Onderwerp: MUZIEK, POP-ROCK
30 April 2014
Swingen tijdens Life I live festival 2014
Beeld: Wim Barzilay
Tekst: Audrey Vrolijk
Het Haagse Life I Live festival 2014 bestaat uit veel podia, en ook heel veel bands! Alles zien is onmogelijk dus er moet een keuze gemaakt worden. Aan het begin van de avond regent het. De festivalbezoekers weten de muziek wel te vinden, alleen duurt het even voordat het terrein goed gevuld is.
Slechte weer
Door het slechte weer staan er een handjevol publiek voor het podium. De bühne is hoog en ruim, waardoor de Groningse band Town of Saints lijkt te verdrinken op het podium. De setting had compacter gekund. Violiste Heta Salkolahti en zanger Harmen Ridderbos lijken allebei op een eilandje te staan. De overige bandleden, drummer en bassist staat achteraan op het podium.
De muziek van de band, een combinatie van up-tempo indie/folk, is opbeurend en de band speelt enthousiast. Helaas blijft het publiek wat gereserveerd op afstand van het podium staan. Dat is jammer want deze band verdient meer en zal op menig folkfestival niet misstaan.
Jonge meisjes
Tijdens het tweede concert, zien we Taymir. De regen is ondertussen minder geworden en de eerste rij wordt gevuld door jonge meisjes wat ongetwijfeld te maken zal hebben met de charmante looks van zanger Bas Prins. Hierdoor trekt de band Taymir meer bekijks dan Town of Saints. Ze krijgen het Haagse publiek zelfs aan het dansen. De piepjonge band speelt een fijne mix van sixties beat en indierock.
Ook de hit uit 2013 'Aaaaah' ontbreekt niet in deze energieke set. De band straalt professionaliteit uit en weet het publiek voor zich te winnen. Een strakke set met ballen is wat we te zien krijgen en het publiek geniet er zichtbaar van. Wanneer je als veelbelovende band een thuiswedstrijd speelt, sta je vaak voor het meest kritische publiek, familie en vrienden, echter Taymir weet zich fantastisch staande te houden.
Ademloos
Michael Prins is inmiddels al begonnen met zijn set, de beste singer-songwriter van 2013 brengt het in grote getale aanwezige publiek met zijn fenomenale stem in vervoering. Het publiek is stil en dromerige blikken worden vanaf de eerste rij op de singer-songwriter geworpen. Begeleid door Marien Okkerse op een elektrische cello om de liedjes net wat meer aankleding te geven. Ondanks dat hij wat problemen heeft met het geluid luistert het publiek ademloos toe en waarschijnlijk is Michael Prins de enige die last heeft van de geluidsproblemen. Het publiek blijft namelijk bij hem op zijn warme, intieme muzikale reis.
Wervelwind
Jett Rebel maakt zijn opwachting, de jonge zanger die het beste van Prince en Lenny Kravitz in zich verenigt, en daar staan heel veel mensen met smart op te wachten. Ze hebben er zin in en dat komt goed uit want ook Jett Rebel en de rest van de band hebben er zin in. Vanaf de eerste seconde is het raak, zoveel energie en chemie in de band, het enthousiasme en het plezier wat deze band op de bühne laat zien is overweldigend.
De band opent met 'Do you love me at all' en ook 'Louise' en de in januari door 3FM uitgeroepen mega hit 'Tonight' komen voorbij. Ook de overige nummers klinken stuk voor stuk als potentiële hits. Jett Rebel gaat als een wervelwind over de bühne, hier staat een muzikant in hart en nieren op het podium, met maar één missie; het publiek vermaken. Een ieder die aanwezig was bij dit optreden zal het ermee eens zijn. Missie geslaagd!
Tuba
Het voornamelijk jonge publiek wat voor Jett Rebel kwam heeft grotendeels plaatsgemaakt voor een wat oudere eerste rij. Dit heeft echter geen gevolgen voor de sfeer, die blijft goed. Iedereen heeft zin in een feestje en de band Maison Du Malheur belooft een feestje te worden. In passende kledingstijl komen de bandleden op. “Sing, sing, sing, sing everybody's got to swing” is het eerste wat bij mij op komt zodra de band begint te spelen. Aanstekelijke jazz, jive gecombineerd met stevige rhythm & blues fleurt het Noordereinde op.
De muziekstijl is zo gevarieerd dat er voor iedereen wel wat tussen zit om mee te swingen. Solo's op klarinet, trompet, sax, gitaar, drums kunnen rekenen op bijzet van het publiek. Echter de meeste aandacht is voor de man op de tuba. Hij houdt zich een beetje op de achtergrond en een meisje uit het publiek vraagt me of ik de band wil vragen of de man op de tuba een solo mag spelen.
Bij het volgende nummer komt de solo van de man. Het reusachtige imponerende gestalte laat een hartenwens van het meisje in vervulling gaan en de rest van het publiek vindt het minstens zo geweldig. Zo komt Life I Live festival 2014 ten einde en het was een zeer geslaagde en gevarieerde editie.