Onderwerp: POP-ROCK
16 Juni 2011
Mooie show van Asia in Het Paard
Door Berbera van den Hoek, foto's David Baird (klik voor vergroting)
In 1982 waren ze er ineens met de hit 'Heat of the Moment' en 'Only Time Will Tell'. We hebben het over Asia. De eerste superband geformeerd door John Wetton, Steve Howe, Geoff Downes en Carl Palmer, muzikanten uit bekende progressieve rock bands zoals King Crimson, Yes en Emerson, Lake & Palmer).In de jaren 80 zijn er nog twee albums uitgekomen en daarna hebben ze in wisselende bezetting een aantal albums gemaakt die het commerciële succes van het debuut niet konden evenaren. Het lijkt wat stil geworden rond de band maar niets is minder waar. De heren van weleer uit de oorspronkelijke bezetting hebben de laatste jaren weer twee juweeltjes van albums afgeleverd Phoenix en Omega en met hun Omega tour doen ze in Den Haag het Paard van Troje aan.
Als ik de grote zaal inkom is deze tot mijn verbazing maar voor de helft gevuld met een voornamelijk mannelijk publiek. Bombastische klanken van de derde symfonie van Saint Saens luiden om half negen in de opkomst van de band in. Dit gaat naadloos over in 'I Believe' een track van hun laatste album. Als ze daarna 'Only Time Will Tell' inzetten wordt wordt duidelijk dat deze avond de muziek van drie decennia Asia door elkaar heen lopen. John Wetton is goed bij stem en het geluid is strak. Een mooie lichtshow, graphics en filmbeelden op de achtergrond maken het geheel compleet.
Na 'Through my Veins' geeft Wetton het podium aan Howe voor een prachtig gitaarsolo. Het publiek is deze avond opvallend stil en wie tijdens de solo zijn mond open durft te doen krijgt gelijk sstt te horen. Na de solo komen Palmer en Wetton terug en samen zetten ze ‘Don’t Cry’ in. De zaal komt weer los en klapt enthousiast mee. Met symfonische klanken aan het eind van het nummer komen de andere bandleden weer het podium op. Er is ook ruimte voor emotie met de volgens Wetton' tearjerker 'The Smile Has Left Your Eyes'. Wetton heeft dit ooit zelf geschreven om over een verloren liefde heen te komen. Met mooie Franse filmbeelden op de achtergrond is dit inderdaad een mooie tranentrekker. Kippenvel tijdens de anti-oorlogssong 'Wildest Dreams' dat wordt versterkt door oorlogsbeelden. Toch is een van de hoogtepunten van het concert voor mij ‘An Extraordinary Life’ van hun een na laatste album Phoenix. Persoonlijk vind ik dit een van hun mooiste nummers.
De set wordt afgesloten met een spetterende drumsolo en het lekker in het gehoor liggende 'Sole Survivor'. De heren komen terug voor de toegift. De wereldhit van ooit 'Heat Of The Moment' en het publiek gaat voor de laatste keer enthousiast mee.
De reis door heden en verleden van Asia is het recept voor een mooie avond.