Onderwerp: POP-ROCK
26 September 2011
Tanita Tikaram stemmig en lichtvoetig tegelijk
Tekst en foto's Frank Veldkamp
In 1988 breekt de dan 19-jarige Tanita Tikaram uit het niets door met haar debuutalbum “Ancient Heart”. Het album, geproduceerd door Rod Argent van The Zombies en Peter van Hooke (drummer van Mike & the Mechanics en Van Morrison) wordt samen met het debuut van Tracy Chapman gezien als de basis voor vele albums van vrouwelijke singer/songwriters die in de jaren daarop uitkomen. Songs als “Good Tradition” en “Cathedral Song” staan sindsdien in het geheugen van pop/folkliefhebbers gegrift. Bij het grote publiek blijft vooral de hit “Twist in my Sobriety” hangen, mede door de schitterende in sepia geschoten videoclip van Gerard de Thame.
Na “Ancient Heart” brengt Tanita met afnemend succes nog een zestal albums uit, waarvan de laatste, “Sentimental”, dateert uit 2005. Optreden heeft de in Londen woonachtige zangeres al tien jaar niet meer gedaan als ze op 23 september de vloer van de Amstelkerk in Amsterdam betreedt. Het is het eerste optreden in een korte “Acoustic Sessions” tournee die haar naar vier Europese steden brengt en als een aanloopje voor naar terugkeer naar de openbaarheid geldt. Voor begin 2012 staat een nieuw album in de planning en vanavond licht ze een klein tipje van de sluier op van wat komen gaat.
De thematiek in Tikarams teksten is door de jaren heen stabiel gebleven: verliefd worden, verliefd zijn, de wens tot behagen en behaagd worden. Het mag duidelijk zijn dat de liefde een belangrijke inspiratiebron is, maar getuige de soms nogal warrige aankondigingen is erover zingen toch makkelijker dan erover praten. Op haar albums is de muzikale begeleiding veelal broeierig met een folky ondertoon en lichte jazzinvloeden. Tijdens de Acoustic Sessions heeft Tikaram zich beperkt tot twee gitaristen voor de begeleiding. Zonder het fundament van drums, percussie en bass kan dat verkeerd uitpakken, maar in de praktijk versterkt de minimale begeleiding juist de kracht van liedjes als “Valentine Heart” en “Poor Cow”. Op een nare bromtoon tijdens opener “Cathedral Song” en een paar valse noten van Tanita zelf na, is de uitvoering vooral breekbaar en adembenemend.
Helemaal knap is hoe Tikaram het voor elkaar krijgt in de weinig sfeervolle Amstelkerk toch een intieme sfeer te creeren. De grote witte houten kubus waarin rijen aaneengeklonken stoeltjes staan opgesteld is te weinig authentiek om voor concertzaal voor intieme optredens door te kunnen gaan. Het geluid is met name op het balkon ondermaats en de belichting maakt het er ook niet gezelliger op. Tanita trekt zich er weinig van aan en speelt haar dertien liedjes en twee toegiften met groot enthousiasme. Ze babbelt vrolijk tussen de nummers door en vertelt dat van “Twist in my Sobriety” naast een heavy metal versie ook een uitvoering in het Chinees bestaat. Zelf volstaat ze voor haar grootste hit met een timide versie met minimale begeleiding waarin geen noot teveel gespeeld wordt. Na een cover van Shirley Bassey’s “As I Love You” als tweede toegift zit het erop en ondanks een langdurige staande ovatie blijft het hierbij. Het wachten is nu op het aangekondigde nieuwe album en bijbehorende speeldata.