Onderwerp: CABARET
30 Augustus 2009
Groen monster en cabaret op de eerste dag Lowlands
Tekst en beeld door Berbera van den Hoek en Michaela Meijer (klik voor vergroting)
Lowlands, al sinds 1993 een begrip in Nederland en sinds een aantal jaren steevast uitverkocht.
Maar……wat te doen, wat te doen? Naast de volledig vol geprogrammeerde 11 locaties op het terrein is er ook buiten deze locaties zoveel te doen, te zien en te horen. Straattheater, stoelendans, eten, drinken, jezelf laten tatoeëren door Henk Schiffmacher, je All Stars-sneakers laten pimpen, cd’s kopen, radio maken bekijken, post de ruimte in sturen en natuurlijk last but not least: mensen kijken!! 55.000 feestende, vrolijke mensen bekijken. Mensen die van hot naar her rennen om maar niets te hoeven missen. Mensen die relaxed in het gras liggen en alles missen.
55.000 bezoekers dit jaar. In sneltreinvaart waren de kaarten dit jaar uitverkocht. De organisatie had dan ook al vroeg in het jaar de vijf grootste publiektrekkers bekend gemaakt. En misschien lag het aan ons, maar het “leek” wel drukker dan vorig jaar? Er was af en toe gewoon geen doorkomen aan. Enorme voortbewegende mensenmassa’s van het ene podium naar het andere podium…..heb ik dat voorgaande jaren misschien gemist? Niet bewust meegemaakt?
De oplossing bleek simpel. Het was natuurlijk prachtig weer en daar moet optimaal gebruik van gemaakt worden. Liggen zonnebaden was dan ook voor veel mensen een aangename tijdsbesteding. Het logische gevolg is dan ook dat er minder loopruimte is, liggende mensen nemen immers meer ruimte in beslag dan staande mensen.
De eerste voorstelling die we bezoeken op deze eerste dag is het meest absurde omgebouwde sprookje dat ik ooit gezien heb: “Malediction” van Duda Paiva (en Javier Murugarren). Een combinatie van mime, dans en poppenspel, waarbij de voorstelling en de hierbij gebruikte poppen heel verrassend tot leven komen. Het sprookje dat vertolkt wordt is The Wizard of Oz, maar ook Roodkapje en de grote boze wolf, de Kikkerprins en Kingkong komen in het verhaal voorbij.
De focus ligt voornamelijk op de lelijke groene heks zonder hart, maar de manier waarop zij aanwezig is verschilt van scene op scene. Soms alleen het hoofd, soms alleen de romp en soms alleen de ledematen. Ondanks de absurditeit blijft het gek genoeg geloofwaardig. Wetend dat de poppen of de onderdelen daarvan bewogen worden door mensen, die er zichtbaar bij staan, en het dan zo weten te spelen dat je geloofd wat er gebeurd is ware kunst.
De emotie die Duda Paiva in zijn voorstelling weet te brengen is werkelijk bijzonder en de staande ovatie aan het eind van de voorstelling is dan ook meer dan verdiend.
De tweede voorstelling die we zien deze dag is de voorstelling van “kind aan huis op Lowlands” Dolf Jansen. Zoals het een traditie betaamt, trapt hij zoals ieder jaar zijn theaterseizoen af op Lowlands. Een soort van try out kan je het noemen. Ook gezien het feit dat hij regelmatig op zijn spiekbrief kijkt en er zelfs bij mompelt: “waar ben ik gebleven? Dat heb ik al gehad, dat ook…..oh ja.”
Desalniettemin, vliegen de actualiteiten in een lollig jasje je om de oren. En dat met een snelheid waar je u tegen zegt. Van hardlopen in de bossen van Biddinghuizen naar Tamiflu, van klimaatveranderingen naar Natascha Froger als boegbeeld van de Nederlandse Energie Maatschappij. Wees kritisch is de onderliggende boodschap van Jansen, want zeg nou zelf? Hoe geloofwaardig is onze minister president als hij het privéleven van onze Jan Smit, Yolanthe Kabeljauw van Kastruimte (zijn woorden, niet de mijne) en Wesley Sneijder belangrijker vindt dan ’s land en haar inwoners privacy?
Wees kritisch……want de aanslag op onze Koninklijke familie op 30 april jl. bracht ook positieve dingen, De Toppers besloten immers om niet op te treden.
Raak en doeltreffend, mikkend op de huidige actualiteiten en het publiek blijven vasthouden door zijn snelheid, zelfspot, enthousiasme en enorme routine. Dat is Dolf Jansen.