Onderwerp: POP-ROCK

9 Juni 2008

Mathilde Santing brengt uniek en geslaagd tourneeconcept

Door Aukje met foto's van Mieke Kreunen (klik voor vergroting)
Kleine Komedie 19 mei 2008

Mathilde Santing heeft voor haar nieuwe theatershow ‘Stay inside the light’ een uniek concept bedacht: een groeiende begeleidingsband. Aan het begin van de tour wordt ze begeleid door haar vaste band (Simon Gitsels, Jac Bico en Lené te Voortwis). Vanaf 6 februari drumt de jonge getalenteerde Haye Jellema mee. Vanaf 26 maart wordt de band uitgebreid met achtergrondzanger Torsten Kindermann en gitarist Cok van Vuuren. Vanaf 2 mei zijn er blazers aan de band toegevoegd en eind mei wordt er nog plaats gemaakt voor strijkers. Hierdoor is het optreden aan het begin van de tour intiem en uitbundig aan het eind. Een goede reden om meerdere toegangskaarten voor het optreden te kopen en de verschillende sferen te proeven.

Mathilde komt op in zwarte kleding en heeft nep-pijpekrullen aan haar korte haren gehangen. Ze vertelt dat ze in haar losse periode zit. Die losheid komt terug in de nummers die ze voor deze voorstelling heeft uitgekozen. Deels van haar cd ‘Under your charms’ uit 2006, en deels van haar nieuwe cd die toepasselijk ‘49’ heet, naar haar leeftijd.

Ze zingt o.a. nummers van de songwriter waar ze verliefd op werd, waaronder een ‘mannen’-nummer (een heftige blues) en een ‘vrouwen’-nummer (een popsong). Het verschil zit vooral in de tekst, enerzijds stoer, anderzijds smekend. Het zijn twee uitersten die ze allebei met ogenschijnlijk gemak vertolkt. En dat is de kracht van La Santing; het overbrengen van de tekst. Wanneer Mathilde zingt wordt élk woord gehoord. Elk gebaar dat ze maakt, elke vocale interpretatie heeft betekenis. En dat is wat haar onderscheidt van andere zangers en zangeressen.

Tussen de nummers door vertelt ze geamuseerd over haar belevenissen. Over het opnemen van de nummers op het nieuwe album, de eerste (en enige) muzikant met wie ze vriendschap sloot en de zanglerares van wie ze les kreeg toen ze nog jong was. Dikwijls brengt ze de zaal aan het lachen, een teken dat ze lekker in haar vel zit. Na de pauze is het echter even slikken. Kledingkeuze is nooit haar sterke punt geweest, en na een verkleedpartij in de pauze verschijnt ze een tikkeltje ordinair op het podium. Het leidt af, en ik kan alleen maar hopen dat ze een volgende keer een styliste in de arm neemt. Fijn is het als ze vervolgens het licht dempt, refererend aan een ervaring met een band die graag hun liedjes in het donker wilde laten horen aan de commissie waar Mathilde onderdeel van was.

Voor anderhalf nummer neemt ze deze speelwijze over. Een gevarieerd liedjesprogramma heeft Mathilde Santing uitgekozen. En wanneer zij zingt, is elk nummer even mooi, en even goed gebracht. Dan weer swingt het de pan uit, dan weer wordt met een ballad een gevoelige snaar geraakt. Elk nummer maakt ze op een bijzondere manier eigen, van jazz tot blues tot pop. En met dit bijzondere begeleidingsconcept heeft ze iets unieks aan durven gaan waar ze hoge ogen mee gooit. Want je moet maar durven om het publiek aan het begin van de tournee iets anders voor te schotelen dan aan het eind.

Mathilde Santing - website
Kleine Komedie - website