Onderwerp: POP-ROCK, MUZIEK
30 Mei 2015
Grote namen op tweede dag Delft City Pop
De tweede dag van Delft City Pop begon met een flauw zonnetje, het was ook nog niet heel druk net ietsje meer mensen als bij de opening op de vrijdag. Vandaag stonden er grotere en daardoor ook bekendere namen op het programma. Deze dag bestond uit grote namen als Bade, Mister & Mississippi en DI-RECT.
De eerste act is Bade waar ‘Bart van Liemt’ bekend als zanger van the Sheer en Baskerville achter schuilgaat. Geen ingewikkelde lijnen of structuren in zijn muziek maar gewoon lekker recht toe recht aan en ook vooral vrolijk en opbeurend.Wat ook nu opvalt is met welk enthousiasme en gedrevenheid deze band speelt een lekker begin van de dag.
Ingetogenheid
Na dit optreden kan het gaspedaal even ingetrokken worden. Het is nu de beurt aan Mister & Mississippi veel meer ingetogenheid en ietwat sombere liedjes wordt zeker in het begin van hun set voorgescholteld. Maar rocken kunnen ze ook dat wordt in de tweede helft van hun set wel duidelijk dat zijn wel veelal nummers afkomstig van hun titelloze debuutalbum hun tweede en meest recente album ‘We Only Part To Meet Again’ gaat iets meer de diepte in en klinkt een stuk bombastischer en daardoor ook wat minder toegangelijk.
Dat geldt in mindere mate voor de volgende act op het programma, de drie heren van Birth of Joy, een rockband met een hoofdletter R. Toevallig op het moment van schrijven net uitgekomen met een live dubbelaar ‘Live at Ubu’ een meer dan twee uur durend spektakel waarvan we hier in Delft ook een uur van kunnen genieten. Dat doet ook Sven Figee frontman van de volgende act Sven Hammond, aan de zijkant van het podium.
Lauwtjes
En ondanks de pogingen van Kevin Stunnenberg de zanger/gitarist om het publiek bij de show te betrekken blijft de sfeer wat lauwtjes en apathisch. Als je bij nummers als ‘Mad Men’ en ‘Make things happen’ niet enthousiast wordt is er waarschijnlijk toch iets mis aan je muzikale opvoeding of zou het publiek hun energie bewaard hebben voor hun favoriete acts?
Eerlijk is eerlijk waarschijnlijk is de volgende act er daar een van, want vanaf de eerste minuut heeft Sven Hammond de ‘fans’ in hun broekzak. Hun pompende en swingende soulblues laat je ook niet meer los. Aangevoerd door de toverachtige, krachtige en speelse klanken van Sven Figee op zijn hammond orgel en met de charismatische zanger Ivan Peroti centraal op de voorgrond zijn we getuige van een waar feestje op deze zaterdag.
Poppy-songs
De sfeer zit er goed in en iedereen is opgewarmd. En dat komt mooi uit, want het is tijd voor de hoofdact van dit festival het haagse DI-RECT. En over dit optreden kan ik kort zijn, geweldig!!
Achteraf kun je misschien concluderen dat het goed is geweest dat hun vorige zanger Tim Akkerman uit de band is gestapt, want met hun nieuwe frontman Marcel Veenendaal heeft de band niet alleen een enorme muzikele ontwikkeling doorgemaakt en een grote stap voorwaarts gezet maar ook leidt hij de band op een natuurlijke en gedreven positieve manier.
Internationaal
Weg zijn de wat poppy-songs. Nu klinkt er een volwassen en gevarieerde sound wat niet alleen bij dit publiek aansluit maar ook internationaal nog veel verder kan reiken.
Er gebeurde ook een hoop op het podium ook dat was smullen zeker ook toen Marcel Veenendaal besloot in het publiek te stagediven, al was achteraf daar niet iedereen blij mee bleek na afloop toen ik daar over sprak. Maar dat mocht de pret deze avond niet drukken daarvoor was de show te indrukwekkend en hartverwarmend.
Al met al een mooie editie van Delft City Pop, een editie met wat haarscheurtjes maar daar kan de organisatie volgend jaar alleen maar profijt van hebben, en hopelijk kan de Gemeente Delft de volgende editie zich wat soepeler opstellen want een ding is wel duidelijk na deze twee dagen live muziek, Delft is er klaar voor!