Onderwerp: POP-ROCK
15 November 2010
Joan Armatrading telt nog steeds mee
Door Serge Julien met archiefbeelden van Berbera van den Hoek
Met ‘Show Some Emotion’ van het gelijknamige album uit 1977 begon Joan Armatrading haar optreden in het Paard van Troje. De Britse singer/songwriter en gitariste trapte na een een onderbreking sinds half augustus haar 122ste concert van dit jaar af. De werklustige Armatrading is nog altijd iemand om mee rekening te houden blijkt tijdens haar bezoek in de Haagse poptempel.
Met een omvangrijk oeuvre dat twintig albums telt heeft Armatrading voldoende werk om uit te putten. Van dat oeuvre wordt de periode tussen 1975 en 1983 als de glorietijd aangemerkt. Dat is echter geen graadmeter voor de albums die daarna volgen want Armatrading levert een constante kwaliteit af. Dit blijkt ook uit een handvol selecties die ze presenteert van haar laatste twee albums ‘This Charming Life’ en Into The Blues’: ‘A Woman in Love’ van de laatstgenoemde cd had net zo goed op ‘Walk Under Ladders’ uit 1981 kunnen staan waarvan ze het prachtige ‘Weakness In Me’ ten gehore brengt. De nieuwe rechttoe rechtaan rocker ‘Best Dress On’ en ‘Heading to New York’ sluiten prima aan bij publieksfavorieten ‘Drop The Pilot’ en ‘(I Love It When You) Call Me Names’. Daarnaast zijn er mooie uitvoeringen van ‘Willow’, ‘Love and Affection’ en het intense ‘Into The Blues’.
De 59-jarige Joan Armatrading heeft een trouwe groep fans, zo blijkt ook in het Paard van Troje waar een goed gevulde zaal affectie toont voor de muzikante die tijdens haar carrière diverse muzikale stijlen bewandelt. Zo passeren tijdens het concert folk, rock, blues en jazzy funk de revue. Ze wisselt met gemak en overtuiging tussen deze genres alsof het een natuurlijk proces is. Armatrading is tevens een verdienstelijk gitariste die tijdens het optreden zowel elektrisch als semi-akoestisch te werk gaat. In combinatie met haar opvallende robuuste stemgeluid en donkere potige gestalte is ze een opvallende en fascinerende verschijning.
Voorafgaand aan het concert wordt er via de PA omgeroepen dat het strikt verboden is om foto’s of geluidsopnamen te maken. De band zou zich daar namelijk aan storen. De boodschap luidt om simpelweg te genieten van de muziek. Van haar drie begeleiders is het vooral de drummer die met een constante grijns op zijn gezicht zit te genieten achter zijn trommels. Armatrading zelf beweegt zich vrijelijk over het podium met een
headsetmicrofoon. Ze vraagt begrip aan het publiek over het feit dat dit haar eerste concert is na een break en dat zij en de band weer moeten wennen. Dat levert maar één keer een moment op dat Armatrading en band niet gelijktijdig starten wat eerder als leuk dan storend wordt ervaren
In 110 minuten levert Joan Armatrading een vermakelijk optreden waarin blijkt dat haar meest recente platen gemakkelijk samengaan met de ‘classics’ uit haar vroegere werk. Armatrading biedt constante kwaliteit en toont met dit optreden aan in 2010 nog steeds mee te tellen in het muzikale landschap.
Albums
This Charming Life (2010)
Into The Blues (2007)