Onderwerp: MUZIEK
8 Juli 2010
Roffest 2010 - Dik geworden door aan te komen!
Door Daan Stokman en Coen Heij met foto's van Daan Stokman (klik klik)
Zondag 3 juli viel alweer de 3de aflevering van Roffest te beleven en Coen Heij en Daan Stokman deden ook dit keer verslag voor CultuurpodiumOnline.
Dit jaar was de lokatie makkelijker te bereiken dan vorig jaar en was een groter terrein. Je kan merken dat Roffest gegroeid is met veel bekende acts en oude vertrouwde artiesten maar ook veel nieuwe en internationale acts. Iets nieuws van dit jaar is dat de meeste artiesten in een groep optreden en niet helemaal individueel. Deze artiesten doen wel hun eigen solonummers tussen het groepsoptreden door.
Alles werd goed uitgelegd en was overzichtelijk door de Roffester Courant. Hierin was de line up opgenomen - wie wanneer komt - maar ook met leuke informatie over de groepen en artiesten zelf. In de Roffester Courant ook een weerbericht uitgegeven door Pete Paulusma over dat het alleen zonnig zou worden in Utrecht en ook al heeft het geregend, de shine was er zeker wel. Deze krant was een leuk idee!
De eerste act die wij zagen was de rapformatie Raen (Blaxtar, Manu en Kern Koppen). Deze jongens (Manu en Kern Koppen) brengen een relaxte sfeer op de mainstage. Mensen verzamelden zich rond het podium en zochten een rustig plekje op het gras. In het begin ging het publiek nog niet echt los maar luisterden met een warm oor. Hier en daar kwam toen al een regendruppeltje, wat op zich wel wat had omdat het lekker verkoelend was. Zodra Baxtar voor het eerst op het podium verscheen kwamen de mensen die op het gras zaten een beetje los. Niet iedereen kon meekomen in zijn hype, maar dat veranderde snel toen de regen los barstte. Je zou misschien verwachten dat mensen daarom weg zouden gaan het publiek ging juist dichter op het podium staan en iedereen ging in één keer helemaal los. Raen was de act die Roffest tot leven bracht.
Vervolgens kwam er geen rapper, maar een wicked English human beatboxer. Niet zomaar een human beatboxer, maar hij was wereldkampioen human beatboxing. Hij kwam met hele mooi beats en kon meerdere geluiden combineren. Hij was in staan in zijn eentje een heel lied te performen zonder een dj met vocals en beats zoals bijvoorbeeld Satisfaction van Benny Benassi. Hij gebruikte ook hulpmiddelen om beats te maken maar dat vonden wij persoonlijk iets minder. Overigens schijnt het erg moeilijk te zijn om die apparatuur te besturen. Ook bracht hij een behoorlijke dosis humor in de act bijvoorbeeld ‘I’m doing pretty well compared to many other English artists, because most of them hit the coffeeshop straight away but I wait till after the show, because this shit is pretty fucking difficult’. De Roffester Courant hoopte dat zijn act besmettelijk zou zijn en wij zijn absoluut aangestoken.
Noah’s Arc was de 3de act die we zagen. Deze rapformatie bestaat uit Jiggy Djé, Spacekees, Kraantje Pappie, Önder en Hef. Wij vonden dat Jiggy Djé beter was dan vorig jaar. Jammer alleen dat hij het podium deelt met Spacekees, Kraantje Pappie en Önder. Solo zou hij beter uit de verf komen. Hef daarintegen vonden wij wel echt goed. Een echte Hefyweight! Er verzamelden zich zo'n 200 man bij zijn act en iedereen begon te bouncen. Je kunt merken aan de vibe rondom de mainstage dat de man veel fans heeft die naar Roffest waren gekomen. Zoals hij zelf zegt: ‘Partij van de Straat’.
Daarna kwam een rustige act in het Engels: Q4. Deze act bracht de rust terug met een mix van klassieke muziek, salsa, jazz en keiharde US hip hop. Het unieke was dat Q4 uit drie verschillende acts bestond. Ze heten Q4 omdat ze het publiek zien als hun vierde crewlid. Wij vonden vooral de US hip hop en jazz vooral leuk en de salsa en klassieke muziek niet geheel bij Roffest passen.
De laatste act waar wij heen gingen waren de boys van Nebulon bestaande uit Zwart Licht (Akwasi, Leeroy en Hayzee), Skinto, Noizboiz en D.Lipps. Ze kwamen dit jaar nog harder, brutalere en energievoller over dan het jaar ervoor. Deze jongens gingen letterlijk helemaal los op het podium en trokken het publiek mee in die sfeer. Er had zich inmiddels een behoorlijke menigte verzameld rondom de mainstage. Iedereen voelde de energie die de jongens overbrachten. Op hun muziek moet je gewoon losgaan. Akwasi en Leeroy gingen zelfs stagediven om het publiek actief te krijgen en mee te slepen in hun muziek. Dit optreden was werkelijk een workout die bestond uit springen en meeschreeuwen met de muziek. Hoe de artiesten dat een uur volhouden is niet te snappen. Roffest verlegt blijkbaar grenzen. Akwasi was er zelf ook kapot van en viel op stage. Dit pakte hij echter direct weer op en maakte er een show van door op zijn knieën verder te gaan rappen.
Tot onze grote spijt moesten wij Fakkelteit missen vanwege treinstoringen en andere verplichten. Wij hadden hele hoge verwachtingen van deze act en kunnen eigenlijk wel zeker zeggen (ook zonder dat we ze gezien hebben) dat deze jongens heel hard kwamen en tot de beste van het avondprogramma hoorden. Ook was het jammer dat we de kans hebben gemist iets van Sticks nieuwe soloalbum te horen.
Voor de afwisseling zijn er genoeg andere stages om te bezoeken op Roffest zoals de twee stages met dj’s, 1 met dj’s en artiesten en een arena voor dans en battles. Deze stages zijn ideaal om even rustig ergens te zitten en genieten van de muziek, dans en sfeer die er hangt op Roffest.
Wij hebben er weer volop van genoten en hopen er volgend jaar weer bij te zijn. Hou jij van relaxen, hip hop en alles wat er mee te maken heeft, dan is Roffest de ideale plek voor jou. Hou CultuurpodiumOnline in de gaten zo rond begin juni 2011, dan kun je daar vast meer lezen.
So be there next year and feel the vibe!