Onderwerp: POP-ROCK

22 April 2012

Topselectie uit 20 jaar Manic Street Preachers in het Paard

Tekst: Erik de Groot
Beeld: Berbera van den Hoek 

De Manic Street Preachers komen naar Den Haag en dat levert een uitverkocht Paard van Troje op. Ze zijn bezig met hun Europese International Treasures tour naar aanleiding van het uitkomen van hun CD “National Treasures” met 38 van hun beste nummers.

Om 19:30 begint het voorprogramma, een band bestaande uit 5 leden. Meisje op de toetsen en 4 jongens op drum, bas, slag- en sologitaar. De gemiddelde leeftijd in de zaal is ergens boven de 35 en op het podium is dat rond de 23. Als de band begint is de zaal nog wat rumoerig, maar na de eerste lekkere maten beginnen er toch wat mensen te luisteren en blijkt er een volwassen stukje muziek geproduceerd te worden. Het is een leuke combinatie van 70er jaren indie-pop en de huidige pop-rock uit Engeland. Oh ja, ze heten Duncan Idaho en hebben net een nieuw album uit: ‘Event Horizon”. http://www.duncanidaho.nl/

Nu wordt het podium klaargemaakt voor de Maniacs, en dat houdt in toevoegen van een microfoon behangen met boa’s, verder allerlei glitterende beelden beplakt met kleine spiegeltjes, zoals een teckel, een luipaard en twee etalagepoppen; ja, ze komen natuurlijk van oorsprong uit de glam-rock.

De band komt op en de Welshman naast mij, gehuld in de nationale vlag met een klein vlaggetje om mee te zwaaien, hoopt dat bassist Nicky Wire in zijn jurk gekleed gaat, maar helaas voor hem is het een traditionele broek. Het eerste nummer is een van hun hele bekende: “Motorcycle Emptiness” en de toon is gezet: Het gaat een lekkere avond worden.

De nummers worden moeiteloos aan elkaar geregen en het publiek heeft het naar zijn zin. Zanger James Bradfield geeft een aantal heerlijke solo’s weg, vooral bij het nummer “Everlasting” is het genieten. Zanger en bassist hebben er zichtbaar lol in en maken af en toe een geintje met het publiek. De drummer Sean Moore zit een prima potje strakke ritmes neer te leggen. Naast de drie vaste leden is er ondersteuning van Wayne Murray op akoestische en slaggitaar. Al in al is het gewoon erg goed wat er te horen is, en krijgen we een topselectie van 20 jaar Manic Street Preachers.

Via “You Love Us” en “You Stole The Sun From My Heart” komen we een beetje aan het eind van de avond. James Bradfield bedankt alvast het publiek, en het laatste nummer wordt ingezet en dat is uiteraard “If You Tolerate This…” genieten dus. En dan is het na 100 minuten voorbij, maar kunnen we terugkijken op een zeer geslaagde avond. Uit een tweet van de band blijkt dat zij het ook prima naar hun zin hadden en vonden ze ons “a lovely bunch”. http://www.manicstreetpreachers.com/