Onderwerp: POP-ROCK
1 December 2011
Kleine namen en grote verassingen op Le Guess Who?
Tekst: Frank Veldkamp
Beeld: Tracey van Lingen
Op zaterdag staan twee hoofdacts van het festival achter elkaar geprogrammeerd in Tivoli. Eerst is het de beurt aan Zola Jesus. De band rondom de Russisch-Amerikaanse Niki Danilova grossiert in stevige gothicrock die weinig ruimte laat voor subtiliteit. Danilova is gezegend met een klassiek geschoolde stem die het midden houdt tussen Florence (van the Machine) en Siouxsie (van the Banshees). Tel daarbij energieke fratsen en een flinke dosis rock ‘n’ rollposes en je hoeft je als toeschouwer geen minuut te vervelen. Als tegen het einde single “Vessel” door de zaal knalt heeft Zola Jesus daarmee haar ticket voor headlineplaatsen op de komende zomerfestivals in handen.
Het Canadese herengezelschap Suuns kan wel eens dezelfde kant opgaan. De band speelt vrijwel de gehele set in het donker, wat de sfeer van zware post-rock vermengd met danceinvloeden alleen nog maar versterkt. “PVC”, het nummer wat na beluistering niet meer uit je hoofd te krijgen is, zit al vrij vroeg in de set en zet band en publiek op scherp. Zanger/gitarist Smei Ben doet meer met zijn gitaar dan er geluid uithalen. De suggestieve trucjes hebben het beoogde effect op de in grote getalen op het optreden afgekomen jongedames in de zaal. Wat vooral knap is aan Suuns als geheel is te kunst om constant op het randje van ingetogenheid te blijven spelen. Terwijl de nummers vanuit loopjes worden opgebouwd gaat het nooit helemaal los, wat de spanning voelbaar maakt. Pas helemaal aan het eind, bij “E-Jam” en toegift “Midslinger” gaan de remmen kortstondi los en dringt het besef door dat hier de nieuwe Underworld staat.
Zondagmiddag staan in RASA, de mooiste lokatie van het festival, drie bijzondere acts op het programma. Om vier uur valt het Nieuw-Zeelandse Orchestra of Spheres de eer te beurt om te openen. Nu klinkt Nieuw Zeeland al heel ver weg, maar wie het viertal het podium op ziet komen kan zich niet aan de indruk onttrekken dat het hier vier hippies from far outerspace betreft. Felle kleurtjes, knipperende lampjes en zelfgemaakte instrumenten sieren het podium en de bandleden. De muziek, een mix van Indiase, Afrikaanse en psychedelische klanken, is voornamelijk instrumentaal en voor een groot deel ter geimproviseerd. De teksten bestaan vooral uit fantasiewoorden en losse kreten. In no-time heeft de band de RASA aan het dansen en het optreden is voorbij voordat je erg in hebt. Wie na afloop bij het tafeltje op de gang de plaat of cd koopt van een wat saai uitziende nerd (m/v) heeft niet direct door dat het hier de bandleden zelf betreft in hun dagelijkse kloffie.
Group Inerane bestaat uit vier muzikanten uit Libië die protestsongs verpakken in een aanstekelijke mix van Afrikaanse ritmes en westerse popsongs. De heren zijn gekleed in prachtige traditionele kostuums en hoofddeksels. Steevast loopt het stemmen van de gitaren tussen de nummers door over in het volgende nummer zelf, wat het fenomeen intro een hele andere betekenis geeft. Geen rock ‘n’ rollpose wordt geschuwd en de band heeft duidelijk veel plezier in het spelen. De zaal danst uitbundig mee en het is een kwestie van maanden voordat Group Inerane de grote festivals komt platspelen. Le Guess Who?-bezoekers kunnen dan in ieder geval melden dat ze de band nog op een klein podium gezien hebben.
Het matinee in RASA wordt afgesloten door Akron/Family. De drie heren, type baard-met-gitaar, zijn ware virtuozen wanneer het op entertainen en musiceren aankomt. Van hysterische post-rock tot zoetsappige liedjes weet het drietal constant de sfeer van het optreden te veranderen. Al bij het tweede nummer staat de hele zaal heupwiegend met een hand omhoog new-agedingetjes te mummelen en als niet veel later planten en bezoekers door de band verplaatst worden kijkt niemand daar nog van op. De act balanceert op het randje van absurdistisch theater, waarbij de muzikale uitspattingen niet door iedereen worden gewaardeerd. Met Akron/Family eindigt een drieluik van volstrekt unieke acts. ‘s Avonds gaat het programma nog door in de andere zalen, waarbij vooral het optreden van Animal Collective-lid Panda Bear als uniek beschouwt mag worden. Het optreden kan als een van de vele hoogtepunten van de 2011 editie van Le Guess Who? de boeken in.