Onderwerp: POP-ROCK

9 Juli 2009

Lenny Kravitz Live at Westerpark

 
Door Michaela Meijer met foto's van Eric van Nieuwland (klik voor vergroting)

Een nieuw soort fenomeen in de binnenstad van Amsterdam, sinds 2007: Live at Westerpark. Een initiatief van Mojo Concerts, die al sinds 2007 flink uitpakt qua artiesten. Zo stonden in het verleden onder andere James Morrison, Peter Gabriel, Björk, Radiohead, Massive Attack en Leonard Cohen al op de Westerparkplanken.

Dit jaar viel de eer aan Joss Stone & Jason Mraz, Simply Red, Lenny Kravitz en Anouk. Een gevarieerd programma met voor ieder wat wils. Grappig detail is dan weer dat het concert van Anouk als eerste compleet was uitverkocht.

Cultuurpark Westergasfabriek leent zich prima voor een 4 daags evenement als deze. Ook het schitterende weer draagt daar natuurlijk zijn steentje aan bij. Buiten het festivalterrein is het een drukte van belang. Overal hebben zich mensen neergevleid op picknickkleden met tassen vol eten en drinken en zelfs wordt er hier en daar flink gebarbecued. Als je niet beter zou weten zou je denken allang het festivalterrein te hebben betreden, zo druk.  Bij binnenkomst valt meteen het enorme podium op. Wat een enorm gevaarte voor een relatief klein festival (bijvoorbeeld even vergeleken met een Pinkpop of Rock Werchter). Qua voorzieningen ziet het er ook allemaal keurig uit en de prijzen zijn redelijk te noemen.

In het voorprogramma van Lenny, door hemzelf uitgenodigd: Les Chevals. Een uit 9 personen bestaande jazzfunk band uit Parijs, met als rariteit een muzikant die muziek maakt door op een schelp te blazen. Het voorprogramma doet me weinig. Jazz is een te ver van mijn bed show. Aardig als achtergrondmuziek onder een documentaire, maar niet als voorprogramma voor rocklegende Lenny Kravitz.

Lenny Kravitz, geboren te New York op 26 mei 1964, singer-songwriter, multi-instrumentalist, platenproducer en arrangeur. Zijn muziekstijl bevat rock, soul, funk, reggae, hardrock, psychedelic, folk en ballad elementen. Met zijn debuutalbum “Let Love Rule”, dat uitkomt in 1989, laat hij de wereld kennismaken met zijn niet universele geluid. Uiteraard is het Europa dat hem als eerst in het hart sluit. Europeanen staan er immers om bekend dat zij altijd open minded zijn wanneer het gaat om nieuwe muziekstijlen en –stromen. Inmiddels 9 albums rijker en als sinds 1989 ook zeer geliefd in Nederland, strijkt hij neer in het warme, maar mooie Westerpark.

Lenny opent met het nummer “Freedom Train” van het album “Let Love Rule” en pakt direct het publiek in met zijn typische Kravitz-geluid en zijn onophoudelijke geflirt met het publiek. Alles en iedereen danst, danwel beweegt, zelfs de mensen achter het podium op de spoordijk, die niets konden zien, maar wel alles konden horen. Kravitz weet zijn publiek goed te vermaken door veel te bewegen over het podium en zo te zingen / praten, dat het lijkt alsof hij het alleen tegen jou heeft. Hij schenkt zelfs nog even aandacht aan de mensen achter het podium op de spoordijk.

Alle Kravitz-hits komen voorbij deze avond, American Women, It ain’t over ‘till it’s over, where are we running, I belong to you, Mama Said en het mooie door Lenny zelf begeleid op de vleugel I’ll be waiting. Uiteraard herdenkt Lenny ook Michael Jackson  nog even door tijdens het nummer “Dancin till dawn” “Billie Jean” in te zetten, Rest In Peace Michael!!  Dat Lenny een showman is blijkt wel uit het feit dat de voorste rij fans 2 maal worden verwend door een Lenny die aangeraakt kan worden. De 2e keer draait hij de rollen om door zelf een fotocamera mee te nemen en foto’s te maken van zijn publiek.

Aan het eind van de show kijkt hij terug op 20 jaar musiceren en dat het voor hem eigenlijk allemaal begon in 1989 in de Paradiso te Amsterdam. “Let Love Rule”, een nummer dat hij schreef en waarvan hij geen idee had dat Nederland de tekst al woord voor woord kon meezingen. Dat hij vanaf dat moment het Nederlandse publiek in zijn hart sloot moge duidelijk zijn. Dat blijkt ook wel wanneer hij vervolgens roept dat het fijn is om weer thuis te zijn. De avond wordt afgesloten met “Are you gonna go my way”, veel licht en vuurwerk uit het dak van het podium. Een waardige afsluiter van een mooie, warme en geweldige avond.