Onderwerp: FESTIVAL, LOCATIETHEATER, HANNEKE EN JONAS, MULTIMEDIA
6 September 2014
Als je denkt dat je het snapt, heb je er niks van begrepen
Tekst en beeld van Mieke Kreunen (klik voor vergroting)
De nieuwe locatievoorstelling van Hanneke de Jong en Jonas de Witte is geïnspireerd op de SF roman Solaris uit 1961 van de Poolse schrijver Stanislav Lem. Thema in dat boek is dat de mens, omdat hij zichzelf niet kent en zijn waarneming zo beperkt is, niet in staat is om contact te leggen met andere verschijningsvormen en universa dan de direct voor de hand liggende.
De Jong en De Witte stonden met het Project Solaris in het Zocherpark als onderdeel van het Amersfoortse Spoffin festival. Hun theatrale vertaling van het Solarisgegeven is een expeditie door de omgeving waarin twee parallelle universa betreden worden door de toeschouwers. Wat is werkelijkheid en wat niet en in hoeverre kun je vertrouwen op je eigen waarneming om vast te stellen wat bestaat en wat niet.
Geleid door een vrouw in een rode jurk met witte laarzen die via de uitgereikte iPod in ons leven komt, betreedt onze groep van zo'n 25 toeschouwers de poort die ons naar de wereld van Solaris leidt. Onder haar leiding begint een wonderlijke reis waarin waarneming en zintuigen op de proef worden gesteld en op het verkeerde been worden gezet. Waar gaat ze heen? Waar kijkt ze naar? Kan ik hetzelfde beeld voor ogen krijgen als zij?
Alle zintuigen staan op scherp. Een man in het geel leest de krant op een bankje. Wat betekent dat? Hoort hij er bij? Tussen de bomen en struiken wordt iets roods zichtbaar. Daar staat ze! Met de man in het wit die we al eerder zagen staan in de stromende regen. Is het haar man? Waarom kijken ze elkaar niet aan?
Op verschillende plaatsen onderweg wordt ons een kijkje gegund in wat er zich op een ander bewustzijnsniveau afspeelt bij de vrouw en bij de man en tussen hen tweeën. Met behulp van de Ipod dringen we door tot de onzichtbare wereld in de 'kijkdozen' die verspreid op de route staan. De vrouw gaat ons voor of laat witte blokjes achter om de weg te wijzen. Verwonderd door wat ons overkwam worden we voor het laatste 'onmogelijke' wending in het verhaal geplaatst en achtergelaten met de vraag wat we nou precies hebben gezien. We snappen het niet. Betekent dat dat we het hebben begrepen?
In ieder geval zijn we allen zeer gegrepen door deze bijzondere ervaring. De Jong en De Witte hebben met hun Solaris Project weer een pareltje gecreëerd dat de moeite waard is om beleefde te worden. Het fraaie van hun concept is dat ze - door de gekozen vorm - zichzelf ook steeds moeiten ontwikkelen omdat de voorstelling echt op lokatie moeten worden gemaakt. Niet alleen het gewaarzijn van het publiek groeit maar ook hun eigen begrip van dit gecompliceerde thema en er dienen zich werkenderwijs steeds nieuwe mogeijkheden en wendingen aan, een Droste-effect ingegeven door de quantummechanica!
Project Solaris is nog te zien in Assen op 19 en 20 september (Axis Festival) en op 8 november in Nijmegen tijdens de Biënnale Gelderland. Wat ons betreft verdient het project een groter publiek en een reprise in het volgend festivalseizoen. Dus programmeurs van Oerol, Boulevard en andere zomerfestivals, dit is een tip voor jullie!
Project Solaris 2014 Teaser from hanneke de jong on Vimeo.