Onderwerp: LOCATIETHEATER, FESTIVAL

12 Juli 2009

Hoog bezoek op Over het IJ festival

Door Marieke van Soest met foto's van Steef van Ee (klik voor vergroting)

Het is altijd leuk om naar het Over ’t IJ-festival te gaan. Overal op het terrein zijn korte intermezzo’s te vinden. Buiten, zoals Graafmachine, door Leonard en Jeroen: een korte performance, absurdistisch, vervreemdend. Maar ook in de vele containervoorstellingen. Rondlopen op het IJ-festival kan al tot boeiende momenten kan leiden.

Maar ook de grotere voorstellingen zijn vaak verrassend. Het inventieve gebruik van de locaties, een andere kijk op de werkelijkheid, verschillende invalshoeken. Absoluut de moeite van een bezoek waard.

De  voorstelling Hoog bezoek wordt gehouden in een parkje bij het Shell-gebouw, achter het Centraal Station. Hier staat een tribune opgesteld met een piepklein huisje ervoor. Als alle bezoekers zitten naderen twee muzikanten, een klarinetspeler en een accordeonist. Hun muziek werkt betoverend, je hebt ineens het gevoel heel ergens anders op deze wereld te zijn.

Het kleine huisje krijgt iets mysterieus. Kijk, beweging! Een piepklein voetje steekt door het zolderraam naar buiten, even later gevolgd door een tweede. Er lijkt iemand wakker te worden, zich uit te rekken. Even later worden de benedenraampjes geopend. Vrolijk zingend is de bewoonster in het huisje aan het werk. De was wordt buiten gehangen, er klinkt gerommel en geklop.

Een voorbijganger wordt gelokt door de geluiden, loopt nieuwsgierig rond het huisje. Schrik: de luiken worden gesloten, het geluid houdt op. Dan een lokkend handje. De man is nieuwsgierig, volgt de hand. Met een klap sluiten de luiken weer. Au! Opnieuw een lokkend handje, aan zijn oren wordt het hoofd van de man het huisje ingetrokken. Ontsteld trekt hij zich weer terug. Zo te zien is hij in zijn neus gebeten. Dan wordt het stil.

De man is getriggerd, klopt aan. Zijn krachten zijn te groot voor dit kleine huisje: heel de zijkant stort is, evenals de voorkant. ‘Waar is het kleine meisje nou?’, vraagt een kind in het publiek. Ze is niet te zien. De man gaat op onderzoek uit.

‘Hoog bezoek’ is aangekondigd als familievoorstelling. En ja, het verhaal is heel toegankelijk voor kinderen. Het huisje, het meisje, de man, de muziek – moeiteloos worden kinderen meegenomen in dit eigentijdse sprookje. Maar ook volwassenen worden ingesponnen in de draden van het verhaal. De man ontdekt het kleine wereldje van de vrouw. Op zeker moment komt zij uit haar schuilplaats en ontdekt ook elementen uit zijn leven. Verbazing alom, resulterend in een feestje: ze zijn blij met elkaar.

Het verhaal gaat verder en na de eerste vreugde komen ook de eerste botsingen. Hoe zal dit aflopen? Betoverend, vrolijk en speels wordt het verhaal neergezet. Verrassende wendingen geven het gevoel dat er als toeschouwer met je emoties gespeeld wordt. Een voorstelling met vele lagen. Geweldig!

Regie & concept: 
Elien van den Hoek

Spel: 
Marica Bujaki en Bram Gerrits

Muziek: 
Don Munzer en Quido Put