Onderwerp: weblog Aart Schutte
7 Juni 2011
Rode draad
Het grootste geluk dat elk schrijver kan overkomen is dat de door hem ingesponnen rode draad zichzelf uitwerkt. Dat de samenloop der gebeurtenissen een eigen richting lijkt te kiezen en zodoende de rol van de schrijver tot die van griffier reduceert.
Afgelopen week waren de eerste voorstellingen met publiek. Woensdag de generale, vrijdagavond de eerste try-out. De laatste met meer dan duizend man, de eerste met twee van mijn meest geliefde vrienden. Ze waren beiden zeer onder de indruk van de voorstelling. De duizend lieten dat blijken door middel van een daverend applaus. De vrienden met blijde blikken en gesproken superlatieven.
In de trein terug kreeg ik te horen dat ik, bij het omschrijven van de op handen zijnde show met de woorden ‘een groots spektakel’ geen woord te veel had gezegd. De rode draad bleek overal. In café De Vingerhoed waar de discussie over de mooie dingen des levens, inclusief de muziek van bewuste avond, nog even werd voortgezet vonden we op onze tafel de uitkrant met daarop de bekende rood-wit-blauwe kleuren van de productieposter.
De pers was er ook. Niet bij de generale, maar twee dagen eerder bij de laatste doorloop. Ze hadden mooi weer meegenomen. In de stromende regen moest het spektakel aan de wereld worden getoond. De waan van de dag wacht niet.
De opnamen verschenen gisteren in de journaals van de NOS en RTL. De NOS benadrukt de koninklijke locatie, legt de onwetende burger geduldig de tragiek van het verhaal van de jonge halfgod uit en laat zelfs nog wat te raden over: ‘Als dat maar goed afloopt...’.
Dan RTL. Dat laat een stukje nieuwsvoering zien waar rechts Nederland haar vingers bij af kan likken. Er zijn twee dingen heel bijzonder aan deze productie: de locatie, en, ook bijzonder (eigenlijk vele malen meer bijzonder), hij krijgt bijna GEEN SUBSIDIE. De inhoud doet niet ter zake. Orfieow’s naam moet het doen met een verkrachting van de klemtoon en Euroditsjie is haar Griekse wortels compleet verloren aan de polemisch gepropageerde cultuursnoeischaar. De Utrechtse Spelen is een orginasator. Wat dat ook mag zijn. Het enige dat RTL, en in het bijzonder de blonde dame links achter het bureau lijkt bezig te houden is de vraag: ‘wat kost dat dan
Het interview met expert Bastiaan Vinkenburg die tussendoor enigerlei tekst en uitleg geeft over bezuiningen, subsidies en andere pecunia-gerelateerde zaken, wordt zo geknipt dat het lijkt alsof hij het Amerikaanse model propageert. De heer Vinkenburg heeft hart voor de zaak en is één van de belangrijkste klokkenluiders als het gaat om het aankondigen van de ophanden zijnde culturele kernramp. Het RTL-publiek echter, moet er goed van doordrongen worden dat in Amerika de cultuursector bestaat bij de gratie van de flexibele werktijden van de McDonald’s.
Ook over het einde laat RTL weinig te raden over: ‘...dat doet hij niet en hij raakt haar weer kwijt.’ Terwijl niemand wijzer is geworden waar het de inhoud betreft zitten een kinds kraaiende Mark Rutte en een zich verkneukelende Halbe zool zich te verheugen op de volgende graai in de rijkdommen van de cultuur.
RTL lijkt er bijzonder trots op dat zij het ook zonder subsidie weten te redden. Dat dit in hun geval de kwaliteit en inhoud van het geproduceerde weinig ten goede komt neemt men op de koop toe.
Ook geheel zonder subsidie overigens, zal de try-out van vrijdagavond opnieuw worden gespeeld voor het gedupeerde publiek. Een Baarns dorpsbacchanaal in typische tent op nog geen kilometer afstand van de rouwende Orfeo zorgde ervoor dat de pianissimo-delen en, erger nog, de schrijnende stiltes in de voorstelling worden opgevuld met de klanken van coverband Bulluk. De voorstelling van zaterdagavond is, ondanks het ronduit perfecte weer afgelast.
Het is te hopen dat rechts Nederland spoedig weer op haar gebalde knuistjes mag bijten. Het opvullen van Orfeo’s schrijnende stiltes met reclame voor een levensverzekering of voor datingssite e-matching (alleen voor steeds minder hoog opgeleiden) is een spookbeeld dat ik liever aan mijn verschrikkelijkste fantasieën overlaat.