Onderwerp: PODIUM FOTO, MUZIEK, ALGEMEEN
7 Augustus 2018
Intiem toneel vs spektakel show maakt de Parade veelzijdig
Tekst: Jorien Heemskerk
Beeld: Ronald Rijntjes
Het is alweer de tweede week van de Parade in Utrecht. Er zijn nieuwe voorstellingen te zien, waardoor wij wederom aanwezig waren op zaterdag 4 augustus voor een bezoek aan de theatervoorstelling Wachten op MacBeth van Theater Nox met in de hoofdrol Bartho Braat en een feestelijke Släpstick van de Wëreldbänd. Ook deze dag wisten vele bezoekers het festivalterrein te vinden en zaten de tenten vrijwel iedere keer vol. Gelukkig was de buitentemperatuur aangenaam, waardoor de temperatuur in de tenten alleen maar steeg door de kwaliteiten van de optredende artiesten.
In Teatro Cuatro was het deze avond het domein van acteur Bartho Braat, bekend van zijn rol als Jef Alberts in Goede Tijden, Slechte Tijden. Hij gaf hier een in een half uur een beeld van zijn nieuwe show Wachten op McBeth, een muziektheatermonoloog. We maken kennis met Laurens die in een leger-outfit achter een tafel zijn zegje doet. Achter hem staan drie muzikanten, Sietse Damen op het traporgel, Anne Bakker op viool en Erwin Tuijl staat achter de synthesizer en sampler. Het leven van Laurens had op werkvlak beter gekund. Hij reflecteert zijn leven af op de foto van zijn vrouw. Die helaas aan het dementeren is. Maar nog steeds naar zijn optreden wil komen kijken.
Levenskwesties
Het is zover, Laurens speelt McBeth, een lang gekoesterde droom komt uit, maar voordat het zover is, laat hij het publiek weten hoe hij zich op dit moment voelt. Aan de ene kant erg blij om dit te doen, maar aan de andere kant wel spijt. Is dit wel het gene dat hij echt wil? De monoloog bevat echte levenskwesties van Braat, maar ook zinsdelen uit McBeth. Je merkt dat in het begin het spel nog een beetje stoef loopt en de opbouw naar de climax nog niet aanwezig is. Pas halverwege komt hij los en geeft hij zich helemaal aan het spel. Zijn gezichtsuitdrukkingen worden feller en de muziek zorgt voor de juiste ondersteuning hierbij. Met zo nu en dan een GTST of reclame grap, waarbij het publiek goed mee beweegt. Het stuk zet je wel aan het denken, maar is ook moeilijk te bevatten. Je zal dan ook bij het verlaten van de tent even stil moeten staan en het geheel te laten bezinken.
Even verderop staat De Reizende Schouwburg, hierin voor een aantal dagen de Wëreldbänd neergestreken om nog eenmaal hun theatershow Släpstick te laten zien. Hierin zal niet alleen genoten worden van de verschillende snel op elkaar volgende hoogtepunten van de show te zien zijn. Nee, het publiek wordt ook gevraagd om mee te doen met verschillende onderdelen. Bij binnenkomst zijn de heren al druk met het publiek om te zorgen dat iedereen vlot op hun plek zit. In dit programma wordt je meegenomen in de wereld van Charlie Chaplin, Laurel & Hardy en Buster Keaton.
Blikgooien
Vanaf het eerste moment tot aan de laatste noot zit je lachend op je stoel. Het is een hilarische show waarbij naast de originaliteit van de scenes het visueel ook erg aantrekkelijk is. De vijftal heren en multi-instrumentalisten, Willem van Baarsen, Rogier Bosman, Ro Krauss, Sanne van Delft en Jon Bittman brengen een echte theaterervaring. Even waan je jezelf in een omgeving dat terug gaat naar de jaren ’30. Heerlijk, puur en erg om te lachen. Niet alleen het spel is erg goed, maar de zang is erg zuiver en vol van geluid. De instrumenten worden met veel overgave en passie bespeeld. En het publiek krijgt een grote rol, waarbij men mag blikgooien, vissen en met kussens aan de haal gaat.
De scenes volgen elkaar snel op en met de techniek van nu wordt er zelfs live meegespeeld met een eigentijdse film uit de jaren ’30. Met schuift zelfs een trombone uit elkaar om er vervolgens een fluit uit te halen. Met name het deel waarbij een interpretatie van het zwanenmeer wordt gespeeld is hilarisch. Je ziet deze band, of showorkest, groeien. Het staat uit een huis. De mannen zijn zou goed op elkaar ingespeeld en doen zoveel op het podium, alsof het niets is. Uiteindelijk resulteert hun spel in een uitzinnig applaus waarbij het dak er af gespeeld is. Deze show verdient dat zeker en hoort gewoon op de Parade thuis. Gaat het zien! In Utrecht is de Parade nog tot en met zondag 12 augustus te bezoeken, voor het programma zie dan de website.