Onderwerp: OEROL

22 Juni 2009

Terugkijkend op het Oerolfestival van 2009

Tekst en beeld van Mieke Kreunen (klik voor vergroting) 

Als we terugblikken op dit jaars Oerol dan moeten we constateren dat het weer een mooi festival was met fraaie staaltjes van lokatie- en straattheater en een aantrekkelijk muziekaanbod.

Om met dat laatste te beginnen, de Oerolorganisatie had een paar echte publiekstrekkers geprogrammeerd zoals Bløf, CocoRosie en Kyteman. Over Kyteman is vriend en vijand het eens: dat was helemaal geweldig en paste precies in de sfeer en traditie van Oerol want spontaan en creatief.

CocoRosie werd eigenlijk een beetje een deceptie. Dat concert kon maar niet lekker op gang komen en aan de van te voren hoog opgebouwde verwachtingen werd niet voldaan. Ook de geluidskwaliteit liet te wensen over. Dat was niet het geval bij Bløf waarvoor - zo ging het verhaal op Terschelling - duizende dagjesmensen van de wal waren gekomen. Hoe leuk het ook was om die bekende nummertjes mee te zingen, vonden veel mensen dat een grote band als  Bløf eigenlijk niet thuishoort op een festival als Oerol en eigenlijk ben ik het daar wel mee eens. Op Oerol past een kleinere intiemere muziekprogrammering met nieuw of jong talent.

Absolute topper van het straattheater was wat mij betreft Kamchàtka. Deze Spaanse groep stal de harten van iedereen die ze tegenkwam met hun liefdevolle en oprechte act. Wie deze groep niet aan het werk heeft gezien tijdens het festival heeft echt wat gemist. Van de paspoortvoorstellingen heb ik niet veel gezien omdat ik me niet per fiets voortbewoog over het eiland en dan waren niet alle lokaties even gemakkelijk te bereiken. Overigens gold dat ook voor sommige voorstellingen die slechts bereikbaar waren voor de niet-fietsers na een stevige wandeling. 

In het theaterprogramma ook een aantal toppers. Onze favorieten waren (zonder anderen tekort te willen doen): 

• Robinson Crusoë van de Nationale Reisopera die aangetoond heeft dat opera en operette weldegelijk voor een groot publiek van niet-kenners gemaakt kan worden. Prachtig gebruik van de lokatie op de Zandafgraving Oost.
• Candyland van Bonte Hond, een fenomenale voorstelling of eigenlijk is het ervaringstheater dat ontroert en confronteert. Ook op een schitterende plek bij Hoek fan dunen.
• Wiek van Boukje Schweigman, een indrukwekkende en hypnotiserende performance in een besloten arena op het donkere strand bij Paal 9.
• Blik, een spetterend spektakelstuk op de Noordsvaarder met maar liefst 80 meter snelweg in het theatrale decor van strand en wolken op de Noordsvaarder.
• Midzomernachtsdroom door Karina Kroft en Toneelschuur Produkties die deze klassieker brachten op een plek die daarvoor gemaakt leek te zijn aan de Midslander Longway.
• Orkater Via Berlin met Een mond vol zand, een aangrijpende voorstelling in een duinpan met beperkte middelen, grote zegggingskracht en perfect gesitueerd in een duinpan bij Paal 8.
• Odd Enjinears & BEU met BOT met hun originele en verrassende muziekinstrumenten in Schuur Spanjer waar de zwaluwen de voorstelling mee zongen.

Groene energie was een actueel issue tijdens dit festival. Wind- en zonne-energie zorgden er voor dat mobieltjes konden worden opgeladen aan zuurstokroze stroompalen en voorzagen diverse onderdelen van het festival van groene stroom. Om een mailtje te versturen moest er energie worden opgewekt met fietsen. Energiebewustzijn troef dus en dat is een goede zaak.

De Westerkeyn vond ik persoonlijk gezelliger dan vorige jaren, mede dank zij de 'Boulevard of Broken Dreams' in het midden waardoor er meer beslotenheid ontstond. Ik heb er ook een paar prachtige concerten bijgewoond, lekker achter een glaasje muntthee. Jammer vond ik dat het festivalterrein op zondag niet meer toegankelijk was.

De AVRO zond vanaf maandag iedere avond via de TV Opium op Oerol uit vanuit de Stayokay in West. Jammer dat er maar beperkte ruimte was voor het publiek  en de Oerolsfeer vooral geproefd moest worden uit de filmpjes met de genodigden. De Westerkeyn is als lokatie voor de opnames eigenlijk leuker.

Dan de nieuwe media & Oerol. Er werd behoorlijk wat afgetwitterd over #Oerol hoewel het festival zelf - @oerolfestival - met op dit moment slechts 323 followers niet echt goed wist te scoren onder het twitterend publiek. Wellicht komt dat ook omdat de organisatie pas laat begonnen is met het inzetten van dit medium, zelf niet meer dan 158 twitteraars volgt en het rendement niet uit het medium heeft weten te halen dat er in zit. Voor degenen die online waren was het erg handig dat de dagkrant ook online te vinden was op pdf formaat maar aan het mobiel maken van de Oerolsite kan nog wel het e.e.a. verbeterd worden.

Erg leuk waren de TukTuks die door de NS werden aangeboden aan de Vrienden van Oerol die op vertoon van hun paspoort met vriendenstempel gratis met de wagentjes mee mochten rijden tussen Westerkeyn en Groene Strand. 

Het was weer een mooi festival!

Rest ons nog dank te zeggen aan alle theatergezelschappen die ons alle medewerking verleenden en ons in staat stelden op deze manier verslag te doen van het festival. We noemen hier in ieder geval Toneelgroep De Appel, Toneelschuurproducties, Via Rudolphi, Boogaerdt & Van der Schoot, Boukje Schweigman, Peergroup & Firma Rieks Swarte, Odd Enjinears & Beu, 'n Meeuw en de andere theatermakers die ons gastvrij ontvingen. Ook dank aan de mensen die bereid waren hun Oerolimpressies met ons te delen in de vorm van foto's, video, teksten of columns en aan de mensen van de AVRO voor de prettige samenwerking.

Wij gaan weer op de boot richting de wal en hopen er volgend jaar weer - als gewoonlijk - op volle sterkte bij te zijn.