Onderwerp: POP-ROCK, TONEEL

4 Augustus 2011

Lederhosen, een knuffelmarrokaan en chansons op de parade

Door Ellen van der Kemp met foto's van Berbera van den Hoek (klik voor vergroting)
Gezien: De Parade donderdag 28 juli 2011

Het is een van de eerste regenvrije avonden sinds de Parade in Utrecht is neergestreken. Daardoor is het gezellig druk in het Moreelsepark. De tenten zijn goed berekend op de hoeveelheid, voornamelijk jonge, mensen, want nergens staan lange rijen. Maar het betekent wel dat de meeste voorstellingen uitverkocht zijn.

Dat geldt ook de voorstelling Oktobertragödie van de toneelgroep W.A.G.N.E.R. Uit de tekst in de paradebrochure is moeilijk op te maken om wat voor voorstelling het gaat, dus voor de meeste mensen zal het een verrassing zijn. En een verrassing is het zeker, deze voorstelling. Voor de een misschien een negatieve en voor de ander juist een positieve verrassing. De reacties lopen zeer uiteen, van mensen die voortijdig de tent verlaten tot toeschouwers die het briljant vinden. Een ding is zeker: het is een gewaagde voorstelling die de vijf jonge acteurs gemaakt hebben.

Daddy Hein, zijn broer en zijn twee zonen, alle vier in lederhosen gehesen, en Mutti in lederrock bevinden zich ergens in een hut in Beieren. Al snel wordt duidelijk dat er iets mis is met de onderlinge verhoudingen in deze familie. Aan de hand van items uit klassieke tragedies passeren thema's als fascisme en incest de revue. Ook wordt er gespeeld met de vraag wat werkelijkheid is en wat niet. Deze vraag wordt nog extra benadrukt doordat de voorstelling volledig nagesynchroniseerd is. Aan het begin van de voorstelling levert dat wat hilariteit op en daarmee ook de nodige luchtigheid, want het is best een pittig stuk voor een avondje uit.

Ali B geeft antwoord

Bij Ali B geeft antwoord heerst een zeer ontspannen sfeer. Zeker in vergelijking met Oktobertragödie. Ali B staat al op het podium om het binnenkomende publiek te verwelkomen. Hij heeft er zichtbaar zin in. Met een uitdagende blik roept hij: “vol is vol”, als de laatste mensen de volledig uitverkochte parardetent binnenkomen. Inmiddels is het publiek al begonnen vragen te stellen aan Nederlands meest geknuffelde Marrokaan. En hij beantwoordt ze allemaal. De een door middel van een anekdote, de ander door ter plekke een rap te maken, soms aan de hand van een bestaande rap en soms door iets van zijn eigen geschiedenis te vertellen, “maar het is en blijft cabaret”, waarschuwt hij, “dus denk niet dat alles waargebeurd is, zoals de journalist van Weekend dacht.”

Ali B is net voor de tweede keer vader geworden en daar vertelt hij graag over. Bijna tot vervelens aan toe, maar je vergeeft het hem onmiddellijk want deze jonge, energieke en getalenteerde rapper sluit je direct in je hart. Natuurlijk komt ook de vraag voorbij hoe Ali B denkt over Wilders. Daar is hij uiteraard op voorbereid en hij heeft een mooi antwoord op geformuleerd: “Wilders staat symbool voor 'tegen iets zijn', ik wil juist 'voor iets zijn'. Zoek het tegenovergestelde van waar je tegen bent en wees daar dan voor”, geeft hij zijn publiek mee. Wellicht ten overvloede, want hij hoeft het paradepubliek daarvan niet te overtuigen, maar hij zorgt met zijn show wel voor een heerlijk 'feel good'-moment.

Moulin Rouge

In een prachtig ingerichte circustent zien we ten slotte Moulin Rouge. Met de mooie kostuums en de aangename muziek is deze voorstelling een lust voor het oog en oor. Van de acteerprestaties moet Moulin Rouge het niet hebben en dat is jammer, want het stuk leent zich prima voor de parade. Maar er is genoeg te beleven dankzij de fantastische tapdanseres en accordeonist en de violist en niet te vergeten de zangeres die diverse chansons en aria's schitterend vertolkt.