Onderwerp: MUZIEK
28 December 2012
Muzikale magie van Gregory Porter en Metropole Orkest
Tekst: Jorien Heemskerk en Ronald Rijntjes
Beeld: Ronald Rijntjes
In een uitverkocht Paradiso Amsterdam gaven Gregory Porter en het Metropole Orkest op zondag 23 december een mooi en intiem concert. De zaal was gehalveerd door de grootte van het orkest. Door deze indeling stond het publiek bovenop de muzikanten en aan de voeten van Gregory Porter.
Het Metropole Orkest heeft een roerige periode achter de rug door de bezuinigingen in de cultuursector. Gelukkig is afgelopen week bekend geworden dat het orkest nog zeker tot 2017 subsidie zal ontvangen van de overheid.
Het eenmalige concert met Gregory Porter was niet alleen te zien in Paradiso, maar werd ook live uitgezonden door Radio 6, in het programma Co Live! De presentatie was daardoor in handen van Co de Kloet. Hij was erg blij dat het Metropole nog mag blijven bestaan en dus nog met vele bekende artiesten te zien zal zijn.
‘Deathwish’
Als dank voor de steun van luisteraars en toeschouwers begint het orkest met Herbie Hancocks ‘Deathwish’, voor de gelegenheid omgedoopt in ‘We Shall Overcome’. Hierin krijgt trompettist Ruud Breuls de hoofdrol als solist, aangevuld met een belangrijke rol voor de strijkers en een strakke gitaarsolo van Peter Tiehuis.
Vervolgens wordt Gregory Porter het podium op gevraagd. Met een grote glimlach loopt hij naar de microfoon om samen met het orkest zijn bekende nummer ‘Painted on Canvas’ met veel gevoel neer te zetten. Marc Scholten zorgt hierbij voor een mooie en subtiele saxofoonsolo, waarvan de zanger zelf ook zichtbaar geniet.
Chemie
De stukken zijn deze avond gearrangeerd door onder andere Willem Friede, Tom Trapp en Martin Fondse. Zij hebben het repertoire van Porter zo herschreven dat er een muzikale chemie ontstaat tussen zijn stem en het Metropole. De veelzijdigheid van het orkest wordt aangesproken om de kwaliteiten van ieder nummer te versterken, of het nou up-tempo is of intiem.
Zo zorgt drummer Martijn Vink voor een strak ritme. En door de belangrijke invloed van jazz en soul in Porters werk is er vaak een grote rol weggelegd voor de blazers. Maar niet altijd: het nummer ‘Illusion’ wordt klein uitgevoerd met alleen strijkers en harp. Dat zorgt voor een stilte in Paradiso.
Bij het liedje ‘Mother’s Song’, dat Porter opdraagt aan zijn moeder, komt de emotie naar boven. De zanger lijkt ontroerd door de manier waarop het orkest dit nummer brengt en moet zichzelf na afloop een paar minuten hervinden.
Kerstgedachte
Porter wil het publiek ook een kerstwens meegeven en doet dat door zijn favoriete kerstliedje te zingen: het bekende ‘Chestnuts Roasting on a Fire’ van Nat King Cole, één van zijn inspiratoren. Hij wordt hierbij begeleid door een viertal trombonisten, met een zeer mooie solo van Bart van Lier.
Ook die ruimte voor solo’s past goed bij de muziek van Porter. Bij de cover ‘Work Song’ van Oscar Brown Jr. gaat de pianist er zelfs zo in op dat hij gewoon doorspeelt wanneer dirigent Jules Buckley het orkest weer wil laten inzetten. Dat markeert het plezier dat op het podium aanwezig is. En de flexibiliteit van het orkest: het raakt niet in de war, maar zet even later gewoon opnieuw in.
In het flink uitgewerkte ‘1960 What’ komt tot slot de hele avond samen: het begint met contrabas en drums en wordt vervolgens sectie voor sectie opgebouwd tot het volledige Metropole Orkest meespeelt. Buckley dirigeert ook het zingende en dansende publiek en in de trompet- en trombonesolo’s worden vele hoge noten gehaald.
Na een indrukwekkend applaus volgt als toegift nog ‘Someday We’ll All Be Free’ – opnieuw een positieve gedachte om de kerst mee in te gaan.
Het concert zal in de loop van 2013 te zien zijn bij de NTR en terug te luisteren op Radio 6 Soul & Jazz.
Probeer via hier info te krijgen waar een bij wie ik deze opname te bemachtigen op DVD, dat lijk me een stuk prettiger dan het via internet te zien.
Marcel - 24-01-’14 06:51
De stukken voor dit concert zijn gearrangeerd door Willem Friede, Tom Trapp en Martin Fondse.
Cornelius MF - 04-01-’13 12:52Harmen Fraanje is een fantanstische pianist, maar was hier niet bij betrokken.