Onderwerp: DANS, STRAATTHEATER, WERELDMUZIEK
19 Juli 2006
Cirque du Soleil met Alegria: een betoverende voorstelling
Door Mieke Kreunen met foto's van Al Seib en Camirand (via Cirque du Soleil).
Klik voor vergroting.
Het was al een tijdje geleden dat ik hun voorstelling Dralion zag en nu zijn ze even terug in Nederland met hun show Alegria die in 1997 voor het eerst in Nederland te zien was. Cirque du Soleil gooit overal waar het komt hoge ogen. Wat is hun geheim? Natuurlijk hebben ze een stel fantastische acrobaten in huis die de circusacts met verve ten tonele kunnen voeren maar het geheim van de voorstelling zit hem in iets anders. De toeschouwer wordt letterlijk meegevoerd in de wereld van Alegria waarin alle mensen er uit zien of ze zo zijn weggelopen uit een Fellinifilm of uit de Comedia del' arte. Het zijn personages bij wie we ons meteen betrokken voelen omdat ze vanaf het eerste moment contact maken met het publiek, of het nu om de clowns gaat of om de nostalgische oude vogels die met hun uitstekende kuiten, geprononceerde billen en 'kippenborsten' dwars door alle acts heen lopen.
Wie nog nooit naar een voorstelling van Cirque du Soleil is geweest kan zich wellicht niks voorstellen bij wat ik hier boven schrijf maar wie het al eerder zag voelt wel wat ik bedoel. Je wordt betoverd en meegevoerd in een prachtige wereld waar je af en toe een brok van in je keel krijgt zoals bij de 'stormscene' als de sneeuw zo hard striemt dat de clown zijn evenwicht niet meer kan bewaren en de 'sneeuw' (over de 10.000 kilo per avond) door de hele tent wordt geblazen. Je adem stokt als je zo'n oliedomme oude vogel dwars over de trampoline ziet kuieren waar halsbrekende toeren worden uitgehaald door acrobaten in een perfecte synchrone choreografie. Je durft bijna niet te kijken als het 11-jarige Chinese jongetje zich vastklemt in de armen van de man die een salto gaat maken op een flexibele evenwichtsbalk en die het volste vertrouwen heeft dat hij dat veilig en wel zal doorstaan. Verbijsterd kijk je toe hoe de twee Chinese slangenmeisjes kans zien om zich met trage gestilleerde bewegingen zodanig in elkaar te vlechten dat je af en toe niet meer kunt uitmaken welk lichaamsdeel je nou ziet en bij wie dat hoort.
Je komt ogen en oren tekort omdat er steeds op allerlei plekken iets gebeurt en je bovendien af en toe wel een glimp op wil vangen van de live-muzikanten en de witte en zwarte zangeres die de geweldige muziek voor hun rekening nemen. Of het nou de kostuums zijn, de aankleding, de personages die op het toneel rondlopen, de manier waarop de changementen worden gedaan (heel casual op een manier dat het er gewoon bij hoort) of de manier waarop de ene act overloopt in de andere, het is allemaal perfect geregisseerd zonder dat het tè wordt. Integendeel, het is fijnzinnig en verfijnd theater waarin je nog kunt merken dat het gezelschap afstamt van een groep Canadese straattheaterartiesten.
Le Grand Chapiteau (airconditioned en wel) staat nog tot 20 augustus naast de Amsterdamse ArenA. De kaarten zijn niet goedkoop maar het is gegarandeerd een fantastische avond waar je met volle teugen van zult genieten van het allereerste begin tot het moment dat de meer dan vijftig artiesten uit elf verschillende landen hun pruiken, hoeden en maskers afnemen ten teken dat het sprookje voorbij is voor die avond.
Cirque du Soleil - website