Onderwerp: POP-ROCK
13 Oktober 2009
Fabelachtige schoonheid tijdens intiem optreden Richard Bona
Door Serge Julien, foto's Ron Jenner
Richard Bona gezien in het Paard van Troje, Den Haag op 7 oktober 2009.
De grote zaal van het Haagse Paard van Troje is voor ongeveer de helft gevuld tijdens het concert van zanger, bassist en componist Richard Bona. Een groot deel van die groep wekt de indruk grote bewonderaars te zijn van de muzikant terwijl een klein percentage wellicht net kennis maakt met zijn werk.
Bona is bijna jaarlijks wel te bewonderen op de Nederlandse podia. Is het niet op het North Sea Jazz festival dan is het wel in een van de kleinere zalen. Het optreden in het Paard is de eerste van vier in het clubcircuit en maakt onderdeel uit van een Europese tour onder de naam ‘The Ten Shades Of Blues’ Release Tour. De titel verwijst naar een nieuw album dat tijdens de concertreeks uit gaat komen. Een aantal nummers presenteert Bona tijdens het concert.
De in Kameroen geboren muzikant debuteert in 1999 met het prachtige Scenes From My Life. Een mix van jazz, pop, Afrikaanse invloeden en Bona’s prachtige stem maken van dit album een parel. Daarnaast is hij een basvirtuoos. De harmonieuze baslijnen laten duidelijk de invloed van Jaco Pastorius horen door wie hij enorm is beïnvloed. Tijdens het optreden in het Paard speelt Bona een genadeloos opzwepende cover van de veel te vroeg overleden Pastorius.
Bona heeft naast zijn eigen werk getourd en opgenomen met talloze grootheden in de jazz- en fusionscene zoals Joe Zawinul Syndicate, Pat Metheny Group, Mike Stern, Harry Belafonte, Frank McComb en George Benson.
De culturele invloeden uit zijn geboorteland Afrika mogen dan met regelmaat terugkeren in zijn muziek, Bona laat ook andere inspiraties de vrije loop die hij opdoet tijdens zijn vele reizen. Zo horen we tijdens het optreden Indiase en Braziliaanse klanken voorbijkomen die met overtuiging en plezier worden neergezet. Maar ook het lekkere funky door John Legend geschreven Please Don’t Stop hapt prima weg.
Bona is dan wel een begenadigd bassist maar het is toch vooral zijn hemels vloeiende stem die zo’n indruk maakt. Ook al versta je de veelal in Kameroens dialect gezongen teksten niet, je wordt geraakt door de prachtige klanken die uit zijn mond komen. Het moment waarop hij in zijn eentje door middel van een ‘loop’ effectpedaal al zingend een meerstemmig lied in elkaar draait getuigt van grandioze klasse. Ook een nieuw Braziliaans getint nummer met alleen gitaarbegeleiding over het moeder zijn, getuigt van een ongekende schoonheid.
Het concert ademt een losse en intieme sfeer. Bona laat horen een praatgrage persoonlijkheid te zijn, gespeend van een flinke dosis humor. Daarmee krijgt hij een hoop interactie waardoor de afstand tussen het publiek en de artiest nog kleiner is. De groep werkt ook niet met een setlist. Een enkel vooraf afgesproken nummer daargelaten wordt ter plekke bepaald welke song er wordt gespeeld. De aanpak draagt bij aan de intieme sfeer van een groep die lekker wil musiceren.
Richard Bona en zijn uitstekende multiculturele zes koppige band zetten een twee uur durend optreden neer van een fabelachtige schoonheid met groot speelplezier en levendig contact met het publiek. Naast nummers van zijn eerdere werk laat hij een aantal nieuwe songs horen die evenals zijn andere albums naar meer doen smaken. Een van de betere concerten van dit jaar.
Band
Richard Bona – zang en bas
Jean-Christophe Maillard – gitaar
Atn Stadwick – toetsen
Obed Calvaire – drums
Yuvisney Aguilar – percussie
Marshall Gilkes – trombone
Mike Rodriguez - trompet
Album tips
Scenes From My Life (1999)
Tiki (2005)
Ten Shades Of Blues (2009)
Website
www.bonatology.com