Onderwerp: MUZIEK, PODIUM FOTO
17 Juli 2012
Dr. Lonnie Smith trio verrast met kleurrijk dubbelconcert
Tekst: Paul Rijntjes
Beeld: Ronald Rijntjes
Maandagavond 16 juli 2012. De klok geeft 20.15 uur aan. In het Bimhuis in Amsterdam heerst een gezellige stemming. De concertzaal loopt goed vol en de zitplaatsen zijn weldra gevuld. Wat resteert zijn nog staanplaatsen. Het is 15 minuten voor aanvang van het extra concert van Dr. Lonnie Smith, de Hammond B3-speler pur sang.
En dan is het zover. De meester betreedt de speelvloer en wordt vergezeld door Martijn van Iterson (gitaar) en Martijn Vink (drums). Een ovationeel applaus barst los. Een volledig uitverkocht Bimhuis is klaar voor, wat later zal blijken, hét concert van het jaar.
Caleidoscoop
Dr. Lonnie Smith behoeft geen nadere introductie. Zijn spel is opgebouwd rond de begrippen ‘rust’ en ‘eenvoud’. Van hieruit bouwt hij aan een caleidoscoop van klanken, die uiteindelijk resulteert in een sprankelend kleurenpalet. In het openingsnummer is dit duidelijk hoorbaar. Rustig in aanvang en langzaam opbouwen naar een climax.
Samen met zijn muzikale vrienden, die overigens uitvoerig de ruimte krijgen om te soleren, weet Dr. Lonnie keer op keer zijn toehoorders te verrassen. Muzikale wendingen op onverwachte momenten houden de luisteraars bij de les. Dit geldt ook voor Iterson en Vink, die daar vanuit hun eigen interpretatie van de compositie goed op inspelen.
Looney Tunes
Na ruim vijf kwartier lijkt het concert beëindigd, maar niets is minder waar. Na een pauze wordt de draad weer vrolijk opgepakt. Echter met dit verschil dat Dr. Lonnie Smith meer van de microfoon gebruik gaat maken. Op amusante wijze praat hij het geheel aan elkaar, zoals bij de aankondiging van een eigen compositie die de toehoorders niet zouden kennen: “This tune you never heard of, but I play it anyway.”
Verwachtingsvol houdt het publiek zijn adem in en wordt vervolgens getrakteerd op een Looney Tunes-achtige song. Hilarisch! Maar tijdens de uitvoering ontpopt het stuk zich tot een onweerstaanbare compositie, die ook sterk ingevuld is door het mooie gitaarspel van Martijn van Iterson en de stevige beat van Martijn Vink.
Statement
Het meest opvallende stuk van het totale concert is de eigen compositie ‘A dirty piece of work’. Het is een statement van Dr. Lonnie Smith tegen het vele geweld in de wereld. Dr. Lonnie geeft dit typerend aan: “It’s a dirty world, because of governments”. Het muziekstuk heeft een dreigende lading, die versterkt wordt door het strakke ritme. Een imposant ‘piece of art’.
De tweede set wordt na anderhalf uur afgesloten met een subtiele vertolking van een ware Mary Poppins-song, waarin een belangrijke rol is weggelegd voor Martijn van Iterson. Het was een concert om niet snel te vergeten: ruim drie uur voluit genieten. En last but not least, op 16 augustus a.s. komt Dr. Lonnie Smith wederom naar Nederland om samen met het Jazz Orchestra of the Concertgebouw te spelen op het Grachtenfestival in Amsterdam.