Onderwerp: POP-ROCK

4 September 2009

Feestje op het Malieveld bij lustrum editie Beatstad

Tekst en beeld Berbera van den Hoek (klik voor vergroting)

Dit jaar is alweer de vijfde keer dat op het Malieveld het Beatstad Festival in Den Haag plaatsvindt. Bij Beatstad is het een traditie dat een deel van de opbrengst wordt gedoneerd aan het goede doel en dit jaar is gekozen voor War Child. Vanaf september 2009 is Den Haag voor een jaar War Child stad en Beatstad trapt dit muzikaal af.

Het veld gaat om half vier open en bij de ingang krijgt iedereen een oranje hoedje aangeboden. Dit geeft fleurig tintje aan het festivalterrein en het veld begint al redelijk vol te stromen als om half vijf Sebastiaan Labrie Rigby aankondigt.

Rigby, een Nederlandse band die vorig jaar is opgericht heeft een vliegende start doorgemaakt. Hun debuutalbum is net uitgekomen en hun derde single 'Everything must go' heeft alle potentie om het tot een top 40 hit te maken. Vanaf 31 augustus zijn ze de huisband van De Wereld Draait Door en ze zullen elke laatste vrijdag van de maand te zien zijn in dit programma. Het optreden op Beatstad was mijn eerste kennismaking met de band en ik ben erg onder de indruk geraakt. Vooral als ze ter eerbetoon aan Michael Jackson, die 51 zou zijn geworden 'Human Nature' spelen. Ze hebben alles in zich die het leuk maken om naar een band te kijken. Ze hebben 'the looks', weten zich goed te presenteren en spelen strak. Een mooie opening die naar meer smaakt.

Trouwe festival bezoekers hebben Miss Montreal deze zomer al op Parkpop, Vliepop of Lowlands kunnen bewonderen en ze is de support act van Coldplay op 10 september in het Goffertpark in Nijmegen. Ze komt wat schor over en tijdens het optreden geeft ze aan ze ziek is en dat ze niet wilde afzeggen. Dat siert haar en behalve haar ietwat schorre stem was er niets aan het optreden aan te merken. Met haar ontwapenende presentatie en de catchy liedjes zoals de hitsingle 'Just a Flirt' en een prachtige versie van 'Perfect' pakt ze iedereen in.

Daarna is het tijd voor warme soulklanken van Alain Clark. Dit Nederlands soultalent heeft zich in heel Europa al op de kaart gezet en hij maakt er een feestje van voor het volgestroomde Malieveld. Dat is aan het publiek duidelijk te zien, wie niet mee zingt staat zachtjes mee te neurien. Bij het nummer Father and Friend komt zijn vader, die al even niet meer met Alain heeft opgetreden het podium op. Het is zo leuk om ze samen te zien. Je ziet ze genieten en stralen uit dat ze het een goede band met elkaar hebben. Het is een feestje om erbij te mogen zijn zeker als hij met een extra lange uitvoering van 'Blow me Away' iedereen wegblaast.

Wie zegt dat samengestelde bands uit een tv programma geen hitpotentie hebben komen na het zien van Stereo bedrogen uit. Deze band is de winnaar van het programma Rock Nation en hebben zich al goed op de kaart gezet. Hun single Love Forever is vaak op de radio te horen. Voor het podium heeft zich een groepje fans verzameld die opvallen tussen de Keane fanclubleden. Zangeres Astrid rent en springt over het podium met een aanstekelijk enthousiasme alsof ze nooit iets anders gedaan heeft.

Als de stemming er dan nog niet inzit zorgt Van Velzen ervoor dat de laatste onverschilligen over de streep getrokken worden. Wat een stem komt er uit die man. Al tijdens het eerste nummer valt het licht uit op het podium en hij gaat onverstoorbaar door. Geweldig! Wat een showman. Elke keer als ik hem zie raak ik meer onder de indruk. Vooral zijn nieuwe 'the other side of me' is een verassing. Een ballad en alleen stem met piano en cello. Uiteraard sluit hij af met Baby Get Higher en het volle Malieveld gaat los.

Keane is de afsluitende act van Beatstad 2009. Zij zijn in Engeland ambassadeur van Warchild en daarom een geschikte keuze om het festival af te sluiten. De hele dag staan er Keane fans met spandoeken voor het podium die nu eindelijk hun idolen te zien krijgen. Het typische geluid van Keane werd altijd gecreeerd door drums, zang en piano. Hierdoor ben ik wat verbaasd als Tom Chaplin opkomt met een gitaar vooral als en er nog een gitarist bijkomt. Het doet zeker niets af aan het 'Keane' geluid en voor festivals is dit een goede keuze.

Tom Chaplin maakt er een show van vooral als hij bij 'Everybody is Changing' de gitaar aan de kant schuift. In de voorste gelederen wordt iedereen wild van enthousiasme. Keane geeft een waanzinnige show weg met een perfect geluid. Het vreemde is dat het lijkt het alsof het enthousiasme niet verder dan halverwege het veld komt. Daar beginnen de eerste mensen weg te gaan. Ze beginnen de toegift met 'Under Pressure' de hit van Queen/David Bowie. Het was me al eerder opgevallen dat de stem van Chaplin veel lijkt op die van Freddy Mercury en dit is een gewaagde maar perfecte keuze. Een geweldige performance. Ze sluiten af met Bedshaped en dan is het echt over. Den Haag kan terugkijken op een geslaagd Beatstad lustrum.