Onderwerp: JAZZ, POP-ROCK
30 Mei 2008
Hamel doet live zijn liedjes eer aan
Door Serge Julien met foto's van Berbera van den Hoek (klik voor vergroting) Paard van Troje, Den Haag op 16 mei 2008.
'Wat istie leuk!' roept een toeschouwer keihard vanuit de zaal terwijl Wouter Hamel in zijn eentje op het podium een intens mooi 'Useless Fraud' staat te zingen, zichzelf eenvoudig begeleidend op een gekleurd akoestisch gitaartje. Hamel is dan al lang zover dat het Haagse Paard van Troje na vijf kwartier spelen uit zijn hand eet. Hamel is eind maart begonnen aan een tour die hem langs alle grote clubs van de Lage Landen voert. Het is hard gegaan met Hamel. Zijn debuut CD werd vorig jaar met gejuich ontvangen. Een fijne mix van jazz-, en popinvloeden, vrolijke melodieën die swingend en laidback kunnen uitpakken. Deze omlijsting wordt ingevuld met Hamel's prettig in het gehoor liggende zwoele stem. Wat volgde waren o.a. vele optredens op festivals en in clubs, een succesvolle tour in Japan, hits met 'Breezy' en 'As Long As We're In Love', een Zilveren Harp en een gouden plaat.
Naast dat hij fijne liedjes brengt is Hamel ook een leuke verschijning. Een frisse jong ogende blonde man (hij is toch al dertig) met een mooie glimlach die er overwegend casual bijloopt. Ook op het podium van het Paard gaat hij eenvoudig gekleed in een zwart V-hals T-shirt, jeans en bootschoenen. Inmiddels is dit ook wel het imago van Hamel geworden. Daarnaast vertelt hij wat over de liedjes en zoekt hij interactie met het publiek.
Hamel laat nagenoeg zijn hele debuut CD voorbijkomen, inclusief de nummers van de 'Limited Edition' van de CD. Nummers als 'Cheap Chardonnay', 'Details', 'Don't Ask' en 'Interpretation Of Love' klinken op het podium voller dan op zijn cd en zijn hier en daar voorzien van improvisatiemomenten waarin vooral pianist Pieter de Graaf van zich laat horen. De jonge muzikant zit als een bezetene achter zijn toetsen en geniet volop van de muziek. De grimassen op zijn gezicht en het constant bewegende lichaam zijn geweldig om te observeren. Ook gitarist Rory Ronde komt meesterlijk uit de hoek met een aantal jazzy solo's. Maar niet alleen deze heren verdienen alle lof, ieder bandlid geeft zich volledig over aan de liedjes van Hamel. Erg leuk is als de hele groep aan de rand van het podium komt staan om een mooie bewerking van 'Ride That Sunbeam' ten beste te geven. Eén van de bonustracks op de 'Limited Edition' van Hamel's debuut CD is de meezinger 'As Long As We're In Love'. Vlak voor het einde van de show wordt dit nummer omgetoverd tot een wel zeer dansbaar geheel waarbij Hamel een slordige 15 man op het podium uitnodigt om mee te zingen en te dansen. Evenzo aantrekkelijk is Horace Silver's 'Filthy McNasty' waarvan het refrein al snel uit volle borst wordt meegezongen.
De presentatie van Hamel's songs op het podium pakt meer dan goed uit. Zijn prettig in het gehoor liggende croonerstem, zijn interactieve benadering, zijn jongensachtige uitstraling en een begeleidingsband die zich voor 100% aan hem overgeeft, leidt tot een anderhalf uur durend concert van grote klasse waarin de muzikant aantoont een uitstekende performer te zijn van zijn eigen composities. Het wachten is op de opvolger van zijn debuut waar we reikhalzend naar uitkijken. Tot die tijd tourt Hamel vrolijk verder en zal hij in juli twee keer in het voorprogramma staan van Doe Maar in de Kuip. Maar er zàl een moment komen dat Hamel op eigen titel de clubs kan verruilen voor zalen als de Heineken Music Hall en Ahoy!
De Band
Wouter Hamel - zang en toetsen
Pieter de Graaf - toetsen
Rory Ronde a.k.a. Kofy Anonymous - gitaar
Sven Happel - bas
Jasper van Hulten - drums
Gijs Anders van Straalen - percussie