Onderwerp: DANS
12 November 2009
Ballet for life van Maurice Béjart: een 'must see'
Door Mieke Kreunen met foto's van Colette Masson (l) en Francois Paolini (m/r)
Zeven jaar geleden liep Maurice Béjart op het podium van Carré te midden van zijn dansers naar voren bij de finale 'The show must go on' van zijn Ballet for life. Twee jaar geleden stierf de legendarische choreograaf op tachtigjarige leeftijd maar zijn aanwezigheid werd gisterenavond in Carré absoluut gevoeld door dansers en publiek bij de reprise van zijn Ballet for life.
Ballet for life is een ode aan Queen's Freddie Mercury, modeontwerper Gianni Versace, Mozart en Béjart's eigen sterdanser Jorge Donn, allen jong gestorven genieën.
Tussen Béjart en de muziek van Queen was het liefde op het eerste gezicht en Béjart heeft zich bij het maken van zijn ballet diepgaand in het leven van Mercury verdiept en een liefde voor de zanger opgevat die in iedere danspas voelbaar is. Voor de kostuums vroeg Béjart zijn vriend Versace (inmiddels ook overleden) en dat is een lust voor het oog geworden waarbij zwart en wit het centrale thema vormen, hier en daar ingekleurd met contrasterende felle tinten.
Na een prachtige en ontroerende openingsdans op 'It's a beautiful day' is de aandacht van het publiek meteen gevangen. De combinatie van de karakteristieke klanken van Queen en de energieke bewegingen van de dansers biedt een prachtig kijk- en luisterspel. Béjart gebruikt in de voorstelling heel veel life opnamen van Queen en dat geeft een extra dimensie en ook ontroerende momenten bijvoorbeeld op de momenten dat Mercury het publiek laat zingen. De afwisseling tussen de muziek van Queen en die van Mozart (ondermeer Cosie Fan Tutte en Piano Concerto No 1) is verrassend genoeg heel vloeiend hoewel de muziekstijlen mijlenver uit elkaar liggen.Geniëen voorwaar, anders had dat niet gekund.
De onderdelen van het ballet zijn afwisselend ensemble stukken en solo's of stukken voor een paar dansers met steeds prachtige theatrale en beeldende vondsten. De solo's zijn veelal voor de manlijke dansers en ook een aantal van de ensemblenummers worden door de mannen gedanst zoals het nummer in de box op 'Radio Ga Ga'. Ook 'Bohemian Raphsody' is een schitterende scène in de voorstelling. Een prachtig stuk vond ik zelf het deel met de brancards waarop een man en een vrouw liggen of de scene waarbij de doeken van het begin weer terugkomen maar nu voorzien van tribale afbeeldingen, die van de 'Mercurydanser' met het Yin Yang symbool.
Béjart zegt zelf dat de dood meedanst in zijn balletten, zeker in 'Ballet for life' maar het knappe van Béjart is in mijn ogen dat hij kans ziet om dat een hommage aan het leven te laten zijn. Het hele ballet ademt positieve kracht en waar er zwaardere momenten zijn worden die onmiddellijk weer gevolgd door een 'knipoog'. Er valt veel te (glim)lachen bij dit ballet en dat lokt ook reacties uit bij het publiek.
Ballet for life is een dans- en muziekfeest waar ook mensen die niet veel weten van ballet absoluut van zullen genieten. Ik heb gisteren uitspraken gehoord zoals 'het beste ballet ooit' en dat is een groot compliment al gaat mij persoonlijk dat een beetje te ver. Maar in zekere zin geeft dat wel aan hoe bijzonder deze voorstelling is want volgens mij gaan die uitspraken niet eens zozeer over de choreografie of over de muziek (hoe fantastisch die beide ook zijn) maar over de emotie die Béjart weet over te brengen aan zijn publiek, dat voelt dat het getuige is geweest van iets bijzonders, iets prachtigs, iets dat hoop geeft voor de toekomst. En dat is volgens mij waar kunst over gaat.
Ballet for life is nog tot aanstaande zondag te zien in Carré en vanaf volgende week woensdag danst het Béjart Ballet Lausanne er 'Le tour du monde en 80 minutes', Béjarts laatste ballet.
Carré | Stardust Theatre | Béjart Ballet Lausanne