Onderwerp: STRAATTHEATER
10 Juli 2009
Paparazzi overal bij Deventer op Stelten
Tekst en beeld van Mieke Kreunen
De term paparazzo (meervoud: paparazzi) verwijst naar de gelijkluidende achternaam van de persfotograaf in de film La Dolce Vita van Federico Fellini. In deze film gedroeg Paparazzo zich erg opdringerig bij het maken van foto's van mensen op straat.
Afgelopen weekend was ik in Deventer bij het meerdaagse evenement Deventer Op Stelten, een feest dat zich vooral in de openbare ruimte afspeelt. Ik constateerde daar dat er een heel nieuw soort paparazzi opgekomen is: de omhooggevallen amateurfotograaf of semi-prof die gewapend met telelens en bord voor het hoofd allerlei culturele evenementen bezoekt.
Deze cultuurpaparazzi willen maar één ding: het mooiste plaatje dat ze vervolgens eenmaal thuis plaatsen op gratis fotosites zoals Flickr of MijnAlbum. Ze delen met de paparazzi die we kennen van de roddelbladen een volstrekte onverschilligheid voor de inhoud van het gebodene of de beleving van de overige toeschouwers. Ze staan dan ook altijd prominent vooraan - of wurmen zich net zo lang door de menigte totdat ze daar zijn beland - en belemmeren de toeschouwers achter zich het uitzicht met hun grote gestalte en dito telelens. Waarom een gigantische telelens op de camera's van al die 'cultuurpaparazzi' zit geschroefd is mij een raadsel of het moet zijn dat je de meeëters van betrokken performer voor het nageslacht wilt vastleggen.
Gelukkig zie je op de wat grotere festivals als Oerol steeds meer dat het fotograferen en filmen aan banden wordt gelegd en ook voor de pers aan strikte regels is gebonden waarvan regel 1 is: je mag het publiek niet hinderen door het fotograferen en filmen en al helemaal niet het zicht van de toeschouwers belemmeren. Maar daarbij is het ook zo zonde als je al die prachtige voorstellingen beleeft vanachter een camera. Dan kan er geen contact zijn met de performers en kun je ook niet geraakt worden door al het prachtigs dat je wordt voorgeschoteld. Dan mis je precies de essentie van waar theater eigenlijk precies over gaat en bederf je het uitzicht voor vele anderen.
Ik heb uit plaatsvervangende schaamte voor al die fotografen mijn camera snel in mijn tas gestopt en maar een paar plaatjes gemaakt. Maar genoten van Deventer op Stelten heb ik zeker wel!