Onderwerp: DANS
2 Mei 2008
Dansclick 4 - Weer een verrassende danservaring rijker!
Gezien door in Rina Sanders met foto's van Dansclick
gezien in de Kunstmin in Dordrecht op 19 april 2008
Ook tijdens deze vierde aflevering van Dansclick zie we twee dansvoorstellingen. De voorstellingen zijn geselecteerd door dertig schouwburgprogrammeurs en touren door het hele land. Een vast onderdeel van het programma is de inleiding van een persoon uit een ander vakgebied. Rashid Novaire vertelt tijdens Dansclick 4 over zijn click met dans. Beeldend schetst hij de overkomsten tussen dansen en schrijven.
Het vaste programma van Dansclick 4 is aangepast op de bezochte avond in Dordrecht. In plaats van Jens van Daele’s ‘Ira’ ga ik Andre Gringras zien. Voorafgaand aan de voorstelling kijk ik op YouTube naar een stukje uit zijn ‘The Autopsy Project’. Zo vanaf het beeldscherm spreekt het me niet echt aan&hellip het ziet er vrij wild en onsamenhangend uit. De voorstelling heb ik in het echt gelukkig totaal anders ervaren. Een absolute belevenis! Herkenbaar in ‘The Autopsy Project’ zijn de thema’s macht, kennis en lichaam. Wie zien twee metalen stellages, maken kennis met technische observaties en naakte lichamen. Het is een theaterdansvoorstelling met het accent op dans en beweging. De dialogen en kostuumveranderingen zorgen voor de prettige wisselwerking met de dans. De dansbewegingen zijn zeer soepel en krachtig. Andre Gringras haalde zijn inspiratie uit ‘parkour’, wat wordt beoefend in de openbare ruimte. ‘Parkour’ zijn ononderbroken bewegingen over, onder en om obstakels. Tijdens de voorstelling zien we vliegende dansers die liggend vanaf de vloer lijken op te springen. Het neigt min of meer naar explosief stuntwerk, wat met grote energieke overtuiging wordt uitgevoerd.
Het verhaal is moeilijk te duiden, zoals vaak met dans. Wat blijft hangen zijn de uitgebeelde tegenstellingen tussen mensen en techniek, neerbuigende en spottende menselijke contacten en vooral de energie van de dansers. Een filmpje op Youtube zegt dus niet zoveel, een voorstelling moet je echt ervaren.
De tweede dansvoorstelling is van Pedro Goucha. ‘As of when I used to tell all my secrets to my dog’ is beschreven als een even elegante als bitterzoete miniatuur waarin de choreograaf de menselijke conditie weet te vatten. Goucha is bij het creëren van zijn choreografieën vaak gefascineerd door de persoonlijkheden van de dansers en hoe deze persoonlijkheden kunnen samensmelten of juist botsen. In ‘As of when I used to tell all my secrets to my dog’ zien we een duet. Een man en vrouw dansen op een romantische manier samen en ook alleen. Het gedanste duet doet inderdaad vrij zoet aan, inclusief de uitgebeelde dramatiek. Toppunt van miscommunicatie en humor is wanneer de man een emmer op zijn hoofd heeft en de vrouw ernaast staat, omgekeerd met haar voeten naast zijn hoofd.
De energie die ik ervaarde na de eerste voorstelling verdwijnt langzaam bij het zien van dit stuk. De stukken clicken niet onderling, althans niet voor mij.
Zoals gebruikelijk bij Dansclick wordt het publiek uitgenodigd om met de choreografen, dansers en organisatie te genieten van een drankje. Het was weer een verrassende avond!
Dansclick - website