Onderwerp: POP-ROCK, JAZZ
11 Juli 2012
Porter, Carter en Moens Syndicate schitteren op North Sea Jazz 2012
Tekst: Serge Julien
Beeld: Eric van Nieuwland
De 37ste editie van het North Sea Jazz Festival ging op vrijdag 6 juli van start met een prima programma, waarin oud en nieuw elkaar afwisselden. Het blijft altijd een helse klus om keuzes te maken, maar alleen al aanwezig zijn, blijkt ieder jaar weer een aangename ervaring. Cultuurpodium Online wandelde rond en hoorde weer fijne muziek in de diverse zalen van het Rotterdamse Ahoy.
Ademloos
In de Darling zaal stond de snel rijzende ster Gregory Porter, die sinds vorig jaar met zijn stem menig hart veroverde. De sympathieke Amerikaan met de mysterieuze kap over zijn hoofd, heft zingen tot een ware kunst. In een bloedhete zaal schitterde hij met zijn aan Nat King Cole en Donny Hathaway herinnerende stemgeluid. Porter liet het publiek ademloos achter met liedjes van zijn eerste twee albums ‘Water’ en ‘Be Good’.
In de naastgelegen Hudson trok oudgediende McCoy Tyner met Ravi Coltrane hordes belangstellenden. De 74-jarige uit duizenden herkenbare pianist die bekend werd door de legendarische tenor saxofonist John Coltrane, toonde met diens begenadigd spelende zoon aan, een grandioze combi te vormen. Het spel van Coltrane liet duidelijk een spirituele kant horen die ook in zijn vader’s werk voelbaar was.
Avontuurlijke fusie
Buiten vond op het Mississippi podium een hele interessante nieuwe act plaats die voor een van de hoogtepunten van de dag zorgde: Tuur Moens & Syndicate. De Belgische Moens is een begenadigd drummer die onder andere speelt bij State of Monc en Ntjam Rosie. Begin van dit jaar leverde hij met zijn eigen tien man sterke Syndicate de EP ‘Clockwise’ af. Moens betoverde het publiek met een avontuurlijke fusie van funk, ska en world invloeden, en prachtige drumpartijen.
Duizelingwekkend
Aan de andere kant van het grote Ahoy complex was de Congo tent de plaats om het duizelingwekkend technische saxwerk te horen van de Amerikaan James Carter. Knap was zijn moeiteloze schakeling van virtuoos naar emotioneel spel. Carter trad op met zijn Organ Trio, waarin Gerard Gibbs verantwoordelijk was voor het sublieme orgelspel. Een gastrol was weggelegd voor Gregory Porter, die vlak na zijn eigen optreden doorwandelde naar Carter.
Op hetzelfde podium werd het na Carter taaier met Spectrum Road, waarin all-stars Jack Bruce (Cream), Cindy Blackman Santana (Lenny Kravitz), Vernon Reid (Living Colour) en John Medeski (Medeski, Martin & Wood) acte de precense gaven. Deze samenstelling eerde het werk van de legendarische fusion drummer Tony Williams. Hoewel avontuurlijk met veel ruimte voor interessante solo’s, was het niet altijd toegankelijk, wat ertoe leidde dat een hoop bezoekers onrustig werden en het optreden weer snel verlieten.
Jill Scott en CHIC
Zoals verwacht liep de Nile zaal goed vol, want niemand minder dan nu soul zangeres Jill Scott presenteerde daar haar kunnen. Het nadeel van een soulvolle en groovende act als Scott is dat dergelijk grote ‘veehallen’ vaak niet ten goede komen aan het geluid. Een gedeelte ging verloren of galmde als een gek. En dat was jammer, want Scott gaf met haar prachtige verschijning een vanouds ijzersterk optreden, waarin oud en nieuw werk elkaar afwisselden.
Na Scott kon iedereen in dezelfde ruimte met de voetjes van de vloer tijdens de discokrakers van CHIC. Een prima en vermakelijk concert van Nile Rodgers die met zijn karakteristieke gitaarsound en een nieuwe lichting CHIC muzikanten, een hoop nostalgie naar boven haalden met nummers als ‘I Want Your Love’, ‘Good Times’ en ‘Le Freak’.
Nachtconcert Lenny Kravitz
Was Prince vorig jaar de bijzondere publiekstrekker met drie speciale nachtconcerten, dit jaar boekte de organisatie niemand minder dan Lenny Kravitz voor een exclusief nachtoptreden. In de Maas, de vertrouwde Ahoy zaal voor alle jaarlijkse concerten, gaf de Amerikaan een prima set weg. Naast een aantal songs van zijn meest recente album ‘Black and White America’, kwamen er overwegend hits voorbij als ‘Always On The Run’, It Ain’t Over Till It’s Over’ en uiteraard ‘Let Love Rule’. Een fijne afsluiter van de openingsavond, waar niemand een buil aan kon vallen.
Op de vrijdag speelden eveneens artiesten als Joshua Redman, Trombone Shorty, José James, Caro Emerald, Melody Gardot en Van Morrison.