Onderwerp: POP-ROCK, JAZZ, FESTIVAL
22 Mei 2007
Aangename eerste dag The Hague Jazz
Door Serge Julien met foto's van Berbera van den Hoek (klik voor groter)
Vorig jaar ging het The Hague Jazz Festival van start met een hele redelijke bezoekersopkomst van 9000 man en positieve geluiden bij pers en publiek. Een niet onaardige start voor een alternatief jazz festival in Den Haag nadat het North Sea Jazz festival verhuisde naar Rotterdam. De tweede editie van The Hague Jazz is grootser aangepakt en er kan gerust gesproken worden van een indrukwekkende programmering van nationale en internationale muzikanten in de traditionele jazz en aanverwante stijlen. Al in de voorverkoop vlogen de kaarten weg en kan er met een slordige verdubbeling van het aantal bezoekers van een groot succes worden gesproken.
Het World Forum Convention Center (onder veel mensen nog steeds bekend als het congresgebouw) biedt onderdak aan het festival en dat zal voor menig bezoeker vertrouwd zijn aangezien dit herinneringen oproept aan North Sea Jazz. Verschil is dat de Statenhal is afgebroken inclusief het binnenplein dat erbij hoorde. De catering is in sommige opzichten wat beperkt maar dat doet niks af aan de prettige en relaxte sfeer. Met het volgende festival al gepland voor 2008 en het succes van deze editie kan dit alles alleen nog maar groeien. Net zoals op North Sea Jazz dragen de verschillende podiaruimtes jazz gerelateerde namen. Onder de luifel bij de ingang staat ook een podium met de naam Blakey’s corner en aan de andere kant van het gebouw is net als bij North Sea Jazz een tent gebouwd die de naam The A-Train draagt. Hier wordt op de eerste dag het spits afgebeten met een gelegenheidsformatie geformeerd door gitarist Allan Holdsworth en toetsenist Alan Pasqua die worden bijgestaan door Yellowjackets bassist Jimmy Haslip en drummer Chad Wackerman. De heren laten een niet onsmakelijk stukje fusion muziek horen waarbij een ieder gelegenheid krijgt om avontuurlijk te soleren.
In de kelder staan twee groepen uit het hoge noorden: eerst mag de IJslandse formatie Mezzoforte, die inmiddels dertig jaar bestaat, hun aanstekelijke fusion funk ten gehore brengen waarbij nummers als Surprise en de monsterhit Garden Party niet ontbreken. Na dit strakke maar prima optreden wordt er gas terug genomen met de uit Noorwegen afkomstige Silje Nergaard die zojuist haar derde CD Darkness Out Of Blue heeft uitgebracht. De zangeres heeft geen perfecte zangstem maar het relaxte en dromerige karakter dat haar stem herbergt gaat prima samen met een toegankelijke mix van jazz en popinvloeden. De blonde zangeres speelt een hoop nieuwe nummers waaronder de titeltrack en Judy In The Sky en een publieksfavoriet Be Still My Heart. Ze wordt daarbij prima begeleid door een viermansformatie. Een heerlijke set.
Vocale hoogstandjes vinden plaats bij A-capella acrobaten Ladysmith Black Mambazo in de volgepakte Chez Ella zaal (de voormalige Prins Willem Alexanderzaal). In dezelfde zaal treedt later de oude soulcrooner Percy Sledge aan die een alleraardigst optreden geeft. Vocaal is hij niet meer zo sterk maar zijn amicale en gepassioneerde podiumpresentatie en de feestelijke herkenning van liedjes als My Girl en Sitting On The Dock Of The Bay gaan erin als koek. Leuk is ook het moment wanneer hij zijn vrouw het podium ophaalt voor twee duetten.
DJ Maestro fungeert als gastheer in Glenn’s Blue Note op de bovenverdieping van het World Forum. De man die bekend is van de succesvolle Blue Note Trip CD’s en gelijknamige avonden draait eigen sets maar ontvangt ook een aantal gasten. Een daarvan is de Italiaanse Nicola Conte die relatief onbekend is binnen de Nederlandse jazzscene. Met zijn CD Other Directions van een aantal jaren geleden brengt hij een heerlijke mengeling van bossanova en jazz standards en scoort ermee bij pers en publiek. Helaas wordt zijn op zich lekker klinkende set op The Hague Jazz maar marginaal bezocht.
Verrassend is het optreden van de Engelse Ian Parker. Deze nog onbekende zanger en gitarist heeft het bij Eric Clapton al helemaal gemaakt en mocht zelfs in diens voorprogramma spelen. Smeuïge blues rock met een vleugje soul wordt overtuigend neergezet door de jonge Parker die de zes snaren niet onverdienstelijk weet te beroeren. Hij heeft net een nieuwe CD uit getiteld Where I Belong en de set bestaat dan ook vooral uit nieuwe nummers. Parker’s optreden mag met een gerust hart een hoogtepunt worden genoemd tijdens deze dag van het festival.
In The A-Train tent wordt het festival afgesloten met de loungeklanken van Gare du Nord. De Nederlandse groep heeft recentelijk een gouden plaat in ontvangst mogen nemen voor hun uitstekende debuut In Search of Excellounge en zojuist is de nieuwe schijf Sex’n Jazz uitgebracht. Oud en nieuw werk wordt afgewisseld maar helaas is de podiumpresentatie van Gare du Nord wat steriel. Er is niks mis met de muziek maar er wordt weinig toegevoegd tijdens het optreden en dat maakt het op een gegeven moment wat saai. Deze muziek moet je gewoon lekker thuis van genieten.
Andere muzikanten die acte de precense gaven tijdens de eerste dag van The Hague Jazz waren onder andere Slide Hampton, Spyro Gyra, Rita Reys en Jhelisa. De eerste dag van het festival was een smaakvolle en aangename ervaring in een prettige en vertrouwde ambiance met muzikanten van topklasse.
The Hague Jazz - website