Onderwerp: JAZZ, WERELDMUZIEK, MUZIEK
1 Juni 2006
Les trois jours: Les Métamorphoses & Compagnie des musiques Ouïr
Door Liesbeth Beeftink met foto’s van Jan Luursema (klik voor vergroting)
Gezien op donderdag 11 mei. Foto's hierboven Les Métamorphoses.
Tijdens Les Trois Jours, de Groningse jazzdriedaagse in Grand Theatre, is dit jaar speciale aandacht voor jazz met Franse toon en slag. Het muzikantencollectief Les Métamorphoses bestaat uit zes mannen, Fransen en Nederlanders. Ze traden eind maart voor het eerst op tijdens het Grenoble Jazzfestival en vielen daar op. De festivalbrochure belooft ons originele en kristalheldere composities. Dit neem ik direct voor waar aan als ik de naam Oene van Geel zie staan in de bezetting. Van Geel maakt zich verdienstelijk als violist en componist in de Nederlandse jazzscene en daarbuiten. Samen met Jasper le Clerq (ook van Zappstringorchestra) vertegenwoordigt Van Geel de strijkersectie in Les Métamorphoses. Daarnaast staan twee klarinettisten/saxofonisten, Michel Mandel en Tobias Klein. Tot slot de ritmesectie bestaande uit bassist Pascal Berne en drummer Emmanuel Scarpa. Drie duo’s die als delen van een geheel opereren.
Het eerste stuk heeft een lyrische opening van violen, bijgestaan door blazers. Vanuit een zachte regentik op de bekkens zwellen bas en drums aan tot een drum & bass ritme. De muziek roept bij mij beelden op van bussen die door de volle straten van een metropool denderen. Vanuit de drukke stad keert de muziek uiteindelijk terug naar een dromerige Debussy-achtige melodie. Emmanuel Scarpa legt in charmant onhandig Engels uit dat zijn stukken de verhalen van Ovidius als uitgangspunt nemen en een ervan bijvoorbeeld de metamorfose van Daphne in muziek verbeeldt. Mythische associaties mogen dus. Virtuoze muzikanten maken een levendig schouwspel voor oor en oog. De muziek heeft vaart, de composities zijn onvoorspelbaar in hun wendingen en wetten van thema en solo, die bij jazz gebruikelijk zijn geworden, worden niet gehandhaafd. De muziek doet soms denken aan het klassieke werk van Sjostakovitsj en Bart ²k maar schuwt ook geen moderne ritmes of bebop-partijen. Het is zo’n voorbeeld van een mengbeker met muziek uit alle windstreken. Niet onder één noemer te vangen, wel één geheel. De toegift is van de hand van Van Geel: ingenieus door elkaar gevlochten melodielijnen en ritmes verzadigen het publiek. En dit is nog maar de eerste gang van het diner.
Foto's van Compagnie des musiques Ouïr
Na een pauze staat het podium vol nieuwe muziekinstrumenten. De mannen die ik eerder wodkadrinkend aan de bar zag, staan zich nu op te tuigen. De programmeur stelt hen voor en belooft dat het trio vanavond bijgestaan zal worden door een ‘baardige verrassing’. Op saxofoon, klarinet, zang en toetsen frontman Christophe Monniot, speciale gast op Les Trois Jours. Op drums en al wat verder rammelt en ratelt, Denis Charolles. Michel Massot speelt sousafoon en tuba. Later voegt, met inderdaad niet mis te verstane beharing in het gezicht, Arno Bakker (De Jongens Driest) op tuba zich erbij.
De heren ontsteken in opgewekte zigeuner/fanfare/klezmer/free-jazz. De instrumenten wisselen elkaar in hoog tempo af en soms blaast Monniot op twee toeters tegelijk. Ook bij Charolles toeters en bellen. Tijdens zijn drumspel blaast hij geregeld op een valse trompet blaast of vist hij een rammelaar uit een koffer. De show is onuitputtelijk, niets is te dol. Monniot is uiterlijk de incarnatie van Flupke (van Quick) en gedraagt zich ook zo. Als een nar met alpinopet en puntschoenen trekt hij gezichten naar het publiek. Maar naast zijn maskerade toont hij zich ook een begenadigd instrumentalist. Zijn vingervlugge spel op de saxofoon is indrukwekkend. Massot, die vanavond zijn debuut maakt, doet iets te hard zijn best om de toeschouwer te vermaken. Zijn dansjes met de sousafoon leiden op den duur alleen nog maar af. Prima muzikanten maar van hun muzikale slapstick moet je houden.
Jasper le Clerq (ook van Zappstringorchestra), maar óók van Winanda del Sur (zie verslag optreden 18 mei 2006). Wat een veelzijdig muzikant!
Steph (E-mail ) (URL) - 02-06-’06 18:34En vergeet Jasper le Clerq van The Troupe niet!
Mieke - 02-06-’06 20:20
Jasper le Clerq (ook van Zappstringorchestra), maar óók van Winanda del Sur (zie verslag optreden 18 mei 2006). Wat een veelzijdig muzikant!
Steph (E-mail ) (URL) - 02-06-’06 18:34