Cultuurpodium Online

CultuurpodiumOnline is een online magazine over podiumkunsten binnen en buiten de muren van theaters en concertzalen. We schrijven over alles wat er op de podia te doen is op het gebied van theater, muziek, dans, musical, jazz, opera, festivals, klassieke muziek en nog veel meer.
In de rubriek Even voorstellen maakt u kennis met een aantal van onze medewerkers.

In ons tag overzicht
is te zien welke onderwerpen u op onze site kunt vinden.

Accreditatie namens CultuurpodiumOnline wordt alleen aangevraagd door de coördinatoren wiens naam vermeld wordt in het colofon. Krijgt u accreditatieaanvragen binnen van anderen namens CultuurpodiumOnline, checkt u dan aub even via het algemene mailadres of dat wel klopt.

Specials

Festival aan de Werf
Holland Festival
Artikelen over Oerol Impressies van Oerol
Geluiden van Oerol
Onze speciale Oerolpagina
De Parade
Lowlands

Onderwerpen

Actie
Algemeen
Cabaret
CD en DVD
Circus en show
Dans
Festival
Jazz
Jeugd
Klassieke muziek
Locatietheater
Multimedia
Musical
Muziek
Nieuws
Opera en operette
Pop en rock
Straattheater
Toneel
Verwacht
Wereldmuziek

Cultuur op TV

Opium
Vrije Geluiden

Alle bloggers

Blog Aart Schutte
Blog Cornee Hordijk
Blog David Geysen
Blog Dorien Haan
Blog Hanneke en Jonas
Blog Joel de Tombe
Blog Karin Lambrechtsen
Blog Marijcke Voorsluijs
Blog Marina Kaptijn
Blog Marle en Clara
Blog Michael Varenkamp
Blog Moniek Poerstamper
Blog Noortje Herlaar
Blog Rembrandt Frerichs
Blog Suzan Seegers
Blog Tamara Schoppert
Blog Thomas Cammaert
Blog Tom Beek
Blog Ton van der Meer
Blog Willliam Spaaij
Blog Yonga Sun

Archieven

Jul 2022 Nov 2019 Sep 2019 Aug 2019 Jul 2019 Jun 2019 Jan 2019 Nov 2018 Sep 2018 Aug 2018 Jul 2018 Jun 2018 Apr 2018 Dec 2017 Nov 2017 Sep 2017 Aug 2017 Jul 2017 Jun 2017 Apr 2017 Aug 2016 Jul 2016 Jun 2016 Apr 2016 Mrt 2016 Feb 2016 Dec 2015 Nov 2015 Okt 2015 Sep 2015 Aug 2015 Jul 2015 Jun 2015 Mei 2015 Apr 2015 Mrt 2015 Feb 2015 Jan 2015 Dec 2014 Nov 2014 Okt 2014 Sep 2014 Aug 2014 Jul 2014 Jun 2014 Mei 2014 Apr 2014 Mrt 2014 Feb 2014 Jan 2014 Dec 2013 Nov 2013 Okt 2013 Sep 2013 Aug 2013 Jul 2013 Jun 2013 Mei 2013 Apr 2013 Mrt 2013 Feb 2013 Jan 2013 Dec 2012 Nov 2012 Okt 2012 Sep 2012 Aug 2012 Jul 2012 Jun 2012 Mei 2012 Apr 2012 Mrt 2012 Feb 2012 Jan 2012 Dec 2011 Nov 2011 Okt 2011 Sep 2011 Aug 2011 Jul 2011 Jun 2011 Mei 2011 Apr 2011 Mrt 2011 Feb 2011 Jan 2011 Dec 2010 Nov 2010 Okt 2010 Sep 2010 Aug 2010 Jul 2010 Jun 2010 Mei 2010 Apr 2010 Mrt 2010 Feb 2010 Jan 2010 Dec 2009 Nov 2009 Okt 2009 Sep 2009 Aug 2009 Jul 2009 Jun 2009 Mei 2009 Apr 2009 Mrt 2009 Feb 2009 Jan 2009 Dec 2008 Nov 2008 Okt 2008 Sep 2008 Aug 2008 Jul 2008 Jun 2008 Mei 2008 Apr 2008 Mrt 2008 Feb 2008 Jan 2008 Dec 2007 Nov 2007 Okt 2007 Sep 2007 Aug 2007 Jul 2007 Jun 2007 Mei 2007 Apr 2007 Mrt 2007 Feb 2007 Jan 2007 Dec 2006 Nov 2006 Okt 2006 Sep 2006 Aug 2006 Jul 2006 Jun 2006 Mei 2006 Apr 2006 Mrt 2006 Feb 2006 Jan 2006 Dec 2005 Nov 2005 Okt 2005 Sep 2005 Aug 2005 Jul 2005 Jun 2005


Prikbord

Hier op het prikbord kan een flyer van uw voorstelling komen te staan.

Op ons prikbord in de rechterkolom van de voorpagina hebben we plaats voor de flyers van een beperkt aantal voorstellingen en concerten. Wilt u ook een flyer op ons prikbord plaatsen? Stuur uw beeldmateriaal en eventueel ander persmateriaal naar ons algemene mailadres en als (of zodra) er plaats is zullen we uw flyer op het prikbord zetten.

These icons link to social bookmarking sites where readers can share and discover new web pages.
  • Del.icio.us
  • Digg
  • Google
  • Technorati
  • eKudos
  • Facebook
  • Blogmarks
  • Furl
  • Live
  • NuJIJ
  • Slashdot

Onderwerp: MUZIEK, ALGEMEEN, WERELDMUZIEK

6 Augustus 2017

Slagwerk en sax kenmerken eerste dag Jazz Middelheim 2017

  
Tekst en beeld: Ronald Rijntjes

Op donderdag 3 augustus is alweer de 36e editie van Jazz Middelheim 2017 van start gegaan. De zon kwam door en de kleedjes werden op het gras in het Antwerpse Park den Brandt neergelegd om vervolgens te gaan genieten van een heerlijk aantal jazzconcerten. Jong en oud is hier te vinden. Op het terrein staan een tweetal tenten, het hoofdpodium (Main Stage) en de Club Stage, waar om de beurt een concert te zien is. Op de Clubstage is elke dag een artiest te zien die vier optredens geeft met telkens een andere formatie. Deze dag was voor pianist Jozef Dumoulin.

Artist in Residence drummer Mark Guiliana mocht het spits afbijten op het hoofdpodium. En dat deed hij voortreffelijk. Met zijn jazzkwartet trok hij het publiek naar zich toe. De composities zitten goed in elkaar, van uptempo tot ballad en van en vol tot een klein intiem geluid. Elke muzikant krijgt daarnaast de ruimte om zich van zijn beste muzikale kant te laten zien met een uitgebreide solo.

Energiek
Het is mooi om te zien dat een drummer de band leid, maar ook weer niet. Het is namelijk saxofonist Jason Rigby die het verhaal vertelt. De drums, piano en contrabas staan achter hem om de juiste begeleiding te geven en tevens energie. Want dat spat van deze formatie af. Energiek en vol diepgang worden hier muzikale pareltjes ten gehore gebracht. Alle registers van de instrumenten worden bespeeld. Het is een dynamisch schouwspel dat de luisteraar geserveerd krijgt.

  
Met als resultaat een set moderne jazzmuziek met spannende ritmes en ontmoetingen tussen de piano en sax, bas en drums en alles bij elkaar. Het is geen standaard werk dat hier gespeeld wordt, maar goed doordachte stukken die de luisteraar prikkelt. Sterke saxofoonsolo’s waarbij de sax op elke plek wel te horen is. Van hoog naar laag, puntig en dan weer lange tonen. Zijn tenorklank is vol van geluid dat naadloos aansluit op de rest.

En dan is Mark Guiliana natuurlijk ook niet zomaar iemand. Hij drumt met veel passie. Niet te hard en niet te zacht. Hij doseert zijn spel. Hard waar nodig en zacht waar het kan. Een drummer die zijn weg weet te vinden tussen de andere instrumenten door. Een concert om nog lang van na te genieten.

Improvisatie
Dan is het aan pianist Jozef Dumoulin die de Club Stage voor deze dag voor zichzelf heeft. Hij begint deze dag met een duo. Zijn collega-pianist Benoit Delbecq gaat de strijdt met hem aan in een onbekend spel. Improvisatie en elektronische geluiden. Hierin zijn geen afspraken gemaakt. Het spel zal zichzelf moeten gaan lijden. En dat deed het ook zeker. Er klinkt een ondefinieerbare compositie, waarbij de piano een dialoog aan gaat met de Fender Rhodes. Er klinkt af en toe een korte melodie die vervolgens beantwoord wordt met digitale geluidjes. Een nummer met veelal open eindes. Later op de avond zal hij nog een drietal andere projecten laten zien en horen, waarbij tevens de vrije improvisatie centraal staat.

  
Hierin gaat hij onder andere samen met zangeres Kamilya Jubran en percussionist Eric Thielemans de samenwerking aan. Zij met haar teksten en de oud en daarbij klinken dan aparte percussie instrumenten van Thielemans. Niet alleen trommels, bellen en een grote trom komen aanbod, maar ook een blikje Cola zal van zich laten horen. Knap is dit soort muziek wel, maar om het daadwerkelijk ook echt te begrijpen is een tweede. Het is veelal erg vrij en dat zorgt voor af en toe een heldere lijn, maar in hoofdlijnen blijft het muzikaal-spel troebel.

Urban exploring
Bij de Belgische drummer Antoine Pierre is dat niet aan de orde. Met zijn uitgebreide band laat hij jazz en wereldmuziek samensmelten. De muziek die hij maakt laat zich inspireren door verschillende gebouwen uit de stad Antwerpen. Een soort muzikale urban exploring. Waarbij de muzikale talenten de hoofdrol spelen. De blazers en gitarist Bert Cools spelen hierin een belangrijke rol. Zij laten de muziek spreken. Met daarbij sterke dialogen tussen de muzikanten.

  
Pierre neemt het publiek mee op een muzikale reis langs verschillende plekken in de stad. Van nieuw tot oud. En dat kenmerkt zich door de mix van ruwe nummers en de wat frisse en vlotte melodieën die langskomen. De stukken zitten goed in elkaar. Thema’s worden stevig ondersteund door de ritmesectie en worden even los gelaten zodat de solist van zich kan laten horen in sterk solospel. De nog best jonge bandleden leggen de lat hoog, want wat zij spelen is van hoge kwaliteit. Een band en drummer om zeker in de gaten te houden.

Dreams
Saxofonist Joshua Redman neemt vervolgens het stokje over. Hij is op Middelheim met zijn Still Dreaming kwartet. Die een ode brengt aan het bekende jazzkwartet Old and New Dreams uit de jaren zeventig en tachtig. Hierin speelde Dewey Redman, de vader van Joshua. Maar ook Charlie Haden, Don Cherry en Ed Blackwell. Op deze wijze wil hij nu weer even terug naar die tijd en dat doet hij met erg goede muzikanten om zich heen. Op cornet heeft hij Ron Miles meegenomen, achter de contrabas staat Scott Colley en op drums niemand minder dan Brian Blade.

Met dit kwartet laat hij eens iets anders van zichzelf zien en horen. We kennen hem natuurlijk van zijn modern-creative stijl, maar nu is dat even ingeruild voor de pure jazz-kant. Ze spelen hiervoor stukken van zijn vaders kwartet en die van Ornette Coleman. De bandleden waren namelijk allen de begeleiders van altsaxofonist Ornette Coleman. Dit is te horen in zowel het spel als de composities. Ze zitten goed in elkaar, strakke ritmes worden afgewisseld door sterke solo’s. Dynamiek speelt hierbij een belangrijke rol.

  
Boventonen
Redman’s spel staat als een huis en hij schut de ene na de andere solo zo uit zijn mouw, alsof het niets is. Hij speelt vanuit het lage als hoge register. Geen enkele noot wordt gespaard. En dat is nog niet alles, want zelfs de boventonen komen met gemak in deze solo’s naar boven.  Naast Redman mochten de andere heren zich ook uitleven in hun solo’s, waarbij Colley de contrabas hard liet werken in het nummer ‘Walls and Bridges’. Heerlijk om deze energieke band te zien spelen. En bijna vergeten muziek weer een nieuw leven te geven.

De avond werd afgesloten door tenorsaxofonist en fluitist Charles Lloyd & The Marvels. De Amerikaanse saxofonist heeft al op menig albums zijn toon gezet. En nu staat hij samen met de Marvels op het podium. Dit concert is wel even iets anders dan de goed doordachte jazznummer. The Marvels, bestaande uit een viertal mannen die Amerikaanse ‘volk’ muziek spelen, laten zich samenkomen met Lloyd. Alleen wat er dan ontstaat is niet echt spektakel.

  
Rake klappen
De arrangementen zijn vrij vlak. Dit komt met name door de steelgitaar, die bespeeld wordt door Greg Leisz. Gitarist Bill Frisell fietst daar doorheen en Charles Lloyd legt zijn fijne saxofoongeluid daarbovenop. Helaas wordt het dan bijna eerder Amerikaanse folkmuziek dan jazz. Er worden door Llod nog wel rake klappen uitgedeeld in zijn solo’s, maar over de grote linie blijven de nummers vlak en wordt het eerder poppy dan jazz. Helemaal de nummers waarin de fluit te horen is. Het ritme gaat dan in een vrij rustig tempo, waardoor de thema’s niet meer energiek blijven. Dat is jammer, want Lloyd heeft zeker wel  meer in zijn mars.

Desalniettemin heeft de openingsavond een gevarieerd muziekaanbod dat voor ieder wat te bieden heeft. Het publiek kon naast de muziek ook nog genieten van diverse foodtrucks, lekkere bieren en andere versnaperingen. Dit jaar was er voor het eerst de Jazzton, een betalingssysteem dat via een pasje gaat. Hierdoor heeft de bezoeker van Jazz Middelheim geen munten meer op zak, maar kan er betaald worden met een pasje. Ook al was de opkomst niet al te hoog, een sfeervolle opening van deze 36e editie was het zeker wel. Lees hier het verslag van de zaterdag.

  


Gebruikte Tags: , , , , , , , , , , , ,

=================


(optioneel veld)
(optioneel veld)
Om geautomatiseerde spam in reacties te voorkomen stellen we je een eenvoudige vraag.

Reactiemoderatie staat aan op deze site. Dit betekent dat je reactie niet zichtbaar zal zijn, tot deze is goedgekeurd door een beheerder.

Persoonlijke info onthouden?
Kleine lettertjes: Alle HTML-tags behalve <b> en <i> zullen uit je reactie worden verwijderd. Je maakt links door gewoon een URL of e-mailadres in te typen.