008 Dec 2007 Nov 2007 Okt 2007 Sep 2007 Aug 2007 Jul 2007 Jun 2007 Mei 2007 Apr 2007 Mrt 2007 Feb 2007 Jan 2007 Dec 2006 Nov 2006 Okt 2006 Sep 2006 Aug 2006 Jul 2006 Jun 2006 Mei 2006 Apr 2006 Mrt 2006 Feb 2006 Jan 2006 Dec 2005 Nov 2005 Okt 2005 Sep 2005 Aug 2005 Jul 2005 Jun 2005
Foto Mieke Kreunen (klik voor vergroting)
Under de Wettertoer is voor de frequete Oerolbezoeker een begrip want een langjarige lokatie voor allerhande voorstellingen. Wij bezochten er vandaag Roberto 2 van NUT. Bij het slotapplaus maakte ik per ongeluk deze foto en ik vind het prachtig geworden, net een schilderij!
Foto's van Mieke Kreunen (klik voor vergroting)
Bij Wiek moesten we verzamelen bij drie palen op het strand, bij Candyland tussen witte touwen bij het Duinmeer en bij Roberto 2 in een legertent waarin het moordend heet was. Daar begon het verhaal en zaten we vast totdat de sirenes klonken en we de heuvel op moesten rennen. Oerol is ook nog goed voor je konditie (LOL).
Oerolimpressie van Mieke Kreunen
Oerol staat voor wegdwalen en verdwalen. In het speciale Oerolplattegrondje staan alle Oerol-lokaties aangegeven met een nummertje. Makkelijk om zo de weg te vinden. In de praktijk zie je echter her en der mensen twijfelend om zich heen kijken. Was het nou voor of na het zandpaadje naar rechts? Tijdens Oerol zijn er dan ook de speciale blauwe wegwijzerbordjes die je alle kanten op wijzen die je wilt vinden.
En als je niks specifieks wilt vinden en gewoon fijn weg wilt dwalen, dan waai je gewoon mee met de wind.
Oerolimpressie van Katyo
Door Angelique van den Burg met foto's van Mieke Kreunen (klik voor vergroting)
Op het strand bij Paal 9 is een bijzondere installatie verrezen: een cirkelvormige arena waarin drie wiekein het rond draaien. Rondom zijn drie grijze tribunes gemaakt en bij binnenkomst worden groene dekentjes uitgereikt. Het ziet er al prachtig uit voordat het begonnen is.
Toch is deze voorstelling voor theatermaker Boukje Schweigman 'nieuwe grond' want niet eerder werkte ze met dansers al is ze wel al langer gefascineerd door de draaibeweging. Ze liet zich voor Wiek inspireren door de monotone en rustgevende beweging van molenwieken en de rustgevende lichtstralen van de vuurtoren.
Lees meer
In de rest van het land zou je raar staan te kijken, maar tijdens Oerol is het heel normaal om een circustent midden in een wei te zien staan. En waar zie je een rode dubbeldekker op een boerenerf staan anders dan op Terschelling tijdens Oerol?
Door Mieke Kreunen met foto van Michiel Landeweerd
"Beloof je dat je morgen terugkomt?" is de vraag die alle toeschouwers aan het eind van de voorstelling Candyland persoonlijk wordt gesteld. En (bijna) iedereen vertelt de leugen en zegt: "ja". De setting is aan een kinderbedje waarin het kind dat je er heen heeft geleid gaat slapen met een foto van jou en andere toeschouwers in de hand. Even daarvoor hebben ze duidelijk laten merken behoefte te hebben aan troost, aan een arm om zich heen. Alle kinderen zochten een vader- of moederfiguur uit het publiek en op de kam van het duin zaten ze bij hun uitkozen ouder op schoot en wisten zich geborgen in diens armen. Een ontroerend moment in de voorstelling.
Lees meer