Onderwerp: POP-ROCK
30 Januari 2011
Strelend en charmant concert van The Blind Boys of Alabama
Door Serge Julien, foto's Berbera van den Hoek (klik voor vergroting)
Gezien: The Blind Boys of Alabama in het Paard van Troje in Den Haag, 27 januari 2011
De komst van gospel veteranen The Blind Boys of Alabama begint met oponthoud onderweg naar de Haagse poptempel. Als de blinde zangers iets voor negenen het podium worden opgeleid, krijgen ze een warm onthaal van de bezoekers die geen enkele moeite hebben met de vertraging. Ze zijn blij dat de op leeftijd zijnde heren er staan.
The Blind Boys of Alabama werden opgericht in 1939 in een instituut voor zwarte blinden in Alabama. In 1948 verscheen het eerste album ‘I Can See Everybody’s Mother But Mine’. De teller heeft de 60 inmiddels gepasseerd. De groep won sinds 2002 vijf Grammy Awards en ze wordt beschouwd als een belangrijke invloed op gospel, soul, R&B en rock. Ze werken regelmatig samen met de grootste artiesten. Niet alleen zingen ze origineel materiaal, ook brengen ze interpretaties van bestaande pop en soul liedjes.
Tijdens het anderhalf uur durende optreden komen veel covers voorbij. Veel arrangementen leiden ertoe dat de songs naar eigen hand worden gezet. En dat is knap. De eerste tonen van de Curtis Mayfield opener ‘People Get Ready’ worden meteen beloond met veel geklap en gejoel. De sublieme harmonieën voelen aan als een warm tapijt onder blote voeten. Indrukwekkend is ook ‘Way Down in the Hole’ van Tom Waits. The Blind Boys transformeren het kale hakkende liedje naar een broeierige Mississippi blues met soulvolle zang. Van gelijkwaardig niveau zijn de liedjes ‘Free at Last’ en Uncloudy Day’ van het album ‘Down in New Orleans’. Opvallend is de bewerking van de Gospel ‘Amazing Grace’ die met de melodie van The Animals’ ‘House of the Rising Sun’ een bijzondere nieuwe draai krijgt.
Naast het genieten van de mooie vertolkingen is het ook plezierig om naar de drie vocalisten van The Blind Boys of Alabama te kijken. Ze gaan gekleed in witte pakken met zwarte overhemden en dragen grote zonnebrillen. Leider en tevens één van de originele oprichters Jimmy Carter is de 70 gepasseerd maar op het podium toont de pensioengerechtigde zanger voldoende energie en zeggingskracht. De expressievolle handgebaren, huppeltjes en een wandeling onder begeleiding door de zaal waarin hij de Gospel verkondigt, maken een vertederende indruk. Van zijn flankerende broeders is het de bolleboos Bishop Billy Bowers die naast zijn krachtige en soulvolle stemgeluid de aandacht trekt met zijn grappige dansjes.
De slordige 500 bezoekers van het concert van The Blind Boys of Alabama krijgen een prachtig en vermakelijk concert voorgeschoteld. De zang van de blinde heren en de bijzondere bewerkingen van bestaande liedjes zijn een streling voor het gehoor. Hun charmante voorkomens en presentatie op het podium maken het geheel compleet.
Met het optreden van The Blind Boys of Alabama kan het Paard van Troje een gedenkwaardig optreden aan haar historie toevoegen.
The Blind Boys of Alabama
Jimmy Carter – zang
Bishop Billy Bowers – zang
Ben Moore – zang
Eric (Ricky) McKinnie -drums
Tracy Pierce – bas
Joey Williams – gitaar
Peter Levin - toetsen