Onderwerp: ALGEMEEN, MUZIEK, PODIUM FOTO, POP-ROCK
20 December 2014
War of the Worlds anno 2014: (te) veel spektakel
Tekst: Fimke Duursma en Ronald Rijntjes
Beeld: Ronald Rijntjes
Op dinsdag 16 december was de Heineken Music Hall in Amsterdam de locatie waar Jeff Wayne’s War of the Worlds The Final Tour plaats vond. Helaas was de zaal niet uitverkocht, maar de aanwezige fans maakten zich op voor een avond vol amusement.
Een beetje bombast hoort bij een geslaagd science fiction-verhaal. Maar hoewel veel mensen zich lekker hebben laten overspoelen door Jeff Waynes musicalversie van The War of the Worlds, kan het ook wat te veel van het goede worden. De musical is al sinds 2006 door heel Europa te zien en elke tournee wordt er meer technologie in gepropt. Dat is leuk en aardig, maar niet meer als het in de weg zit van de basis van elke musical: de muziek. En die is heel goed.
Invasie
The War of the Worlds is een klassiek sciencefiction-verhaal. Voor wie niet helemaal ingewijd is, even een korte introductie. Het verhaal is geschreven door H.G. Wells uit 1898 en gaat over een invasie van Mars-bewoners in Engeland. In de jaren ’30 ontstond er enorme ophef toen er een Amerikaans hoorspel van werd gemaakt dat een beetje té realistisch overkwam. Radiopresentator Orson Welles goot het verhaal in de vorm van nieuwsberichten die verslag deden van de buitenaardse invasie. Veel Amerikanen raakten in paniek omdat ze dachten dat hun land echt werd aangevallen door ‘martianen’. Kortom: een goeie grap. Later volgden er nog diverse verfilmingen en musicals.
De versie van Jeff Waynes tourt al 8 jaar door Europa. In deze nieuwste versie is alles uit de kast gehaald om het publiek achterover te laten hellen in hun stoel. Zo zijn daar een enorm buitenaards insect dat langzaam op het podium zakt, steracteur Liam Neeson (Schindler’s List, Star Wars en Love Actually) als hologram, herfstblaadjes die in je schoot komen dwarrelen, vuurwolken, flitsen en knallen. Er hangt een groot scherm achter het podium waarop het verhaal wordt getoond. Op het podium zelf staan een groot orkest, zangers en acteurs. En dan is er ook nog een apart schermpje waar Liam Neeson als ‘the journalist’ het verhaal vertelt. Plus hier en daar een ‘real life’ schrikeffect. Het is zo veel, dat we soms niet weten waar we naar moeten kijken en luisteren.
Dynamisch
Waar we naar wíllen luisteren, weten we wel: het orkest en de zang van Brian McFadden (Westlife), Carrie Hope Fletcher (Mary Poppins) en Shane Ward (X Factor Engeland). Aan het begin van de show wordt het verhaal geïntroduceerd, waarna het orkest een opzwepend instrumentaal stuk speelt: ‘The Eve of the War’. Een mooie uitvoering door zanger Brain McFadden. In de eerste uitvoering werd dit gebracht door Justin Howard van de Moody Blues. De stijl van het nummer is nog steeds hetzelfde als vroeger, een echt jaren ’70-geluid. Wat overigens voor de andere stukken ook geldt.
Niet alleen McFadden gooit hogen ogen. Zanger Shane Ward brengt met het nummer ‘Brave New World’ een lang dynamisch stuk met verrassende falsetto’s. Het duo Carrie Hope Fletcher als Beth en Jason Donovan als Priester Nathaniel zorgt voor een sterk muzikaal duel. Met hun zangpartijen en acteerwerk weten ze de scene kwaliteit te geven. Het tweede deel van de show is sterker dan het eerste deel. Dit komt vooral doordat er in het begin veel videobeelden getoond worden. Vocaal is er nog niet zoveel te horen. In het tweede deel is daar meer ruimte voor, met langere en diversere nummers.
Overdonderd
Niet alleen de zangers weten het publiek te verassen met hun zangkwaliteiten en acteerprestaties. Het orkest staat ook als een huis. Jeff Wayne zorgt voor een strakke begeleiding van zijn muzikanten. De composities van de nummers zitten goed in elkaar, waarbij de zang en muzikale begeleiding naadloos in elkaar over lopen. Het is jammer dat het publiek haar waardering matig laat blijken, met tamelijk zacht applaus. Aan het eind wordt de zaal enthousiaster en krijgt de cast en het orkest het grote applaus dat ze verdienen. Want hoewel de show hier en daar wat té overdonderend is, hebben top-acteurs en top-muzikanten een prestatie van formaat geleverd en is het een live-ervaring die we niet snel zullen vergeten.